ผู้ยิ่งใหญ่....ผู้ใหญ่ยิ่ง ดวงตะวัน..... บรรดาลบรรดาสรรพสิ่ง กำหนดกฎเกณฑ์ความเป็นจริง ใหญ่ยิ่งยังลับกับขอบฟ้า วันแล้ววันเล่าเจ้าเดินทาง เหยียบย่างไปทุกหย่อมหญ้า เร่งสาดลำแสงแห่งเวลา ดังว่าวารีไม่รีรอ ดวงตะวัน..... ดั้นเดินดั้นด้นไม่ย่นย่อ เย็นย่ำพ้นผ่านเท่านั้นพอ จักขอพักผ่อนซ่อนเร้นเงา ยิ่งใหญ่ยิ่งรักษาหน้าที่ จึงมีแสงทองส่องทุกเช้า ฝากฟ้าเก็บไว้ให้คนเรา เคารพกฎเกณฑ์เช่นตะวัน