๑. เคยเทิดรักภักดีเป็นที่สุด
และสมมุติชีพสองร่วมครองฝัน
มิอยู่ใกล้แต่ใจอยู่เคียงคู่กัน
ความผูกพันล้นปรี่ทวีคูณ
๒. แต่เพราะหลากปัจจัยทำใครเปลี่ยน
จึงบทเรียนหวนกลับนับที่ศูนย์
อันสัตย์ซื่อดื้อท่าเป็นอาดูร
ความสมบูรณ์แห่งใจจึงไม่มี
๓. มันเคยเป็นแรงฤทธิ์พิศวาส
และหมายมาดรักเข้มจนเต็มที่
เมื่อลดน้อยถอยลับกลับท่าที
ใจร้าวนี้ ... ที่ยังเหลือ ... อยู่เพื่อใคร
ด้วยความหวังดี
เกรียงไกร รอบรู้
(เช่นรวีโชติ / ก.ประแสร์ ศิษยาพร)
(๖ ตุลาคม ๒๕๕๙: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ วิทยาเขตรังสิต: วันฝนพรำ)