**..จบเสียที มิตรเอ๋ย มิตรที่รัก ควรจะหัก ไมตรี ที่มอบให้ ลบเลือนภาพ ความหลัง หากฝังใจ ทิ้งมันไว้ ข้างทาง อย่างหมางเมิน **..อย่าไปจำ มันเลย นะมิ่งมิตร อย่าหวนคิด อดีตฝัน มันห่างเหิน อย่าหวังดี พูดพร่ำ ช้ำใจเกิน ต่างคนเดิน ต่างไป ไม่พบกัน **..ดอกไม้ ในใจ ให้มันเฉา ความเศร้า เคียงตาม แม้ยามฝัน ภาพเก่า พ้นผ่าน ยิ่งนานวัน ฟ้าใดกั้น มิตรภาพ เคยซาบซึ้ง **..ไม่มี วันนั้น อีกแล้ว ไร้แวว ชื่นจิต คิดถึง ไร้ถ้อย ร้อยคำ รำพึง วันซึ่ง จากลา มาแสนนาน **..จบแล้ว จบสิ้น มิตรเอ๋ย นึกว่าเคย รู้จัก สมัครสมาน ลืมเถิด คำมั่น ครั้งวันวาน คำสาบาน มันไม่ขลัง...เหมือนดังเดิม ด้วยความหวังดี ก.ประแสร์ ศิษยาพร ก.นพดล รักษ์กระแส ขอขอบคุณ ลุงเวทย์ ที่ช่วยขัดเกลาบทกลอนให้ดีขึ้นครับ
8 พฤศจิกายน 2545 02:20 น. - comment id 94283
อ่า...งั้นก็ไม่เป็นมิตรแล้วซิ.. โธ่! ไม่น่าเลย ป้ามีอีกแนวคิดล่ะ เขาอาจไม่ได้เปลี่ยนเพียรพิศก่อน อาจแค่อ่อนแอจิตคิดกุศล หรือเขาผิดจากเจ้าเฝ้ายึดตน เปลี่ยนที่คนหรือที่จิตคิดหยั่งดู .. เหตุที่เสียใจเพราะเค้าผิดจากสิ่งที่เราคาดไว้ในสมองของเรา...ใช่ไหม? ไม่หวัง ก็ไม่ผิดหวัง ไม่มีจุดหมาย ก็ไม่หลงทาง.... ด้วยรักและปรารถนาดีจ้า ~^_^~
8 พฤศจิกายน 2545 07:30 น. - comment id 94300
ง่า...เศร้าจัง
8 พฤศจิกายน 2545 08:34 น. - comment id 94317
ให้ลุงดูบทจบแค่บทเดียวเองนี่นา
8 พฤศจิกายน 2545 11:37 น. - comment id 94344
เพราะดีครับว่าง ๆ แต่งมาให้อ่านบ้างนะครับ AU>>di>>TION
8 พฤศจิกายน 2545 13:54 น. - comment id 94391
^*^ ^*^ ^*^......ถ่ายทอดเป็นบทกลอน.......^*^ ได้เก่งจังเลยยจ๊ะ ^*^.................^___^..................^*^
8 พฤศจิกายน 2545 16:30 น. - comment id 94424
เก่งคับๆ
8 พฤศจิกายน 2545 16:34 น. - comment id 94428
ขอขอบคุณทุกๆความเห็นครับ
8 พฤศจิกายน 2545 20:01 น. - comment id 94450
ถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีจังเลยคะ ..คิดถุงพี่ต่องมากๆเลย ^---^ ไพเราะ ..จังเลยคะ ...กลอนนี้ ...