เดี๋ยวฟุ้งซ่านงุ่นง่านเดี๋ยวง่วงเหงา เดี๋ยวซึมเซาสงบเดี๋ยวสงสัย เดี๋ยวโกรธเกลียดเดือดดาลรำคาญใจ เดี๋ยวยึดไว้ท้อถอยเดี๋ยวปล่อยวาง เดี๋ยวปวดหัวตัวร้อนนอนเป็นไข้ เดี๋ยวห่วงใยคิดถึงเดี๋ยวอ้างว้าง เดี๋ยวอวดดีมีมานะไม่ละวาง เดี๋ยวยิ้มกว้างร้องไห้ไม่พูดจา เดี๋ยวปวดเข่าคันขาชาไปทั่ว เดี๋ยวเบาตัวท้องจุกทุกข์หนักหนา เดี๋ยวซู๊กสุข..เฉ๊ยเฉยเดี๋ยวเย็นชา นี่กูบ้า..หรือเปล่า..ไม่เข้าใจ ..คืออารมณ์วิปัสสนาปรากฏแจ้ง " ทุกข์ " แสดงให้กำหนดเป็นบทใหญ่ " อนิจจา" เกิดขึ้นแล้วดับไป " อนัตตา " มิใช่ใครบันดาล ยืน..เดิน..นั่ง..กิน..ถ่าย ฯลฯ...ให้รู้เห็น ความเพียรเด่น,สติมา,ปัญญาผสาน ไม่เผลอ,เพ่ง..เร่งศึกษาอานาปานฯ " วิปัสสนาญาณ" เกิดที่นี่..เดี๋ยวนี้เอย ฯ จากหนังสือ...สุขง่ายๆ แค่ปลายจมูก (ฉบับขยายความ) โดยพระมหาวิเชียร ชินวังโส
12 มีนาคม 2555 11:36 น. - comment id 1227529
สุขง่ายๆแค่ปลายจมูก แต่เรากลับมองไม่เห็นปลายจมูกนะคะ
12 มีนาคม 2555 13:17 น. - comment id 1227540
ไม่ต้องเห็นปลายจมูก แต่ก็..รู้สึกได้ รู้แค่ปลายจมูก ก็รู้ทั้งตัวได้ รู้ทั้งตัวได้ ก็รู้.. ว่า .... มันม่ายช่ายของตูนี่หว่า แล้ว ตัวตูข้าเอง ก็ ไม่มีนี่หว่า ... อิอิ
12 มีนาคม 2555 15:23 น. - comment id 1227547
สุขอื่นเสมอด้วยนิพพาน ไม่มี
12 มีนาคม 2555 23:17 น. - comment id 1227562