๑. ณ ครั้งหนึ่งซึ่งผ่านมานานแล้ว
เคยมีแววตาใสเปี่ยมไฟฝัน
อยู่ในความทรงจำและสำคัญ
จวบคืนวันหมุนเวียนคนเปลี่ยนไป
๒. ส่งเธอยังฟากฟ้าเวหาหาว
เด่นสกาวพราวพริบระยิบใส
ดาวดวงซึ่งแรมร้างทางแสนไกล
สู่เส้นชัยฟากฝันฉันยินดี
๓. ภาพเหล่านี้เลือนลดจนหมดสิ้น
เธอกลับชินเฉยชาเบือนหน้าหนี
ฉันคนจรที่ยังคงหวังดี
แม้ไม่มีสิ่งใดเหลือให้เธอ
๔. ณ วันหนึ่งวันนี้ที่เปลี่ยวเหงา
ยังคอยเฝ้าประคองค้ำสม่ำเสมอ
ขอเพียงสิ่งสุดท้ายไม่เลิศเลอ
จากมือเธอ...ช่อไม้จันทน์...เมื่อฉันตาย
ด้วยความหวังดี
เกรียงไกร รอบรู้
(เช่นรวีโชติ / ก.ประแสร์ ศิษยาพร)