ค่ำแล้ว แสงเดือนงาม อร่ามสรวง ดาวทั้งปวงเปล่งแสงแข่งกับโสม หริ่งเรไรรัองรับปลอบประโลม กิ่งแก้วโน้มเพราะน้ำคางพร่างพรูมา ลมครวญคำหวานเสียงธารริน กรุ่นถวินกลิ่นโศกพาเหว่ว้า พี่ก็ครวญถึงน้องนะแก้วตา ดั่งนภายามนี้ที่รำพัน ลมไหวไทรเอน ใจเต้นแล้ว มองที่แนวทิวสนดั่งภาพฝัน ด้วยเรืองรองแสงทองของตะวัน รพีพรรณเพริศแพร้วพรรณราย เยื้องย่างกายอาบน้ำค้างในยามเช้า ประกายดาวสุดท้ายหลีกวันใหม่ เจ้านกน้อยออกหากิน ณ ถิ่นไพร และก็ไร้คนเหงาใจพร้อมกับดาว
idaho 17 พ.ย. 2545 13:52 น. - ID 26138 
714
9
0
17 พฤศจิกายน 2545 14:03 น. - comment id 96078
ไพเราะครับ
17 พฤศจิกายน 2545 14:20 น. - comment id 96081
เพราะมากเลย
17 พฤศจิกายน 2545 15:14 น. - comment id 96092
:)
17 พฤศจิกายน 2545 15:28 น. - comment id 96096
เพราะมากเลยครับ..อ่านแล้วเหงาจัง
17 พฤศจิกายน 2545 16:23 น. - comment id 96098
ดาวทั้งปวงปล่อยแสงแข่งกับโสม ถ้าเพียงเปลี่ยนจาก ปล่อย เป็น เปล่ง จะไพเราะและภาพชัดเจนขึ้น เป็นข้อคิดเรื่องการเลือกใช้คำน่ะ
17 พฤศจิกายน 2545 17:03 น. - comment id 96102
ขอบคุณน้อง- ต่อง (ต้อง) ksg ซาบซึ้งกับคำชมของ หมอกจาง :) :) :) :) 副ดีใจที่ ติตรากร แวะมาอ่าน คุณลุง เวทย์ ได้แก้ไขตามคำแนะนำแล้วค่าก็อ่านแล้วลื่นขึ้นมากค่า ขอบคุณค่า
17 พฤศจิกายน 2545 21:10 น. - comment id 96152
^J^ ............. ***อ่านแล้วลื่น อุษาสาง ครางกระเส่า ก็หน้านาว กรายมา อย่าสงสัย เจ้าลมมา เอาหัวโขก โยกต้นไทร หากเหงาใจ ต้มมาม่า ซักห้าซอง...ฯ (รับรองหายเหงา...เปลี่ยนเป็นท้องอืดแทน..กิ กิ)
17 พฤศจิกายน 2545 21:15 น. - comment id 96153
^J^ ............. สงสัยชอบกินมาม่านะเนี้ย
17 พฤศจิกายน 2545 22:10 น. - comment id 96172
เช้าแย้ว อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
