ห้าพันปีวิทยาศาสตร์อาจผงะ
พระกฤษณะแบ่งกายหลายพันหมื่น
เพียงสมสู่นางอัปสรนอนชั่วคืน
นับดาษดื่นหมื่นสี่พันกัลยา
อีกการยุทธ์สุดไฮเทคเป็นเอกยุค
พระรามบุกเมืองยักษ์หักด่านฆ่า
อาศัยเพียงทหารลิงวิ่งวุ่นตา
ทัพยักษาแตกพ่ายกลายสูญพันธุ์
สองพันห้าเกษตรกรรมสุดล้ำหน้า
พระพุทธาปลูกมะม่วงช่วงแข่งขัน
ทรงรดน้ำต้นก็ใหญ่ให้ผลพลัน
เดียรถีย์นั้นปราชัยไม่หยัดยืน
สองพันปีการแพทย์แสนเลิศหรู
พระเยซูชุบชีวิตคนตายฟื้น
คนตาบอดทั้งชีวีหายดีคืน
เพียงทรงยื่นพระหัตถ์สัมผัสกาย
โลกาภิวัตน์ปัจจุบันอัศจรรย์แสน
ไร้พรมแดนข้อมูลพูนส่งถ่าย
ยุคโซเชียลไกลเกินเดินตาลาย
ธรรมสูญหายจากใจไม่อินัง
ทั้งที่ควรพัฒนาหาใครเทียบ
กลับย่างเหยียบที่เดิมเริ่มถอยหลัง
โลกเข้าสู่กลียุคทุกข์ประดัง
ก็ยังนั่งขัดแย้งแข่งคารม
เพราะกูดีคนอื่นเลวยิ่งเหลวแหลก
หัวโขนแบกหนักก็วางพลางสุขสม
ตรวจสอบตัวดีกว่าอย่างายงม
เดี๋ยวก็ล้มทับแผ่นดินสิ้นตัวกู
ท่านว่าพระอยู่ที่ใจใช่ไกลอื่น
ร้อยพันหมื่นพัฒนาหาเลิศหรู
เพียงพัฒนาจิตใจไร้ตัวกู
พบพระอยู่ภายในได้เปิดตา...
คีตากะ 27 มี.ค. 2564 01:05 น. - ID 150267 
1970
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
