http://www.thaipoem.com/forever/ipage/board6198.html ตอบเอยตอบถ้อย..น้องน้อยน้องรัก..พิมญดา ที่ถามว่า.... *อยากจะรู้เป็นนักกลอนที่ดี..ดีตรงไหนค่ะ. พลีสสสบอกหน่อยน๊าๆๆ * พิมญดา ..................................... พี่พุด เห็นหัวข้อแล้วเข้ามาช้าจัง สำหรับพี่พุด คิดว่าตัวเองชอบอ่านหนังสือ บ้านพี่พุดเป็นเกาะกลางอ่าวไทย หนังสือที่จะมาถึงให้อ่าน หายากมาก เวลาได้อ่านหนังสือพิมพ์สักฉบับ ดีใจจัง โชคดี ที่หน้าบ้านพี่พุด มีครอบครัวหนอนหนังสือ ทำให้พี่พุดพลอยได้รับอานิสงค์ ดีใจตื่นเต้น ที่ได้อ่านสกุลไทย ขวัญเรือน หัวใจพี่พุดโลดเต้นไปกับนวนิยาย ที่แสนเรียบง่ายงดงาม ที่จดจำคือเรื่องที่นางเอก เป็นสาวชาวไร่ชาวป่า เพราะ พี่พุด เกิดมากับธรรมชาติ ที่สวยมากค่ะ มีทั้งทะเลท้องทุ่งนา ป่าเขาลำเนาไพรลำธาร บ้านคุณตาพี่พุดอยู่บนภูเขา เสมือนอาณาจักร เพราะมีที่ดินกว้างใหญ่ราว 30ไร่ ที่เต็มด้วยชะง่อนหินหินและหิน สลับซับซ้อนซ่อนไปตามดงมะพร้าว นับร้อยนับพัน แลลงมาจะแลเห็นทะเลฝัน น้ำจรดฟ้าสีคราม และเทือกผาอีกด้าน จะมีเจดีย์ทองผ่องผุด โผล่พ้นมาจากดงไม้ใหญ่ออกมารำไรๆ ให้งามศรัทธายิ่งใหญ่ ในครองใจครองตา ที่ติดตาตราจำเสียเหลือเกิน พี่พุด เคยนำภาพฝันวันเยาว์มาถักถ้อยร้อยเรียง ด้วยความรู้สึกดื่มด่ำล้ำลึกจากเบื้องลึก แห่งจิตวิญญาณบ้านภายใน จากใจดวงใสซื่อบริสุทธิ์ของพี่พุด ไว้ในงานงาม หลากเรื่องราว จำไม่ได้แล้วค่ะว่าเรื่องอะไรบ้าง โลกของเด็กผู้หญิงชนบท คือความงดงามของธรรมชาติ บางทีก็แสนเดียวดายดายเดียวนะคะ ยามเหลียวไปไม่มีใครเลย ชอบนั่งดูพระอาทิตย์ตกดิน ใจพี่พุดลึกๆจึงรักความสงบๆ ภาพภายนอก ดูราวสาวเปรี้ยว หากมีจิตวิญญาณภายใน ที่ดิบเดิมติดดินถวิลไพรมาก และรักเพียงมีชีวิตสุขสงบสมถะ พอเพียงเพียงพอ พี่พุด ออกจากบ้านเกาะมากับเรือเดินทะเล ร่อนเร่มาหลายแรมคืน เห็นเพียงคลื่นกับฟ้า เพื่อมาศึกษาหาความรู้ หวังจะคืนหลังกลับบ้าน ไปเป็นครูสอนนักเรียนชนบท ก็คงงดงามยิ่งใหญ่แล้ว แต่ชีวิตพลิกผัน พี่พุดต้องรับราชการที่โรงเรียนมีชื่อเสียง ใครๆเรียกอาจารย์ แล้วก็ผ่านเลย ให้ต้องไปเมืองนอก กลับมาอีกที ชีวีก็ดลได้ทำสิ่งที่รัก คือการรู้จักโลกไซเบอร์ เพราะอย่างนี้ ที่พี่พุด เป็นนักอ่าน บ้านพี่พุดจึงมีหนังสือมากมาย เป็นสิ่งเดียวที่จิตยังเกาะเกี่ยว ที่ยังเสียดายมาก อยากจะสร้างห้องสมุดเก็บไว้ ส่วน ทรัพย์สินอื่นใดใจไม่ค่อยยึดมั่นถือมั่นแล้วค่ะ วันคืนล่วงเลยลาพาให้พี่พุด หลงว่ายเวียนในวงวันบรรณพิภพ แป้นพิมพ์ รอยยิ้ม พี่พุด เสกสรรงานมักจะเป็นความเรียง เพราะพี่พุดเองไม่อยากจำฉันทลักษณ์ และ ใช้ความรู้สึกเขียน งานพี่พุดมาจากใจใสใส คิดอะไรก็เขียนตรง เรียกว่างานหวานผ่าซาก ได้ละกระมัง คำก็เรียบง่ายว่ายวนแสนธรรมดา เพราะ คิดว่าคำวิจิตรวิลิศมาหรานั้น ไว้ให้กวีที่มีพรสวรรค์เขียน ไว้ประดับหิ้งฝันบรรรณพิภพ เพราะ คนธรรมดาสามัญซาบซึ้งยาก งานพี่พุดจึ่งไม่เน้นว่าจะต้องเลอล้ำคำสูง เอาว่า คิดอะไรบอกอย่างนั้น มาปันแบ่งทัศนคติที่ฤดีดวงนี้ มีต่อโลก.. นี่คือเศษเสี้ยวหัวใจ ของพี่พุดที่รจนามานับพันเรื่อง หากจะนับ ทุกหน้าบทกลอน ในหน้าส่วนตัว ทั้งกลอนเก่า ใหม่ เป็นความปิติเกษมภาคภูมิใจ ที่ได้ใช้ลมหายใจ ทำในสิ่งที่รัก และ.... หากดวงตาและดวงใจใสงาม ยังไม่มืดมน ก็จะทำต่อไป ในสิ่งที่เรียกว่าด้วยหัวใจเต็มร้อย อย่างมั่นคงใสซื่อค่ะน้องรัก รักน้อง จากใจ *นักอยากจะเขียนเพียรฝันค้าง* อ้างว้างในฤดีทุกฤดูกาล.. มานานเนานิรันดร์......! และ.. จากใจผู้หญิงที่ รักธรรม ธรรมชาติ สายธาร หวานดอกไม้ รักสายฝน รักแสงตะเกียง รักเสียงจากธรรมชาติไพร รักกระท่อมใบไม้ รักดวงใจนิ่มนวลละเมียดละมุน รักแสงเทียนอบอุ่นในยามค่ำ รักตะวันตกดิน รักทุกสิ่งที่เงียบงามร้างไร้ ให้ชีวีงามเงียบ รักเส้นทางสายธรรมชาติสู่ไพรลึก รักดำดิ่งล้ำลึกจิตวิญญาณไพร ภาวนาทุกชาติไป ให้ได้เกิดมา กับงามดวงใจใครเล่ารู้นี้ที่ติดดิน และ ขอรักศรัทธาเทิดทูนมิรู้สิ้น ในชาติศาสนาพระมหากษัตริย์ไทย ตราบสิ้นลม! และ..จากใจสาวบ้านนา ผู้หญิงธรรมดาธรรมดาที่ รักท้องนาสายธารหวานบึงบัว รักแสงตะเกียงแสงเทียนสลัว รักลำเนาไพร รักดวงใจเจ้าดวงดอกไม้ รักร่ายบทกวี รักดนตรีไพร รักแมกไม้ไหวกิ่งฝัน รักสวรรค์ดิบดิน รักถิ่นสุวรรณภูมิพุทธิ์ รักบริสุทธิ์ในวิถีไทยวิถีไพร รักใจดวงเงียบงาม รักโมงยามลำพังร้างไร้ รักกระท่อมไพร ได้เคียงใกล้ธรรมะ ธรรมชาติ ได้วาดเวิ้งฝันสวรรค์ทิพยนิรมิต ได้ฝึกจิตเพียรพลีสิ้นในที่สุด ได้หยุดยึดมั่นถือมั่นเ พื่อพ้นพันธนาแห่งทุกทุกข์รัก อันคือแอกหนักล้าใจ จักยอมทิ้งไป ไม่แลเหลียว เดินดายเดียวสู่ร่มธรรม ร่มทอง สู่ครรลองพระรัตนนิรพาน ดั่งบัวบานเหนือน้ำ เหนือโลก โศกสุขสิ้น มิยินยล มิพะวงพะวังมิหันหลังมา หากทว่าขอเวลาเพียงเพียรภาวนา ทุกลมหายใจเพื่อทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ก่อนจะสิ้นสุดทุกอย่างวางทุกสิ่ง และ นิทราไปกับความจริง คือความว่างกระจ่างจิตดั่งอัญมณีไพร ไปตราบชั่วนิจนิรันดร์...!
