ปีหนึ่งพัน เจ็ดร้อย ยี่สิบแล้ว โอ้เมืองแก้ว แตกยับ ดับสลาย ยโสธร ปุระ ถูกทำลาย ทุกสิ่งหาย ด้วยภัย แห่งสงคราม เอกราช สูญสิ้น หมดความหวัง ทุกสิ่งพัง พินาศ ทุกเขตขาม ชนชาวขอม ต้องอาดูร ทุกโมงยาม วัดอาราม ถูกทำลาย ทั้งเวียงวัง ข้านั้นคือ กษัตริย์จาม ผู้ยิ่งใหญ่ ไม่มีใคร บังอาจ มาขัดขวาง มันผู้ใด แข็งขืน ต้องวายวาง จะสับร่าง ให้เป็นชิ้น จนอาสัญ แต่บัดนี้ มีมัน กล้าแข็งขืน ตั้งตัวขึ้น เป็นไท ใจกล้าหาญ จำจะต้อง กำจัด ให้แหลกลาญ จะต้องผลาญ ชีวิตมัน ให้สิ้นไป อนุชา แห่งเรา จงรีบเร่ง ไปบรรเลง เพลงรบ ปราบให้ได้ นำศีรษะ ของมันมา ให้เร็วไว ตัวข้าไซร้ จะเฝ้ารอ ด้วยยินดี มันผู้นั้น คือใคร พระเจ้าข้า อนุชา น้อมรับ บังคมศรี คือเจ้าชาย ชัยวรมัน เจ้าตัวดี บังอาจที่ แข็งขืนข้า เจ้าแห่งจาม มันซ่องสุม กำลัง ตั้งมากหลาย ที่วิมาย ปุระ น่าเกรงขาม จำต้องรีบ กำจัด อย่าให้ลาม ให้พวกมัน ครั่นคร้าม อย่าเหิมเกริม อนุชา รีบเร่ง ออกเดินทัพ ทิศพายัพ มุ่งไป ใจฮึกเหิม เคลื่อนไปพบ อีกสี่ทัพ มาเพิ่มเติม รวมทัพเสริม สองหมื่นห้า ที่กลางทาง รออ่านตอนต่อไปในสัปดาห์หน้า
ไบเซ็บ 20 ก.ค. 2553 12:30 น. - ID 135953 
950
0
0
20 กรกฎาคม 2553 16:04 น. - comment id 1147211
นึกถึง นางชลันธีร์ และสุริยวรรมัน เลยอะ
20 กรกฎาคม 2553 16:49 น. - comment id 1147239
สวัดดีค่ะ มาทักทายค่ะคุณใบเซ็บ " องค์ชัยวรมันทรงหยั่งรู้และปรีชา การขับเคลื่อนมหาชนอย่างถี่ถ้วน หากหมายเคราะห์แห่งสงคราม มิต่างจากการนำตนสังเวย พระขรรค์อันทอประกายระยิบ ด้วยโลหิตศัตรูผู้ไร้เศียร " ทดสอบเขียนสำนวนโบราณ......คิดถึงศรีธรเทวาปุระจัง ....
20 กรกฎาคม 2553 19:57 น. - comment id 1147304
จะติดตามอ่านตอนต่อไปค่ะ
20 กรกฎาคม 2553 21:26 น. - comment id 1147326
ขอบคุณสำหรับทุกเม้นท์ รับรองความสนุกและตื่นเต้น และยังได้ความรู้ที่นำไปใช้ได้ จริงๆอีกหลายอย่าง แล้วยังมีกลยุทธที่น่าตื่นเต้นอีก...ง่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
