ดีหรือชั่ว ตัวเราคือ ผู้ลิขิต นำชีวิต ให้เดินไป ในวิถี สติชอบ ประกอบบุญ หนุนกรรมดี พิสุทธิ์ศรี ที่ปัญญา มาชี้นำ ใช้หิริ โอตตัปปะ ระงับบาป และซึมทราบ พุทธธรรม อุปถัมภ์ พ่อ แม่ ครู ผู้อบรม บ่มคุณธรรม เราควรจำ คำสอนท่าน ไว้บูชา ทำอะไร ให้ตรึกตรอง ครองสติ อย่าได้ริ เหลวไหล ไม่เข้าท่า จงน้อมนำ ธรรมะเพื่อ เกื้อจรรยา จำไว้ว่า กรรมนำพา วิบากกรรม ใจกำหนด คดหรือตรง จงจำไว้ ไม่มีใคร ทำให้ ใจถลำ ดีหรือชั่ว ตัวเราคือ ผู้กระทำ วิบากกรรม นำเราไป สู่ภพภูมิ
บุษราคัม 30 ต.ค. 2545 21:57 น. - ID 25347 
1961
12
0
30 ตุลาคม 2545 22:02 น. - comment id 92650
เก่งจังเลยพี่ปุ๋มอ่า แต่ตอนนี้ผมทำใจมะได้ง่า เฮ้อ...
30 ตุลาคม 2545 22:31 น. - comment id 92659
ยอดเยี่ยมอีกแล้ว บุษราคัม ลีลาเอื้อเฟื้อเพื่อนมนุษย์ที่ยังหมักหมมด้วยกองกิเลศ ให้รู้จักทางบุญ ทางบาป
30 ตุลาคม 2545 22:41 น. - comment id 92662
จงรู้จัก ตัวเอง คำนี้หมาย ว่าค้นพบ แก้วได้ ในตัวท่าน หานอกตัว ทำไม ให้ป่วยการ ดอกบัวบาน อยู่ในตัว อย่าเขลาไป ในดอกบัว มีมณี ที่เอกอุตม์ เพื่อนมนุษย์ ค้นหา มาให้ได้ การตรัสรู้ หรือรู้ สิ่งใดใด ล้วนมาจาก ความรู้ ตัวสูเอง
31 ตุลาคม 2545 00:18 น. - comment id 92677
ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ ทั้งพี่พรระวี น้องลม และ พี่ได้ฟัง ขอบคุณ มากนะคะ ขอบคุณ มากนะคะ ที่เก็บความได้ลึกซึ้ง แต่งเป็นกลอนให้ได้อ่านมีแง่คิดมากค่ะ ว่าทุกอย่างจะสำเร็จ หรือ กำหนดด้วยใจ ของเราเอง................สาธุ ที่มีกลอนดีๆมาฝากกันนะคะ ลึกซึ้งๆ
31 ตุลาคม 2545 05:39 น. - comment id 92690
หน้าส่วนตัว
นางฟ้าในฝันนั้นหนาคือพี่บุษ..
เธอประดุจ..แม่พระของเรนจัง..
เพราะเธอให้ข้อคิดจิตปลูกฝัง..
ด้วยเรนยัง.ไม่คิดผิดคือรัย..
อิอิอิ..
นางฟ้าค่ะ.. เรนขอโทษน๊า..
ก้อ..เรนหลับแบบลืมโลกอะดิค่ะ..
รอ..พี่อังนางฟ้าตรงหน้าคอม..
อยากจานอน..กอดนางฟ้า..จัง
(โห้ยย!!.. ม่ายสัมผัส..)..
แว๊ปปค่ะ..
31 ตุลาคม 2545 10:01 น. - comment id 92722
ให้ข้อคิดดีจังค่ะ
31 ตุลาคม 2545 17:40 น. - comment id 92802
มาร่วมเป็นหนึ่งในธรรมมะน้อมนำ..พูทธรรมสร้างโลกค่ะ
31 ตุลาคม 2545 19:59 น. - comment id 92832
มาชื่นชมครับ ...บุษราคัม เก่งจัง เขียนกลอนได้เร็ว สละสลวย ไม่ติดขัด แถมได้ความหมายดีมากครับ
31 ตุลาคม 2545 20:13 น. - comment id 92834
หนูบุษจ๋า... ความจริงลุงก็ไม่เคร่งฉันทลักษณ์นัก แต่คำท้ายวรรคที่สอง บทที่สอง ทำไมไปลงเสียงตรีล่ะ (เสียงสามัญก็ไม่ควร) แล้ววรรคสุดท้าย บทที่สาม ก็รับสัมผัสทีเดียว 2 แห่ง หรือถือคติว่าเกินดีกว่าขาด
1 พฤศจิกายน 2545 00:58 น. - comment id 92883
อืมครับ ไพเราะสมกับเป็นน้องปุ๋มจริงจริง ซาบซึ้งมาก ^____^
1 พฤศจิกายน 2545 14:40 น. - comment id 92927
ลึกซึ้งเช่นเคย..ไพเราะและอบอุ่นครับ
1 พฤศจิกายน 2545 16:02 น. - comment id 92940
บุษ ขอขอบคุณ ทุกความคิดเห็นและ กำลังใจมากนะคะ ประการแรก ขอขอบคุณ คุณ หมอวฤก ที่เป็นแรงบันดาลใจให้เกิด กลอนบทนี้ ประการที่สอง ขอขอบคุณ ลุง เวทย์ ที่กรุณาชี้ข้อบกพร่องนะคะ ประการที่สาม ขอขอบคุณทุกกำลังใจ จาก ครูบาอาจารย์ที่ประสิทธิ์ประสาทวิชา ด้านโคลงกลอน ให้แก่บุษ ประการสุดท้าย ขอขอบคุณ ทุกกำลังใจที่เพื่อนๆ พี่ๆ มีให้ บุษ เสมอมานะคะ
1 พฤศจิกายน 2545 22:35 น. - comment id 93020
ให้ข้อคิดและเตือนใจได้ดีเลยจ้ะ
3 พฤศจิกายน 2545 13:45 น. - comment id 93278
มาให้กำลังใจอีกคนหนึ่ง
9 พฤศจิกายน 2545 01:52 น. - comment id 94514
แก้ไขแล้วค่ะ ลุงเวทย์ เป็นอย่างไรบ้างค่ะ ขอบคุณที่ชี้แนะค่ะ
10 มิถุนายน 2546 00:38 น. - comment id 144323
ตามมาอ่าน เพราะมากๆค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