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4689.html ร้อยบุปผา ....สุนารี ราชสีมา ร้อยบุปผา บานพร้อมพรัก ร้อยสำนัก ประชันแข่งใจ มวล ดอก ไม้ พร่างพรายมา พ้อง พาน ร้อยดอกงาม เด่นตระการ แย้มบานในดวง ใจ ชู่ ช่อ ธรรม สง่า งาม ในนาม ศิลปิน มาสร้าง งาน ศิลป์ ชุบชีวิน มนุษย์ชาติ สะอาดสดสวย ด้วยบทเพลง แห่งสวรรค์ ให้มาลัย ฝากรัก มอบใจภักดิ์ ร่วมกัน จุดไฟ ความฝัน พร่างพลัน ประกาย เพลิง มาเถิด พี่น้อง ร่วม ร้อง เพลงเพื่อ กลั่นจาก เลือด เนื้อ หยาดเหงื่อ เร่าร้อน เราจะเร่ง แนวรบ ไม่สยบ อ้อนวอน เริงระบำ รำฟ้อน ร้อยกรอง กวี กานต์ มาร่วม ใจรัก พร้อม พรักพลีชีวาตม์ ผงาด อาจ หาญ สร้างตำนานตระการฟ้า แต่งเติม โลกศิลป์ ให้ผ่องพิณ โสภา ด้วยวิญ ญานท้า ทรนงเทิดคง ธรรม ร้อยบุปผา บานพร้อมพรัก ร้อยสำนักประชันแข่งใจ มวล ดอก ไม้ พร่างพรายมา พ้อง พาน ร้อยดอกงาม เด่นตระการ แย้มบานในดวง ใจ ชู่ ช่อ ธรรม สง่างาม ในนาม ศิลปิน
พุด 30 เม.ย. 2552 16:08 น. - ID 125540 
2387
8
0
30 เมษายน 2552 16:36 น. - comment id 979361
:) ความเรียบง่ายคือนโยบายของเรา..
