ท่านเจ้าสัวมัวเพลินนับเงินล้านสุขสำราญนานมาน่าอิจฉา
ชนเขาอวยรวยล้นท้นเงินตรา
ถึงชาติหน้าก็ใช้ไม่หมดเงิน
ชีวิตสัตว์สิ้นไปกำไรงอก
เก็บผลดอกเกมฆ่าหาขัดเขิน
แล่เนื้อหนังเครื่องในไปแลกเงิน
ส่งสัตว์เดินสู่เหวอันเลวทราม
กี่ชีวิตสังเวยเคยนับไหม
ทุกข์ปานใดชีวินถูกหมิ่นหยาม
จากคมมีดกรีดเฉือนเกลื่อนเขตคาม
เป็นชิ้นเนื้อในชามงามน่ากิน
สลดสังเวชรวยร่ำจนล้ำฟ้า
แลกโศกาเท่าใดให้ถวิล
ทุกบาทนับบัญชีเลือดหลั่งริน
คงหมายสิ้นปีที่ตกนรกภูมิ
วันนี้กระหยิ่มยิ้มย่องรวยก้องฟ้า
ถึงวันหน้าร่ำไห้อกไฟสุม
คิดเป็นคนจนจรนอนตรอกมุม
พ้นบ่วงหลุมผลวิบากคงยากเกิน...
เบื้องหน้าคำพิพากษาแห่งพญามัจจุราช
คิดจะหวนกลับไปเป็นคนจนยากไร้ที่ไหนจะเป็นไปได้...