แม่ปิงมิ่งเมือง

คีตากะ


จากเชียงดาวดอยดงลงสูุ่ใต้
ตัดทิวถนนธงชัยยิ่งไพศาล
เลาะแนวผาผีปันน้้ำล้ำตระการ
ก่อเกิดธารแม่ปิงมิ่งล้านนา
ผ่านอารยธรรมลุ่มน้ำเหนือ
ร่องรอยเหลือซากอิฐแทนปริศนา
รอยจาริกนักบุญแห่งล้านนา
แลศรัทธาที่เลือนรางระหว่างชน
มองริมสองฟากฝั่งแม่หลั่งไหล
ถึงที่ใดก็ชุ่มชื่นดาษดื่นหน
พาพระพรจากฟ้าบันดาลดล
มอบแก่ชนพืชสัตว์วัฒนา
การเดินทางยาวไกลในโลกแหล่ง
ซ่อนเร้นแฝงสัจธรรมนำศึกษา
มาตรสายธารไหลไปไม่หวนมา
ดั่งเวลาล่วงไปไม่หวนคืน
ชนทั้งหลายจากไปไม่หวนกลับ
ซากถมทับพสุธาหาขัดขืน
น้ำตาเทียมห้วงสมุทรสุดกล้ำกลืน
มิอาจฝืนกฎเกณฑ์ฟ้ามหาชน
แต่แม่คือผู้ให้ไม่เคยแบ่ง
สร้างกำแพงชนชั้นอันสับสน
จะเลิศเลวยากดีหรือมีจน
ให้ทุกชนเท่าเทียมเปี่ยมเมตตา
แม่จึงยังยืนยงแลคงอยู่
เหตุอุ้มชูสรรพสัตว์ด้วยหัตถา
ไหลหล่อเลี้ยงเยี่ยงเป็นเช่นมารดา
บุตรผ่านมาคารวะประนมกร...
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน