ประชาธิปไตยติดหล่ม 2
ปติ ตันขุนทด
เกิดกบฎนายสิบจิตระส่ำ
ก่อการขำทำลายน่าขายหน้า
ไม่สำเร็จเหตุการณ์ผ่านเลยมา
ก็เกิดกาลีผินชุณหวัณ
ทำรัฐประหารสันดานหยาบ
กลายเป็นภาพอัปรีย์ที่ผิดผัน
ประชากรร้อนรนอับจนพลัน
เพราะแข่งขันกันใหญ่ในธานี
เกิดกบฎเสนาธิการทหารบ้า
สมบูรณ์ศรานุชิตผิดศักดิ์ศรี
เกิดกบฎวังหลวงหลวงปรีดี
เกิดอีกทีกบฎแมนฮัตตันตึง
ต่อมา ป. เปิดประวัติรัฐประหาร
ด้วยเชิงชาญทรราชที่แข็งขึง
อ้างคอมมูนิสต์คิดร้ายกล้ำกรายกรึง
เที่ยวถอนทึ้งทำลายฝ่ายผู้แทน
วิบากกรรมกลับกันทันตาเห็น
เกิดเห็นเป็นจอมสฤษดิ์คิดวางแผน
โค่นอำนาจราชศักดิ์รักกลับแค้น
แปลกปลีกแจ้นเจียนตายมลายเลือน
จอมสฤษดิ์ฤทธิ์รงค์ดำรงรัฐ
ท่านสันทัดเผด็จการพาลเชือดเฉือน
ประชาธิปไตยแตกยับลับลางเลือน
มะเร็งเยือนกินตับสฤษดิ์ตาย
ถนอมนั่งกินเมืองเรืองอำนาจ
ยักยื้อญาติยิ่งใหญ่ใครฤาหมาย
ทิ้งคนอยากยากไร้ให้แห้งตาย
สั่นสลายเศรษฐการของบ้านเมือง
ดัดจริตคิดหลอกชาวพารา
ปีสองห้าหนึ่งหนึ่งจึงทำเรื่อง
คลอดรัฐธรรมนูญนำสมัยไทยรุ่งเรือง
แต่ยักเยื้องปฏิวัติอัตโน
โอ้กรรณิกายาจิตชีวิตพี่
ตรองดูซีเราเฉาเขาสุโข
นักศึกษาคณาชนจนโทรมโซ
ต่างเฮโลไล่ขับเรากลับตาย
สิบสี่ตุลาหนึ่งหกตกประดาษ
ประชาชาติมวลชนคนล้นหลาย
ณรงค์ลั่นปืนกลคนวอดวาย
สิ้นเชิงชายชาติทหารต้านริปู
นักศึกษาคณานับจับมือรัก
ซึ้งประจักษ์รวมจิตคิดขับสู้
ประชาชาธิปไตยหวังไว้ได้อุ้มชู
ฮึดหาญสู้เป็นตายไม่พรั่นมัน
นักศึกษา วค.ธนบุรี
หนึ่งชีวีตัวพี่พร้อมที่นั่น
กับเพื่อนสาวชื่อวิไลไปด้วยกัน
นับแต่วันที่เจ็ดจนจบจาก
ประหลาดจิตคิดย้อนถอนฤทัย
เหตุไฉนที่สิบสี่พี่หนีฉาก
ไปทุกวันเว้นสิบสี่พี่แย่มาก
หยุดลำบากพักผ่อนนอนฟังการ
สลบหลับลืมตาเมื่อตอนบ่าย
กายสบายที่สิบห้าตุลาผ่าน
ได้ข่าวเพื่อนหญิงชายว่าวายปราน
พวกทหารยิงดิ้นสิ้นเอ็นดู
(ยังมีต่อตอน 3)