โลกตามธรรมชาติ/โลกที่มนุษย์เป็นเจ้าของ/โลกที่เราเลือกไม่ได้/โลกในฝัน

เมต้าไซรัป

ฉันเบื่อเหลือเกินในอาการเหม่อลอย
บางครั้งความคิดของฉันมันออกท่องเที่ยวนอกเขตแดน
ของโลกแห่งความเป็นจริง
หรือกล่าวได้ว่าฉันเชื่อตามนักคิด
ที่เรียกโลกแห่งผัสสะว่าเป็นโลกแห่งปรากฏการณ์
หลายครั้งหลายหน
ฉันมักจะเจอตัวเองในลักษณะของสิ่งที่ไร้ร่างกาย
คือฉันไม่สามารถอธิบายได้ว่าใช่จิตหรือไม่
ฉันนึกสงสัยว่าขณะที่มนุษย์เป็นสัตว์ชนิดหนึ่งที่มีความคิด
แล้วพวกสิ่งมีชีวิตทั้งหลายละ
มันจะมีความคิดอยู่แยกต่างหากจากร่างกายหรือไม่
ที่ไม่ข้องเกี่ยวกับโลกแห่งปรากฏการณ์
ฉันหมกหมุ่นกับตัวเองวันทั้งวันเพื่อจะพบว่า
ตัวเองไม่ได้หายไปจากโลกแห่งความเป็นจริงเสียทีเดียวนัก
อันที่จริงฉันได้ยินเสียงปฏิกิริยาของอวัยวะภายในร่างกายยังคงทำงานเป็นปกติ
ฉันนึกโมโหที่ปากขยับขณะที่กระเพาะก็ส่งเสียงดังน่ารำคาญ
อีกนั่นแหละฉันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่คุ้นเคยกับความตาย
ฉันไม่มีความกล้าที่จะลาลับออกไปจากโลกสีน้ำเงินใบนี้
ช่างน่าชื่นชมกับมนุษย์ผู้ซึ่งมีความกล้าหาญอันบริสุทธิ์
ที่จะนำพาตัวเองออกไปให้พ้นจากโลกแห่งปรากฏการณ์
ในเมื่อความเปลี่ยนแปลงแฝงเร้นทุกซอกมุมแห่งความทุกข์ทรมาน
ทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าล้วนแต่เป็นสสารไปทั้งหมด
ฉันได้แต่สำลักความไร้สะระจนชาชิน
มันควบคุมตัวเองได้ยากเมื่อปะทะอย่างจังกับความว่างเปล่า
โลกของฉันเมื่อวันวานจบสิ้นลงไปพร้อมดวงอาทิตย์ตกดิน
ฉันหวังว่าในโลกแห่งปรากฏการณ์
คงไม่ใช่โลกที่แท้จริงหรอกใช่ไหม
คำถามของฉันทั้งหมดฝากเอาไว้
ตรงระหว่างเข็มนาฬิกาและปฏิทิน				
comments powered by Disqus
  • กวีปกรณ์

    16 สิงหาคม 2555 01:13 น. - comment id 1242413

    ผมแนะนำให้คุณอ่านงานของ ฌอง ปอล ซาร์ต ในเรื่อง อัตถิภาวนิยม หรือ existencialism 
    และ
    งานของ อัลแบรต์ กามูส์ ในเรื่อง absudity
    
    ผมชอบนะครับในสิ่งที่คุณเขียน และเราน่าหรืออาจจะเป็นพวกเดียวกัน
    
    แต่ถ้ามีเวลาลองอ่าน โลกของโซฟี หรือไม่ก็ ปรัชญาชีวิต
    
    โลกของโซฟี ของ โยสไตน์ กอร์เดอร์
    และปรัชญาชีวิต ของ คาริล ยิบราล
    
    แค่สี่คนนี้น่าจะทำให้คุณพยายามขุดหางานดีๆ อ่านต่อไป
  • ณัฐนิชา เรืองทอง

    16 สิงหาคม 2555 09:50 น. - comment id 1242447

    23.gif อยากให้สิ่งเหลานี้ออกไปจากตัวเราชักที

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน