ลมกระแทกแทรกผ่านม่านในห้อง เขียดกบร้องซ้องเสียงเพียงสายฝน ฟ้าพิโรธโกรธดินสิ้นเสียงคน ดินยังทนกลืนกล้ำน้ำบ่านอง หญ้ารักดินดินรักหญ้าประสารักษ์ หญ้าปกพักต์รักษ์ดินสิ้นหม่นหมอง แรงลมพัดซัดซ้ำน้ำสาดนอง หญ้าประคองซับน้ำตาหน้าแผ่นดิน สิ้นเสียงสั่งหลังพายุทะลุฟ้า คลายเมฆาคลี่สายกระจายสินธุ์ ฟ้าสว่างกระจ่างแจ้งแซงสู่ดิน หญ้าผกผินผลิดอกใบให้โลกชม ขอรักเป็นดั่งหญ้าประสารัก โอบดวงพักต์ตระกองใจให้สุขสม ฟ้าหลังฝนพ้นพายุอยู่แรงลม หวังเชยชมเจ้าดอกหญ้าคราฝากรัก.