. . ปลดเปลื้องเถิดความห่วงหา อนาทร จากหุบห้วงสัญจร อันอ่อนล้า เหม่อผ่านยุคสมัย นัยน์แววตา กร้านรอยยิ้มชรา ร้าวรำพึง จากเช่นนี้ เช่นนั้นอยู่วันค่ำ เดียวดายโลกโศกร่ำ ปานประหนึ่ง ไหวรู้สึกลึกล้ำ บางคำนึง บ่งตรมตรึง ชีวาดังสาใจ เพียงรอยยิ้ม ของความเศร้า แย้มบอกเล่า ครรลองอันหมองไหม้ ฝากเจ็บทนเจ็บจำ บอบช้ำใน มอบแด่เธอผู้ห่างไกล วัน เดือน ปี ก่อนเคลื่อนความคุ้นเคย ระเหยหาย เป็นภาพเลือนสุดท้าย ปลายวิถี สิ้นสุดคำบอกเล่า อันเรามี ดังสิ้นสมประดี สรรพางค์ ขอเป็นเจ็บสุดท้าย บั้นปลายนี้ สิ้นสุดตรงไมตรี ที่เหินห่าง ความอบอุ่นอันใด ในแรมทาง ปล่อยมันจาง บางเบาทุกเงาไป เถอะ ความตาย สหายข้า มิหวังหรอกโลกหน้า พบกันใหม่ เมื่อโลกนี้ต่างหน ต่างคน ใคร ต่างหมดสิ้นเยื่อใย สิ้นไร้รัก ............................. โดยคำ ลานเทวา
ลานเทวา 14 มี.ค. 2554 18:13 น. - ID 139602 
2768
4
0
14 มีนาคม 2554 21:24 น. - comment id 1187891
ยอดเยี่ยมที่สุดครับท่านพี่
14 มีนาคม 2554 21:26 น. - comment id 1187893
หนัดเหนียน .. หลวงน้า คำนี้ เป็นคำที่แปลก ๆ มากเลย เป็นภาษาใต้เหรอคะ
14 มีนาคม 2554 22:18 น. - comment id 1187909
หนัดเนียนแปลว่า เยอะแยะมากมายใช้หรือเปล่าค่ะ(ภาษาใต้)
15 มีนาคม 2554 10:33 น. - comment id 1187947
คนใต้บอก แปลว่า "หนักใจหลายเด้อ" .. อิอิ
15 มีนาคม 2554 11:18 น. - comment id 1187963
ว่ากันตามนั้น หากแปลตามอารมณ์ความรู้สึก ของคนพื้นถิ่น ก็ได้ว่า หนักหนา,มากมาย
15 มีนาคม 2554 20:53 น. - comment id 1188018
16 มีนาคม 2554 05:31 น. - comment id 1188045
สวัสดีครับท่าน ชื่นชมกลอนงามมากครับ
16 มีนาคม 2554 23:58 น. - comment id 1188104
ตั้งใจมาค่ะท่าน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
