ไส้เดือนน้อย คอยแหงมองดอกไม้นานมา ในใจก็คิดว่า ดอกไม้ช่างงดงาม ........ เจ้าดอกไม้ เจ้าก็ชื่นชม ที่ผีเสื้อ มาดอมดมทุกวัน ไม่เคย ไม่เคยมองลงพื้นดิน ไม่รู้ ว่ามีใครอีกคนที่คอยรัก ........ ยังจำได้ดีตอนที่เจ้าดอกไม้เล็กอยู่ ไม่มีแรงอ่อนล้า เจียนตาย เจ้าหนอน กัดกินทั้งใบ และทั้งหัวใจ ของเธอ มีไส้เดือนคอยมาพรวนดินเสมอ ดูแลทุกวัน ดอกไม้ไม่เคยรู้ ........ เมื่อคราวเจ้าหนอนมันกลับมา เป็นผีเสื้อโก้หรู ดูเธอพอใจ แต่ไส้เดือนเจ็บช้ำ เธอรู้รึเปล่า เมื่อเธอเฉามันก็ไป เธอรู้รึเปล่า เมื่อเธอเฉาไป ใครกันที่ห่วงเธอ และไม่ว่าเธอจะเป็นอย่างไร จะร่วงโรย หรือว่า แห้งเหี่ยว ไม่เคยรังเกียจเธอ ไส้เดือนนี้รักเดียว จะอยู่กับเธอ............... จนเป็นดินด้วยกัน
เจ้าขาว 18 พ.ย. 2545 16:53 น. - ID 26198 
971
2
0
18 พฤศจิกายน 2545 21:10 น. - comment id 96336
หน้าส่วนตัว
สื่อด้าย...อารมณ์..ความอ่อนไหว...
ยอมรับค่ะว่า..
ไพเราะ.. ในความหมาย...
งามในการใช้ภาษา.... สื่อ..ที่เข้าจัยง่ายๆ..
..ชอบจัง..
19 พฤศจิกายน 2545 14:42 น. - comment id 96510
แต่งได้น่ารักจังค่ะ
20 พฤศจิกายน 2545 10:27 น. - comment id 96621
ขอบคุณฮะ /(-_-)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
