ชั่วขณะรอยต่อแห่งการผลิบาน ฝนร้ายเกรี้ยวกราด แรงลมกรรโชกกระหน่ำ ดุจหนึ่งเส้นแส้ยาวยืดบรรจงฟาดตี ท่ามผิวเนื้ออ่อนนุ่มยอดหญ้า บ้างมิอาจปรารถนาปฏิพัทธ์ไมตรี จำยอมทิ้งรากพังพ่ายเรียบราบราวสิ้นแรงฝัน บ้างมิยอมอ่อนโอน โรยรา ฝืนหยั่งรากต้านทานสิเน่หาคุ้มคลั่ง มิยอมจำนนต่อความชุ่มแฉะแห่งผืนดิน เมื่ออาทิตย์สาดแสง พื้นดินจักคืนปึกแผ่นเชื่อมร้อยรอยต่อดั่งเดิม ฝนร้ายเกรี้ยวกราด แรงลมกรรโชกกระหน่ำ กำลังเคลื่อนคล้อยไปจากท้องทุ่งความเหน็บหนาว ช่วงเวลาแห่งการงอกงามครั้งใหม่เดินทางมาถึง แรกแย้มแห่งรุ่งอรุณ แดดอุ่นจุมพิตยอดหญ้า นางฟ้าน้อยแห่งลานดินจึงแย้มบาน จึ่งชีวิต เมื่อฤดูมรสุมพ้นผ่าน ช่วงเวลาแห่งการผลิบานมาเยือน! ดอกแดด (ตีพิมพ์ครั้งแรก เนชั่นสุดสัปดาห์ ธันวาคม 2554)
ดอกแดด 20 ธ.ค. 2554 10:30 น. - ID 142994 
1539
1
0
21 ธันวาคม 2554 17:18 น. - comment id 1218598
จินตนาการจากภาพที่เห็น งดงามครับ คุณอาร์ท
6 มกราคม 2555 17:04 น. - comment id 1220127
ขอบคุณมากคะคุณกิ่งโศก แหมม ต๊กกะใจใครรู้จักชื่อเราด้วย ฮ่าาา คุณกิ่งในเฟสนี่เอง ฮ่าาา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
