ศรัทธาแห่งความรัก : ในทุกสิ่งไร้รักคงไม่มี

แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า

ศรัทธาแห่งความรัก : ในทุกสิ่งไร้รักคงไม่มี
     
    รักใดในแหล่งหล้า.ธานี
จะเสื่อมความหมายมี.บ่ได้
เพียงตาสื่อตาฤดีไหวหวั่น
คงแต่เปิดใจไว้อย่าได้ปิดปังฯ
                     1.
     ณ ระเบียงเรียงรายด้วยดาวฟ้า
หนึ่งวิญญาณหม่นหมองดังถูกขัง
คือชายหนุ่มผู้ทุกข์ทนทุกข์นิรันดร์
ผู้โศกศัลย์จากความรักที่ร้าวราน
เพ้อตัดพ้อความงามในความรัก
ที่ถูกหักถูกผลาญเกินกล่าวขาน
ใจจึงจำฝังเจ็บตลอดกาล
แม้เวลาเนิ่นนานมิอาจลืม
                 2.
     หนึ่งหญิงสาวเดินผ่านมาในความมืด
เธอนั้นหรือคือหญิงสุดขมขื่น
เล่าระบายความรักอันกล้ำกลืน
ก่อนหัวเราะรื่นรื่นว่าร้ายนัก
ว่าร้ายนักรักนี้เคยพลีให้
ในทุกห้องดวงใจดังโดนสับ
ถูกลมลวงจากชายที่ใจภักดิ์
แต่ความรักของฉันยังงดงาม
                 3.
     ชายหนุ่มนั่งร่ำไห้มานานนัก
เอ่ยปากทักหญิงสาวแล้วร้องถาม
ว่าเหตุใดรักเธอยังงดงาม
ทั่งที่เคยร้าวรานที่ผ่านมา
ฉันยังเจ็บอยู่ในอารมณ์ลึก
ยังคงนึกหวั่นไหวเพียงคิดผ่าน
หรือที่เธอเจอมิใช่รักร้าวราน
จึงอาจหาญอ้าวรักนั้นชุ่มเย็น
     หญิงสาวมองเดือนดาวที่กราวฟ้า
แล้วพูดว่า นั้นมิใช่ที่เธอเห็น
รักของเธออาจกระทำเธอลำเค็ญ
แต่ชีพเธอใช่เป็นเช่นวันวาน
เธอจงมองดอกไม้ใกล้รุ่งสาง
ยังคงโปรยคำหวานให้หมอกขาว
ดูดอกหญ้าส่งสายตาให้ดวงดาว
แม้ชั่วคราวเท่านั้นที่พบเจอ
เธอเห็นไหมสายลมที่พริ้มไหว
ยังส่งใจให้สายธารสม่ำเสมอ
ได้ยินไหมเสียงนกร้องละเมอ
ที่ร้องเผลอบอกความรักแด่พื้นดิน
                  4.
     รักหนึ่งรักคำหนึ่งคำอาจล้ำค่า
แต่จะไร้ราคามลายสิ้น
ถ้าหากคนไร้รักมาได้ยิน
เพียงลมที่ผ่านลิ้นแล้วผ่านไป
เธอจงลืมเสียเถิดความรักร้าว
ชีวิตเธอต้องก้าวสู่วันใหม่
รักของเธอนั้นมีค่าถ้าหากใคร
ได้มอบใจให้เธออย่างแท้จริง
ที่สุดแล้วรักใดในโลกนี้
ทวีค่ามากมีดุจทรัพย์สิน
ถ้าได้เรียนรู้รักแล้วไม่ทิ้ง
ในทุกสิ่งไร้รักคงไม่มีฯ