บนทาง
ลานเทวา
บน ทาง...
........................
ด้วยงดงามความหวัง ที่ยังเหลือ
เป็นหนึ่งเชื้อโชนจิต ลิขิตฝัน
ยามทุกข์ท้อบนทาง ระหว่างวัน
หนึ่งแรงใจจักปัน เป็นแรงใจ…
แม้มิอาจรู้ได้ ในวันนี้
การเดินทางจะจบที่ หนแห่งไหน
จึงมิอาจรู้แจ้ง ทุกแหล่งนัย
สุดเส้นทางยาวไกล ใดจีรัง
ขอผู้อ่อนล้าใจ อย่าได้สิ้น
เรี่ยวแรงอันโบยบิน สู่ความหวัง
ปรารถนาดีจักเร้น เป็นพลัง
ให้เธอยังเพื่อนร่วมก้าว แม้ร้าวราน….
ไปเถิด ไปเพื่อค้นหาบางสิ่ง
ที่โลกลืมและทอดทิ้ง บนทางผ่าน
เพื่อความหมายอันงามงด ในบทกาล
เพื่อคุณค่านั้นเบ่งบาน ในชีวิต…
…………………………..
โดยคำ ลานเทวา