"ข้าวปุ้น...นอนเหอะลูก"เสียงแม่เรียกลูกชายให้เข้านอน.... ข้าวปุ้นนั่งทอดสายตาไปยังท้องฟ้ากว้าง แล้วคิดว่า "บางคนนอนมาก บางคนนอนน้อย บางคนนอนค่ำ บางคน นอนเช้า บางคนนอนบ่าย บางคนนอนทั้งวัน บางคนถึงเวลานอน ทำไมไม่นอน" การนอนเป็นการพักผ่อนก็จริง แต่บางทีเราก็ใช้มันเกิน ความจำเป็น..... ถ้า1วันเรานอน6ชั่วโมง 1เดือนก็180ชั่วโมง ถ้า1ปีก็จะเสียเวลากับการนอนไป2,160ชั่วโมง หรือ90วันไปฟรีๆ อัฉจริยะบุคคลของโลก จึงใช้เวลานอนเพียงวันละ3-4ชั่วโมงเท่านั้น แน่นอนว่าทุกคนต้อนนอนแน่ แต่อย่านิ่งนอนจนนอน นิ่งไม่เป็นทำอะไร เพราะว่าการนอนที่มากเกินความจำเป็น ทำให้เราเสียเวลา เสียโอกาส ตลอดจนทำให้ทุกสิ่งทุกอย่าง หยุกชะงักขาดความต่อเนื่องไป และที่สำคัญอาจทำให้เราสูญเสีย นิสัยที่ดีอีกหลายๆอย่างอีกด้วย การนอนจึงเป็น ความตาย ที่ซ่อนอยู่ในความเป็นโดยแท้ "ไอ้หนูยังไม่เข้านอนอีกเหรอ เดี๋ยวถูกหวดแน่" ข้าวปุ้น ดึงสายตากลับมาพร้อมกับลุกขึ้น พลางพึมพำเบาๆ ว่า"แม่เรียกให้เข้าสุสานอีกแล้ว"
10 ธันวาคม 2552 09:20 น. - comment id 1072377
มาเป็นกำลังใจครับ .....ต่อไปคงต้องลดเวลานอนลงบ้างแล้วละครับ อิอิ
10 ธันวาคม 2552 11:57 น. - comment id 1072442
แวะเข้ามาทักทายครับ ให้แง่คิดดีครับ แต่ผมขอนอนแบบพอเพียงดีกว่านะ อิอิ
10 ธันวาคม 2552 13:03 น. - comment id 1072499
ขอบคุณคะที่แวะมา คะพี่สุริยันต์ พี่donjuann ถ้าชอบ แนวคิดนี้ ... จะอัฟบ่อยๆๆคะ