ฝึกดวงใจให้หนักแน่นดั่งแผ่นผา พายุกล้าลมแรงสักแค่ไหน ยืนทายท้าอย่างทรนงด้วยเข้าใจ รู้เป็นไปกิเลสโลกย์โศกเช่นนั้น มองฟ้าสิยังแปรสีมิคงทน นับอะไรกับจิตคนมิแปรผัน วันนี้เศร้าพรุ่งนี้สุขใดนิรันดร์ ขอเพียงฝันคว้าไขว่ในสิ่งดี เนื้อแท้เนื้อทองครองทุกภพ จะจากจบจิตใสใจดวงนี้ คิดดีคิดให้สร้างบุญบารมี อัญมณีพร่างพราวดั่งดาวราย เจริญสติมีเมตตาอุเบกขา ภาวนาละตัวตนดั่งมั่นหมาย อาจมีบ้างหลงทางแสนเดียวดาย ก่อนจะสายแก้ความคิดที่จิตเรา มีเธอดั่งมิ่งมิตรสนิทใกล้ ให้น้ำใจปลอบขวัญในวันเหงา หลอมละลายหนึ่งเดียวตราบนานเนา ทุกข์บรรเทารู้ปล่อยวางสู่ทางทอง...!
14 ตุลาคม 2552 23:59 น. - comment id 1051611
มาตามหาคนที่ครองหัวใจนะเจ้าคะ
15 ตุลาคม 2552 00:01 น. - comment id 1051613
ขอจงระลึกถึงความดีที่เคยทำไว้ ..มากมายมหาศาล ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน แล้วจงเป็นสุขเป็นสุขเถิด สุขถึงที่สุด.....ก็แค่นั้น ในที่สุด.....อุเบกขาคือธรรมสุดท้าย ทุกข์ก็เช่นนั้น........เช่นกัน ขอชื่นชมยอดหญิงแห่งรัตนโกสินทร์
15 ตุลาคม 2552 00:05 น. - comment id 1051615
ในวันเหงาเฝ้ามองห้องแห่งนี้ ดวงฤดีที่มอบและปลอบขวัญ แม้ทุกข์ท้อทรมานผ่านเพียงวัน ฤาไหวหวั่นฝันร้ายคล้ายใครครอง พี่พุดคะ ปรางทราบค่ะ ว่าหัวใจเรา ๆ ต้องเป็นผู้ ครอบครอง เราต้องกำหนดจิตตัวเอง ซึ่งปรางกำลังพยายามทำอยู่ค่ะ ด้วยรักพี่พุดเป็นที่สุดค่ะ
15 ตุลาคม 2552 05:44 น. - comment id 1051632
อรุณสวัสดิ์ยามเช้าครับ พี่พุด *ที่สุดในจิตใจใฝ่ธรรมะ รู้ลดละกิเลสเหตุจิตหมอง ละตัณหาด้วยสติดำริครอง พุทโธต้องรู้เท่าทันจิตอันวุ่นวาย ด้วยรักแลเคารพ พี่สาวแสนสวย น้ำใจงาม ใฝ่ธรรมะ ที่หนึ่งเสมอ..
15 ตุลาคม 2552 09:18 น. - comment id 1051675
แม้ยากยิ่งจะครองใจให้สงบ แม้ยากพบสิ่งหมายให้คลายหมอง แม้เนื้อแท้ข้างในใช่ เนื้อทอง จะขอลองเจริญธรรม ตามอย่างเธอ พี่พุดที่แสนดี ขอให้ทำได้แบบพี่สักครึ่งค่ะ
15 ตุลาคม 2552 09:50 น. - comment id 1051691
ใช่..หัวใจคงมีใครสักคนอยู่ ใช่..คนเราต้องมีคู่อยู่เป็นสอง ใช่..หัวใจของเรา เราต้องครอง แต่ถ้ารักเขา..เราก้อต้อง วัดใจ
15 ตุลาคม 2552 21:31 น. - comment id 1051948
มีรักก็ต้องมีทุกข์ แต่ความรักก็เป็นสิ่งสวยงาม นะคะ พี่พุดว่าไหม เข้ามาเยี่ยมเยียนค่ะ
15 ตุลาคม 2552 23:00 น. - comment id 1052000
น้องเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ.... คุณทวารวดี ... น้องปรางทิพย์.. น้องกวีน้อยเจ้าสำราญ... คุณนิลวรรณ... น้องน้ำตาลหวาน... ไม่เพ่งโทษคาดหวังใดใจก็สุข ปล่อยวางทุกข์อยู่กับใจใครเล่าเห็น ใครให้ร้ายหมายเชือดเฉือนอย่างเลือดเย็น อภัยเป็นไม่รับไว้ให้หมองมัว เริ่มต้นใหม่กับใจสงบสยบโศก ยิ้มกับโลกกับวันฟ้าสลัว จิตเกษมเบ่งบานราวดอกบัว มิเกรงกลัวเพราะความจริงสิ่งไม่ตาย กาลเวลาจักพิสูจน์ใช่นานช้า ดินกลบหน้าวันใดใจสลาย คำเสียใจไม่ต้องรอให้เปล่าดาย จิตมั่นหมายอโหสิกรรม..อย่าคร่ำครวญ...