ภูมิสวรรค์ที่ชั้น ดาวดึงส์ นางอัปสรเอวกลึง ผ่องพริ้ม บุญทานแม่ตามตรึง ติดแน่น เหาะแห่เพลินทิพย์ยิ้ม สร่างสิ้นโศกา ในโลกาสัตว์ล้วน แรงโรย ทุกย่ำยามหิวโหย แย่งยื้อ หญิงชายต่างกอบโกย ขันแข่ง โลภโกรธหลงเมาดื้อ ห่าร้ายจองผลาญ นรกานต์รุ่มร้อน ไฟกัลป์ ใครชั่วตายผกผัน ลุ่มหล้า ทุศีลย่อมพัวพัน ภูมิต่ำ ติดอยู่นานเนิ่นช้า กว่าสิ้นบาปกรรม จำศีลบวชเพื่อสิ้น ทุกข์ภัย เพียรฆ่ากิเลสไกล ค่ำเช้า แสงธรรมส่องอกใจ ผุดผ่อง ถึงซึ่งอรหันต์เจ้า ล่วงข้ามไตรภูมิ ตูมถึงบานดั่งนี้ นรชน เกลียดชั่วดังอุบล โผล่น้ำ แสงธรรมผ่านกมล เห็นทั่ว ทุกข์บ่มากรายกล้ำ แน่แล้วนิพพาน
ปติ ตันขุนทด 30 พ.ย. 2552 15:47 น. - ID 131021 
1722
2
0
30 พฤศจิกายน 2552 23:35 น. - comment id 1069441
เป็นโคลงที่ให้ข้อคิดมาก ๆ เลยครับ
1 ธันวาคม 2552 07:46 น. - comment id 1069488
คุณอรุโณทัยเป็นผู้มีปัญญาส่องธรรม ขอให้เป็นผู้เจริญในธรรมในกาลทุกเมื่อเถิด
4 ธันวาคม 2552 07:34 น. - comment id 1070529
ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็น จะเก็บไว้เป็นบทเรียนที่ท่านสอน ชีวิตนี้เริ่มแล้วเกี่ยวกับบทกลอน จะว่านอนสอนง่ายและเชื่อฟัง ท่านอาจาร์ยทุกท่านที่คอยบอก เหมือนมีหอกลับคมสม่ำเสมอ จะจ้วงแทงข้าศึกที่มาเจอ ไม่ขี้เท่อเข้าแน่แน่แย่ทุกราย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
