ใกล้แล้วสินะจะถึงบ้าน
ใจเต้นปานจะข่มใจไว้ไม่อยู่
บ้านที่ใจร่ำหาอยากมาดู
โต๊ะเตียงตู้ย้ายเคลื่อนหรือเหมือนเดิม
ผละไปใช้ชีวิตอิสรภาพ
อยู่ในคราบผู้ใหญ่ใจฮึกเหิม
พึ่งลำแข้งแห่งตนจนเป็นเทอม
แล้วก็เริ่มหงอยเหงาเฉาในใจ
ป่านนี้พ่อกับแม่จะแก่เฒ่า
พี่น้องเล่าจะพบครบหน้าไหม
แต่ละคนเปลี่ยนแปลกแผกปานใด
จะมีใครคิดถึงเราหรือเปล่านะ
มาถึงแล้วแม่กับพ่อยืนรอรับ
พี่น้องจับมือพร้อมไม่ยอมผละ
แข่งกันถามทุกข์สุขทุกระยะ
เสียงเอะอะปานเด็กเจ๊กตื่นไฟ
คลื่นน้ำตามาออเอ่อคลอเบ้า
ต้องคอยเฝ้าฝืนทนจนจะไหล
บ้านที่เหมือนความฝันอันแสนไกล
ส่งกลิ่นไอแห่ห้อมหอมระริน
นั่งลงบนเก้าอี้สีซีดเก่า
มือสั่นเทาคลอนคลอนเหมือนช้อนดิ้น
ตักขนมตรงหน้าขึ้นมากิน
รสคุ้นชินประหลาด...รสชาติครอบครัว
1634
2
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