30 เมษายน 2552 16:45 น. - comment id 979369
แต่งด้วยใจคือความเรียบง่ายของเรา..อิอิ ว่าตามพี่กุ้ง..เจ้าค่ะ รับทราบเจ้าค่ะพี่พุดคนสวย มพิมชอบอ่านงานพี่และทุกคนค่ะ.แต่จะให้เก่งหรือพัฒนาคงไม่ไหวอะคะ..เพราะชอบเกเรเสมอค่ะพี่สาว รักพี่พุดสวยทั้งคำสวยทั้งน้ำใจค่ะ
30 เมษายน 2552 17:09 น. - comment id 979384
30 เมษายน 2552 17:15 น. - comment id 979389
สวัสดีค่ะ พี่พุด ดอกบัวมีความลับกระซิบบอกพี่พุดค่ะ ก็ชื่อคุณพิม ทำให้ดอกบัวแอบยิ้มสิค่ะ ดีใจจัง พี่พุด รูปของพี่พุดสวยๆทั้งนั้นเลยค่ะ พี่พุด ช่างงดงามมากมายสุขสดชื่นนะค่ะ พี่พุด
30 เมษายน 2552 17:31 น. - comment id 979397
คุณกุ้ง คะ วันนี้ว่างมากๆเลยตามเวบที่น้องคนหนึ่งแนะนำบทเพลง จากศิลปินในดวงใจ คุณกุ้ง กิตติคุณ เชียรสงค์ ที่พรากลาไปตราบนิจนิรันดรแล้วค่ะ ด้วยอุบัติเหตุ พี่พุด ชอบฟังเพลงคุณกุ้งมากค่ะ มีอยู่บทเพลงหนึ่ง ที่ชื่อ*คิดถึง* งดงามมากมายค่ะ ที่ขึ้นว่า จันทร์กระจ่างฟ้านภาประดับด้วยดาว นะคะ และ.. วันนี้ฟังเพลงนี้ค่ะ คืนอำลา http://www.imeem.com/centuryboy/music/Q8035CC3/wav/ คืนอำลา...เศร้าสะเทือนใจ หากประทับใจมากค่ะ ลองฟังดูนะคะ ตรงหน้าพี่พุด ณ เวลานี้ มีเขียวของกอเบิร์ดออฟพาราไดซ์ มีเขียวใสจากกอกล้วย มีดงไผ่ ข่าตะไคร้ มีมากมายพันธุ์ไม้ สดชื่นที่กำลังยืนรอฝนพร่างสาย หมายชูช่อรับชื่นสุนทรีย์ และ หมายพลีฝากแด่เราทุกดวงใจ ที่รักความสวยใสสงบสว่างรู้อยุ่อย่างพอเพียงเพียงพอค่ะ ด้วยรักนะคะ ชื่อจริงคุณกุ้งไพเราะมาก ด้วยรักมากมาย จากใจพี่พุด
30 เมษายน 2552 17:38 น. - comment id 979399
เข้ามาอ่านลำนำ พี่สาว น้องสาว เขา คุย กัน งามเหมือนลำนำ ร่ายรำของธรรมชาติ นาฏลีลา แสนงาม เหมือนเช่น เคย ครับ . คณ พุด
30 เมษายน 2552 17:40 น. - comment id 979400
น้องพิมญดา นารี ที่รักยิ่ง น้องคะ ชื่นใจค่ะ ที่พูดคุยกับน้องๆบ้าง สารภาพว่าระยะหลัง พี่พุด ไม่ค่อยมีเวลาเขียนงาน งดงามเลยค่ะ ไปทำงานมากมาย จัดรายการวิทยุ เป็นบทกวีด้วยนะคะ ระยะหลังเหมือนพี่พุดเขียนเองอ่านเอง บรรเลงอยู่คนเดียว ไม่สนุกเลยค่ะ น้องรัก อาจจะเพราะภารกิจมากมายนะคะ แต่จริงๆแล้ว พี่พุดรักร่ายรจนามาก ได้ระบายรักระบายใจ ระบายฝันอันบางทียากที่จะกระซิบ ความในใจบอกใครได้ค่ะ ซึ้งใจที่น้องๆยังให้เกียรติจดจำ น้ำคำน้ำใจพี่พุด รักมากมายนะน้องรัก จากใจ พี่พุดไพร พี่สาวนา
