ข้าฯ คือกวี ทุกข์มากเยี่ยงใดใจย่อมรู้ เมื่อเธอหมายก้าวสู่ ทางอักษร เงยหน้ารับความจริงอย่าเว้าวอน อย่าออดอ้อนตัดพ้อต่อชะตา ไม่มีหรอกชะตาใดมาคอยชี้ เมื่อเธอพร้อมยอมพลีเยี่ยงคนกล้า กล้าเด็ดดาว เอื้อมเดือนบนเวิ้งฟ้า กล้าที่จะประกาศว่า "ข้าฯ คือกวี" เป็นกวีเพื่อจะรบด้วยความคิด มีชีวิตอย่างง่ายงามไร้แสงสี เขียนถึงโลกทุกมุมเหงา เศร้า ร้าย ดี จนหรือมี อดหรืออิ่มไม่สำคัญ เป็นกวีเพื่อจะรบกับตัวเอง มิคล้ามเกรงใครข่มแหงบนทางฝัน มิหวาดกลัวความเหงาทุกคืนวัน สุขคือการได้ปันถ้อยคำงามฯ "ผิงดาว อิงจันทร์" ๒ - ๐๖ - ๕๓
10 มิถุนายน 2553 09:31 น. - comment id 1134806
แวะมาเยี่ยมทักทายค่ะ
10 มิถุนายน 2553 10:05 น. - comment id 1134826
สวัสดีคะ คุณผิงดาว อิงจันทร์ Gemini58 ประทับใจท่อนนี้มากคะ "สุขคือการได้ปันถ้อยคำงามฯ" แวะเข้ามา Say hello คะ
10 มิถุนายน 2553 12:21 น. - comment id 1135111
ชอบนามปากกาจัง
10 มิถุนายน 2553 14:39 น. - comment id 1135179
ไพเราะจับใจมากค่ะ แสดงถึงความมุ่งมั่นมากทีเดียว นับถือค่ะ
11 มิถุนายน 2553 13:23 น. - comment id 1135535
เป็นผู้กล้าบอกข้าฯคือกวี ด้วยคงมีความเชี่ยวชาญงานอักษร ส่วนฉันเองขอเป็นเพียงคนเขียนกลอน เพื่อสะท้อนความคิดอ่านผ่านลำนำ. แวะมาชื่นชมครับ
11 มิถุนายน 2553 15:18 น. - comment id 1135557
ขอขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาอ่านนะครับ แล้วจะแวะเวียนไปเยี่ยมเพื่อนๆ ครับ
11 มิถุนายน 2553 20:43 น. - comment id 1135615
เป็นถ้อยกวีที่อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความเด็ดเดี่ยวของแต่ง เยี่ยมเลยค่ะ