โคมนับร้อยลอยพรูสู่ฟากฟ้า แสงเจิดจ้าแจ่มหาวดุจดาวใส ค่ำคืนวันจันทร์เพ็ญเด่นอำไพ งามตรึงใจเนิ่นนานถิ่นล้านนา งานยี่เป็งประเพณีปีละครั้ง เปี่ยมมนต์ขลังสั่งให้ใจโหยหา บรรยากาศสดชื่นภาพตื่นตา ชวนให้มาเชียงใหม่ได้ทุกปี แสงประทีปรายทางพร่างพราวแสง โคมแขวนแต่งใต้ฉากพลุหลากสี ณ ผืนน้ำกระทงน้อยลอยวารี ผืนฟ้ามีโคมประดับวะวับวาว แว่วคำซอคลอซึ่งช่างซึ้งซาบ น้ำค้างอาบไอหมอกหยอกลมหนาว หวานลำนำคำเมืองเล่าเรื่องราว เสน่ห์น้าวเสนาะหูมิรู้เลือน โอ้แม่เอยแม่ปิงอ้อยอิ่งไหล ฝากรักในกระทงน้อยที่คล้อยเคลื่อน อธิษฐานกับสายน้ำให้ย้ำเตือน ว่าคนเยือนคิดอยากขอฝากกาย เพราะทุกปีที่ผ่านมาเหมือนอาภัพ รักลอยกับกระทงที่หลงหาย ขอครั้งนี้อีกสักครั้งหวังอย่าวาย กระทงสายเราทั้งสองประคองลอย
เวทย์ 13 ธ.ค. 2545 11:40 น. - ID 27221 
2188
2
0
24 กันยายน 2546 22:02 น. - comment id 145018
เป็นกลอนเชิงพรรณนา หรือ บรรยาย ที่ เวทย์ ไม่ค่อยเขียนในแนวนี้
2 กันยายน 2548 00:42 น. - comment id 145964
ทำไม ไม่มีใครมาอ่าน เฮ่อ มาให้กำลังใจครับ แต่คงมีเยอะอยู่แล้วใช่ไหมครับ อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