30 เมษายน 2552 17:42 น. - comment id 979401
พี่พุด...ที่รัก อืม กุ้งก็ชอบน้ำตาแสงใต้มากเลย...กุ้ง กิติคุณ ร้องไว้ไพเราะมากค่ะ :) ชื่อเขาก็เพราะและมีความหมายดีซะด้วยอย่างที่พี่ว่าจริงๆ :) ส่วนชื่อจริงของยัยกุ้งหนามแดง...แหะ แหะ อยากบอกว่าสุดแสนจะธรรมดา...เหมือนถ้อยคำที่กุ้งใช้เขียนกลอนนั่นแหละค่ะ เบริ์ดออฟพาราไดซ์ที่นี่ ก็งามดีเหมือนกัน กุ้งก็ชื่นชมและภูมิใจนำเสนอ เพราะเอาลงดินกับมือ..ตอนนี้ก็งอกงามซะขนาดต้องแยกเอาไปไว้ตามจุดอื่นแล้ว...มือเปื้อนดินเป็นระยะๆ โดยเฉพาะหน้าฝนนี้... หวังว่าสักวันหนึ่งเราคงได้พบกันน่ะค่ะ :)
30 เมษายน 2552 17:50 น. - comment id 979402
น้องโคลอน..ที่รัก มาแอบๆยิ้ม ขอให้พบอิ่มสุขว่างสว่างเย็นนะน้องรัก ขอให้สายวสันต์ โปรยปรายปลิดหล่นปลิดหล่น ดั่งเพชรพวงร่วงลงบนกมล ให้ลบลืมหนาวใจนะน้องรัก
30 เมษายน 2552 18:01 น. - comment id 979406
น้องดอกบัวบุญ มิ่งมณีศรีไทย ที่บานในดวงใจ ทุกคน ณ ร่มรักเรือนไทยเรือนทอง เรือนธรรม แห่งนี้ น้องคือบัวบูชา งามเลอค่าด้วยหยาดน้ำค้างคำ น้ำค้างใจที่แสนใสบริสุทธิ์เสียสละ มากเมตตา ค่ะคนดี รักษาความดีแห่งอัญมณีภายใน ไว้ให้สวยใสกระจ่าง สว่างงามไปตราบกาลนะคะ ด้วยรักนักรักหนามายาวนาน พี่พุดซ้ำวนด้วยรัก และแสนซาบซึ้ง
30 เมษายน 2552 18:39 น. - comment id 979414
คุณคนกุลาที่รักยิ่ง มากน้องๆกล่าวว่า งานพุดยาวย้วย ทำให้ง่วงนอน เป็นยานอนหลับออกฤทธิ์ ได้ชะงัดนัก หากไม่มีอะไรอ่านก็อะนะ คลิ๊กๆเข้าๆเลยค่ะอิอิ ยินดีต้องรับ ทุกวันนี้ ทราบมั้ยคะ พุดพยายามยัดเยียดให้คุณตามอ่านอยู่นะ ว่าแล้วเอาไปอีกซักเรื่องน้าคะ...%
ผลิดอกที่ตาแล้วมาบานเบ่งที่ใจ ฉันกำลังซุกตัวนอนนิ่งๆ หลับตา และฟังเพลง มนต์รักดอกคำใต้ ของพี่แจ้ ด้วยหวานหวาม ในอารมณ์ฝันละมุน ด้วยคิดถึงใครบางคนที่รักสุดหัวใจ... .... .มนต์รักระริน เปรียบดังนกน้อยบิน เหินลอยไปสู่เวหา... ..... ความรักก็คือบุปผา ผลิดอกที่ตาแล้วมาบานเบ่งที่ใจ..... นาทีที่ได้ยินถึงบทงดงามนี้ ต้องหยิบปากกามารจนาเรื่องนี้ ด้วยลึกซึ้งถึงใจ โดนใจซะเหลือเกินแล้ว ใช่เลย!....ระหว่างเรา..ความรักก็คือบุปผาผลิดอกที่ตา.. ที่ผ่านงานที่รัก ซาบซึ้งใจ..พอกัน.. ยากยิ่งที่ใครจะหยั่งถึงและเข้าใจ ความลึกซึ้งนี้ นอกจากผู้ที่จะมีใจดวงพิเศษดังดวงเดียวกัน จะแลเห็นในงามในงานนั้น.... และที่รัก...