**..เรามาด้วย..อุดมการณ์..**

ต่อง (ต้อง) ksg


  **..   ตะวันคล้อย  ลอยผ่าน  ม่านหลังเขา
       อุดมการณ์    ของเรา    เริ่มเข้มข้น
       ถึงภัยผอง    พร้อมหน้า  กล้าผจญ
       แม้ทุกข์ทน  ล้มลุก  เดินคลุกคลาน...
  **..เห็นไหม!  
       เห็นคนไทย  เหนื่อยล้า  มือหยาบกร้าน
       เห็นชาวนา    หน้าดำ  ตรากตรำงาน
       เห็นทุกข์ทาน  ชนบท  รันทดใจ...
  **..อุดมการณ์  แรกเริ่ม     เติมความคิด
       ทุกชีวิต      จะก้าวหน้า  วันฟ้าใส
       มือของเรา  จะคอยถาง  เส้นทางไป
       เปิดถนน  สายใหม่  ให้คนจน...
  **..อุทิศตน      ห่างไกล  ไปบ้านนอก
       เพื่อจะตอก  ย้ำชัด     ความขัดสน
      ถึงเหน็บหนาว  ใจท้อ  ก็ต้องทน
       เพื่อผองชน  ผองไทย  จะได้ดี..
  **..อุดมการณ์!...
       แม้นคืนวาร  ก้าวย่าง  อย่างเร็วรี่
       ไม่เหือดแห้ง  แล้งหาย  แม้หลายปี
       ยิ่งทวี  เข้มข้น  จนเต็มตัว...
  
   **..ตะวันคล้อย  ลอยผ่าน  ม่านหลังเขา
        งานของเรา  เริ่มกว้างไกล  แผ่ไปทั่ว
        พร้อมที่ฝ่า     ผองภัย   ใดมืดมัว
         จึงไม่กลัว และไม่หวั่น แม้วันตาย...
  
           ด้วยความหวังดี
       ก.นพดล  รักษ์กระแส				
comments powered by Disqus
  • ติตรากร

    7 ธันวาคม 2545 23:16 น. - comment id 99788

    คือความถูกต้องของผองเพื่อน
    ที่มาเตือนให้คนไทยได้ถวิล
    และตะโกนต่อไปให้ได้ยิน
    จงร่วมถิ่นร่วมสร้างทางของเรา
    
    อุดมการณ์แห่งความมุ่งมั่น..ร่วมด้วยครับ..
    
    
  • ค้างคาวคืนคอน

    7 ธันวาคม 2545 23:47 น. - comment id 99798

    ...ขอเข้าร่วมอุดมการณ์ด้วยคนครับ...จะรับมั้ยเอ่ย...ดีแล้วครับไม่ต้องแก้...
                    ...สวัสดีครับ...
    
    
  • อัลมิตรา

    7 ธันวาคม 2545 23:58 น. - comment id 99800

    ตะวันส่องใสแดดฉายลงมาทาบทาทิวทุ่ง 
    แผ่วลมผ่านโรยเหมือนโปรยกลิ่นปรุงดอกฟางหอมลอย 
    ดอกหญ้าดาววับวาวทางเกลื่อนเหมือนดังหยาดพลอย 
    แตะนิดต้องน้อยราวมณีร่วงพรูพลัดพรายลงดิน 
    จะอยู่แห่งไหนสุดฟ้าแสนไกลคะนึงถึงถิ่น 
    ด้าวแดนแผ่นดินที่เราจากมาเนิ่นนานแสนนาน 
    ดอกหญ้างามงดงามดังก่อน หรือรอนร่วงราน 
    แดดร้อนดินแล้งลมระงมแผ้วพานบ้านนาป่าเขา 
    ทุ่มกายทุ่มใจเข้าโหมแรงไฟหัวใจแรงเร่า 
    ยิ่งสร้างยิ่งทำระกำหนักเบาดิ้นรนหนทาง 
    เจ้ามิ่งขวัญยิ่งวันยิ่งเดือนยิ่งเลือนยิ่งลาง 
    ทอดทิ้งทุ่งร้างวันและวันผ่านเยือนเหมือนเดินทางไกล 
    ตะวันส่องแสงสาดแสงลงมาทาบทาทางใหม่ 
    ร่วมจิตร่วมใจก้าวไปก้าวไปฝ่าภัยร้อยพัน 
    มิ่งขวัญเอ๋ยหัวใจเรามั่นเหมือนทานตะวัน 
    เฉิดแสงแรงฝันกลางระวีตะวันสีทองส่องใส 
    ......เฉิดแสงแรงฝันกลางระวีตะวันสีทองส่องใส....... 
    
    เพลงทานตะวัน ครูเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ประพันธ์เนื้อร้อง 
    
    
  • ต่อง (ต้อง) ksg

    8 ธันวาคม 2545 02:38 น. - comment id 99809

    
      ***************************************************
    
         *********************************************
    
            ***************************************
    
      ครับ...อยากจะให้สมาชิกที่อ่าน  ติชม  ได้ตาม
    
    ความเห็นส่วนตัวเลยครับ...ว่าควรแก้อย่างไร 
    
     หรือว่า  กลอนเรื่องนี้ยังมีท่อนไหนติดขัดอีก
    
      ครับ
    
            ........................................................
    
        ...............................................................
    
    ......................................................................
    
    
  • 11

    8 ธันวาคม 2545 17:51 น. - comment id 99861

    เพราะในแบบของพี่ก้องแล้วล่ะครับ
    ร่วมอุดมการณ์แห่งความมุ่งมั่น  ด้วยคนครับ
    เป็นกำลังใจให้ด้วยครับ
    ^-----^
  • windsaint

    9 ธันวาคม 2545 06:50 น. - comment id 99926

    อุดมการณ์ อืม อาหย่อย ิอิอิ
  • โคลอน

    10 ธันวาคม 2545 00:25 น. - comment id 100067

    มาด้วย อุดมการณ์ เหมือนกันจ๊ะ
  • ล่องหน

    23 มกราคม 2546 20:55 น. - comment id 106186

    อืมดี...
    อืมเก่งจัง...
    ทุกคนย่อมมีอุดมการณ์เป็นของตัวเอง
    ต่างคนก็ต่างใจ...อืมดี

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน