๑. สุขของวันก่อนเก่าเราทั้งหลาย ยังพร่างพรายในจิตสนิทแน่น "รัก"เรานี้ติดตัวทั่วทุกแดน ไม่ลืมเลือนมั่นแม่นแก่นของใจ.. ๒. แต่ภาพจริงวันนี้ไม่มีเหมือน "เรียกเราเพื่อน นอกวง ก็คงได้" เวลาเดินผ่านมาแล้วผ่านไป จึงต้องปรับระดับใจใหม่เสียที.. ๓. คลื่นลูกเก่าซัดฝั่งแล้วร้างสิ้น คลื่นใหม่ดิ้นโหมท่ามาแทนที่ ช่องว่างหว่างใต้ฟ้าเหนือวารี คือโรยร้างไมตรี...ที่ของเรา... ด้วยความหวังดี **.. เช่นรวีโชติ ..** ( ก.ประแสร์ ศิษยาพร )