นาทีนี้มันมาบานเบ่งที่ใจ... ผลิดอกออกช่อไสว กลางใจสวยใส ช่างงามงด หมดจดใจ ราวกับจะบานหวานรับแสงตะวันอ่อนอุ่นในยามเช้า....... ถามตัวเอง?..เสมอมา นิยายรักของฉันทุกเรื่องราวที่รจนา มักจบลงด้วยบทสุดท้ายที่ความโศกตรมรานร้าวและการจากพราก..ลับลา... ในวันนี้...ก็ยังคงมีคำถาม..คาใจ... แล้วฉันจะเขียนนิยายฝัน เรื่องรักนี้จบลงณ..ที่ใดกันเล่า.. เพื่อเราสอง..มิให้ช้ำตรมทุกข์ทนจนเกินไป . . .คำตอบ..ตามมา..นะเวลานี้..นะที่รัก หากเราสองเข้าใจโลกสับสนที่หมุนวกวน ยอกย้อน ลวงหลอนหลอกใจ... อย่างผู้ที่เข้าใจชีวิตดีพอ เราก็จะจบด้วยการมิร้องขอเมตตาจากฟ้ามากเกินไปกว่าการได้ฝันร่วมกัน.. ใช้คืนฝันวันแสนสุขแสนดี อย่างคุ้มค่าทุกนาที ให้มีแต่อิ่มเอมหวานหอม ดังดอกทานตะวันที่จะบานรับตะวันในยามเช้า ด้วยใจดวงดีที่มิสิ้นฝัน สิ้นหวัง ด้วยพลังใจแสนดีที่จะมีเราเคียงข้างกันไปในหัวใจ อย่างโอบเอื้ออุ่น และอย่างผู้กล้าที่รู้ตน ฉันขอมอบดอกรักและดอกบาน ไม่รู้โรยมอบให้กับเธอ.. ผู้เป็นที่รัก ขอให้ดอกไม้ฝันแห่งรักเราบานหวานหอมกลางใจเงียบงามของกันและกัน ในเวิ้งฝัน อันหาที่สุดมิได้..นะดวงใจ!
1 พฤษภาคม 2552 02:12 น. - comment id 979578
มนต์รักระริน เปรียบดังนกน้อยบินเหินลอยไปสู่เวหา ความรักก็คือบุปผาผลิดอกที่ตาแล้วมาบานเบ่ง ที่ใจ . รักจะจบที่ไหนไม่รู้หรอก รู้เพียวดอกรักบานที่ลานไหน หากวันนี้รักบานบนลานใจ จบที่ไหนปล่อยให้รักนั้นชักนำ . ปล่อยให้รักนำทางดูบ้างเถิด อาจจะเกิดเป็นปาฏิหารย์ย้ำ เพราะรักสร้างชีวิตลิขิตกรรม ให้รักล้ำนำทางสร้างรักเอง . จงศรัทธาว่ารักจักศักดิ์สิทธิ์ และทรงฤทธิ์แสดงชัดดูครัดเคร่ง ปล่อยรักผลิที่ตามาร่ายเพลง ไม่ต้องเร่งให้รักผลิที่หัวใจ . เพิ่งไปอ่านกลอนที่ชอบที่เรือนของคุณ พุด มา เศร้ามากมาย เลย ครับ ตราบเท่าที่คนอ่านยังพึงใจ อ่าน ก็คงยังห่าง จากคำว่ายัดเยียด มั๊ง ครับ ราตรี สวัสดิ์ นะครับ คุณ พุด
1 พฤษภาคม 2552 07:12 น. - comment id 979586
สิ่งที่ยืนยัน ถึงความสามารถในการเขียน ของพี่พุดคือ จินตนาการที่ล่องไปไม่รู้จบ ผนวกกับ ความรู้ด้านการเขียน ที่มีอยู่ ทำให้ได้งานออกมาที่มีลักษณะเฉพาะตน สะท้อนมุมมอง ของตนเองต่อสภาพแวดล้อม ได้อย่างดีเยี่ยมครับ... สมกับที่มีคนว่า Imagination is beeter than knowledge จริงๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
