วิหกหวลกระบวนเสียงสำเนียงป่า พสุธาดาระดับขยับหน กินนรีตีปีกร้องก้องระงม สอดผสมสำเนียงป่าพนาไพร มะค่าแดงแกว่งใกวใบระบัด ประดู่ดัดลัดหน้าพนาไหว ชะมวงหอมพะยอมป่ามะค่าไทย ประสานใบใส่น้ำเสียงสำเนียงนวล น้ำตกใหญ่ไหลแรงแข่งวิหก สำเนียงนกปรกป่าพนาสวน กระดิ่งทองร้องเตือนเพื่อเชิญชวน ให้ครบถ้วนกระบวนท่าภาษาไพร ผีเสื้อยอมพร้อมจับขยับปีก เพื่อหลบหลีกปีกลงอสงไขย สุริยะทิภากรให้อ่อนไป เป็นร่มใหญ่ใบฉัตรสัตตบง ตะวันเคลื่อนเลื่อนลาให้ป่าปรก หมู่วิหกยกป่า มหาหงส์ ให้เยื้องย่างทางนุชบุษบง พญาหงส์ลงท่าพนานาง จงกลไซ้ซ้อนปีกทางซีกขวา พินิจท่าย้ายปีกเป็นซีกหาง บรรจงจัดสะบัดขนบนเนื้อปราง ประดุจสร้างทางศิลป์กินรี แล้วจิกขนปนสีมณีแก้ว ประดิษฐแพร้วแวววับสลับสี มรกตบุศราวนาลี ระบายสีมณีรับสะดับองค์ ประดับรับทับทรวงพวงอุบะ มีภูษะเจียรบาดเป็นชาติหงส์ ระบัดกายย้ายย่างมธุรงค์ แปลงเป็นหงส์พารุหัด สะบัดลาย อินทนนท์ 24 กันยายน 2555
อินทนนท์(คนเชียงใหม่) 24 ก.ย. 2555 14:48 น. - ID 145725 
3322
2
0
24 กันยายน 2555 15:23 น. - comment id 1246361
พี่นนท์หรือเปล่าหน๊อ?
24 กันยายน 2555 16:52 น. - comment id 1246369
อินทะนนท์บนดอยหมอกลอยขาว มีเรื่องราวหนาวเหน็บเก็บก่อฝัน ถิ่นอาศัยนัยหงส์พงไพรวัลย์ จิตจาบัลย์วันคืนยืนเดียวดาย มีหมู่มิตรมากมายในแดนป่า มีแผ่นฟ้าตาวันนั้นทาบฉาย มวลหมู่ไม้ให้ร่มห่มห่วงกาย สะบัดลายสยายขนท้อทนเกิน คนไกลเวียง เชียงใหม่
24 กันยายน 2555 20:13 น. - comment id 1246410
สวัสดีจ้ะฉางน้อยพี่นนท์คนเดิมครับผม หายไปจาก taipoem นานพอดูกลับมาแล้วจ้ะมาอ่านกลอนสวยๆอีกเหมือนเดิม จ้ะ สวัสดีคุณ กุสุมาครับ ผมอินทนนท์ คนเดิมเคยมาวนเวียนอยู่ที่นี่พักใหญ่แล้วก็ห่างหายไป ตอนนี้พอมีเวลาได้แต่งกลอนบ้างเลยแวะมาอีกครั้งครับ ยินดีที่ได้รู้จักกันครับผม
24 กันยายน 2555 21:55 น. - comment id 1246414
อ่ะ มาแระพี่นนท์
24 กันยายน 2555 22:58 น. - comment id 1246429
จ้ะแล้วพบกันนะ ฉางน้อย
25 กันยายน 2555 21:18 น. - comment id 1246554
หงส์สะบัดสลัดลายกลายเป็นกา เพียงสรรหาขนแซมแกมลายสวย หลอกสายตามหาชนบนตัวช่วย กว่าจะรู้มอดม้วยศพรายเรียง สัญชาติกาฆ่าได้ใจแสนดำ เกือบสามพันระส่ำระงมเสียง เก้าสิบแปดตายไปมีใครเมียง อำมหิตใกล้เคียงพระยายม เมื่อลายหลุดผุดเห็นเป็นอีกา ช่างงามหน้าคนไทยใจขื่นขม หลงรูปงามตามวงส์หลงคารม หมดนิยมเพราะศพเลิกคบกัน ต่อจากนี้หนังหมีหรือมังกร มาคลุมหลอนให้เชื่อเพื่อแข่งขัน คงมองเหมือนหงส์เหาเห็บเมามัน ไม่มีวันหลงลาย..ชายใจทราม ขนหงส์ที่แอบเอามาแซมหลุดไปแล้ว อิอิ
26 กันยายน 2555 01:14 น. - comment id 1246569
"แม้มิได้เป็นหงส์ทะนงศักดิ์ ก็จงรักเป็นโนรีที่หรรษา"* ขอเป็นเพียงบุหรงคงคุณค่า สวยสง่าดำรงเชื้อพงศ์พันธุ์... *ศาสตราจารย์กิตติคุณฐะปะนีย์ นาครทรรพ ผู้แต่งประพันธ์ไว้เมื่อประมาณปี พ.ศ. ๒๔๘๒ ติดตามผลงานเงียบๆ เสมอมา ตั้งแต่นามปากกา inthanon แล้ว...^___^
27 กันยายน 2555 23:42 น. - comment id 1246842
มกราคม..ชมดอกบอกความหนาว บนยอดเขาพราวชมพูดูเหมือนฝัน ดั่งซากุระ ตระหง่านรอช่อชูชัน ผลิตระการ เบ่งบานอยู่ ดูเต็มตา ขุนแม่ยะ อินทนนท์ บนอ่างขาง หยดน้ำค้างพร่างพรมชโลมหนา เยือนเชียงใหม่ แดนดินถิ่นล้านนา ดอกพญาเสือโคร่ง..งามตรงใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
