ผมกวาดสายตามองไปรอบๆ ผมเห็นหน้าใหม่ๆมากมาย คนรุ่นพวกเราเป็นทาสผู้สวมเสื้อนอก คําโฆษณาทําให้เห่อของฟุ่มเฟือย ทํางานที่เราเกลียด เพื่อซื้อของที่ไม่จําเป็น เราเป็นเด็กสมัยกลางของประวัติศาสตร์ โดยไม่มีวัตถุประสงค์ เราไม่มีศึกใหญ่ ไม่มีความกดดัน ศึกใหญ่ของเราคือ..........ศึกจิตวิญญาณ ความกดดันของเราคือ ชีวิต ................................ เราถูกเลี้ยงดูมาโดยโทรทัศน์ ให้เชื่อว่าสักวันเรา .....จะเป็นเศรษฐี เป็นดาราหนัง เป็นร็อกสตาร์ .........................................ไม่มีทาง เรารู้.........ความจริงนั้นอย่างช้าๆ เเละ เรารู้ เราโกรธ โกรธมาก.
24 สิงหาคม 2545 20:39 น. - comment id 69898
จริงคะ คําโฆษณาบางตัว..แม้ไม่ได้ทําให้ฟุ้มเฟือยโดยตรง...แต่จะค่อยซึมซับเข้าไปทีละนิดๆ
11 ตุลาคม 2545 21:06 น. - comment id 86605
อืม......เป็นความจริง แต่ในเมื่อโลกปัจจุบัน มันเป็นคับและขู่เข็ญให้เราจำเป็นต้องดำเนินชีวิตอย่างนั้นไม่ใช่เหรอ และถ้าเราปฎิเสธที่จะรับเรา....เราจะดำรงชีวิตอยู่บนโลกนี้ได้อย่างไรกัน
28 มกราคม 2548 01:52 น. - comment id 145891
จากความคิดเราจริงๆนะ เราว่า เราควรจะมองข้ามอะไรไปบ้าง เราต้องอยู่กับมัน เรายังต้องอยู่ในวงโคจรอันนี้ แต่เราเลือกที่จะมอง