ทุ่งรวงทองท้องนายามหน้าแล้ง
ผืนดินแห้งคลองเหือดเดือดองศา
ควันไฟลอยล่องเบาจากเผานา
บดบังตาทั่วทิศจิตเลือนราง
บทเพลงใด? กล่อมเธอทำเพ้อคลั่ง
ลืมความหลังครั้งเก่าเฝ้าหม่นหมาง
ฤามนต์เพลงมายาทำฝ้าฟาง
ทิ้งนาร้างหญ้ารกขึ้นปกคลุม
ถ้อยคำล้ำเลิศใด? ผูกใจจิต
ฤาชีวิตทดท้อพบมรสุม
เชือกใดเล่า? ผูกมัดใจไว้รัดกุม
ฤาใครรุมล้อมไว้...ไม่ปล่อยมา
ใครจะช่วยถากถางเส้นทางเก่า?
ลบความเหงาทุ่งธารพานโหยหา
ถิ่นดั้งเดิมแดนด้าวภาวนา
ขอพุทธาดลจิตคิดกลับใจ
อย่าลืมตนลืมตายขายชีวิต
เพลานิดน้อยนักจักเหลวไหล
ลืมรากเหง้าแดนเกิดกำเนิดใน
ดินแดนใจเดิมแท้...เฝ้าแต่คอย...