กอบปัญญาหมายก่อเจดีย์ทอง งามผุดผ่อง ณกลางจิตนิมิตขวัญ ฐานเริ่มต้นจักไม่เบียดเบียนกัน โอบเอื้อปันเมตตารู้ค่ารัก กลางเจดีย์ละวางใจไม่ยึดมั่น ไม่หลงฝันหลงใฝ่ในศรีศักดิ์ สว่างสงบสยบโลกย์แห่งความภักดิ์ ด้วยประจักษ์สุขเช่นนั้นเพียงฝันลวง ยอดเจดีย์มิ่งมณีนิรพาน ปล่อยรานมิหวังกระทั่งสรวง สุขนิรันดร์พร่างพราวราวดาวดวง ยามลาล่วงหลับตาพริ้มอย่างอิ่มเย็น ดั่งเจดีย์บุญกุศลสร้าง เพียรมิวางด้วยเข้าใจทุกสิ่งเห็น เลิกไขว่คว้ามายาใดทั้งปวงเป็น ยอดสุขเย็นเป็นนิรันดร์อนันต์กาล....!
20 เมษายน 2552 14:24 น. - comment id 974750
ปีนี้ไม่ได้ก่อเจดีย์เลยค่ะ แต่ได้ไปเที่ยวเพชรบุรี บ้านเกิดตัวเองแทน อิอิ คิดถึงนะค่ะ
20 เมษายน 2552 15:00 น. - comment id 974759
โลกนี้มีกิเลสที่มากมายที่ก่อสร้างโลกให้หมุนไป ทุกข์สุขเป็นธรรมดา เจดีย์เป็นการเปรียบเทียบให้เห็นฐานรากและยอดเป็นจุดยึดของเวลาแห่งการเดินทางของจิตวิญญาณ แทน พระธรรมในพุทธศาสนาคือการเห็นกิเลสของตัวเราเพื่อละ เป็นหลักธรรมที่เป็นแก่นแกน
20 เมษายน 2552 15:03 น. - comment id 974760
โลกนี้มีกิเลสที่มากมายที่ก่อสร้างโลกให้หมุนไป ทุกข์สุขเป็นธรรมดา เจดีย์เป็นการเปรียบเทียบให้เห็นฐานรากและยอดเป็นจุดยึดของเวลาแห่งการเดินทางของจิตวิญญาณ แทน พระธรรมในพุทธศาสนาคือการเห็นกิเลสของตัวเราเพื่อละ เป็นหลักธรรมที่เป็นแก่นแกน
20 เมษายน 2552 15:56 น. - comment id 974773
น้องผู้หญิงไร้เงา พี่พุด..คิดถึงน้องนะ ยังตราจำหยาดน้ำค้างคำ หยาดน้ำค้างใจที่น้องฝากไว้ ให้กับทุกคนในร่มรักเรือนไทย ได้ชื่นฉ่ำใจแสนสุนทรีย์รมย์ค่ะ พี่พุด...ชอบไปเพชรบุรีมาก ประมาณราวกับบ้านหลังที่สอง เพราะพี่พุดมีที่ดินที่แก่งกระจาน และ... คงไม่นานจะได้สร้างวิมานดินวิมานดาว สักหลังเพื่อได้อยู่กับความลำพัง งามเงียบเรียบง่าย ที่นั่น... สวยสงบสุขค่ะ กลางคืนจะมีดวงดาวสุกใสพราวพร่างมาก จนกระทั่งคืนเดือนมืดจะแลเห็นทางช้างเผือก ทอดรอโกโบริกับอังศุมาลินเลยเชียว พี่พุด ก็ไม่รู้สักวันของพี่พุดจะนานแค่ไหน บางทีก็คิดนะ อาจจะไม่มีวันนั้นก็ได้ แต่พี่พุดก็มีความสุขแล้ว เพราะใจพี่พุดประมาณว่า ได้ตราไว้ในดวงจิตแล้ว ความเป็นนักฝันก็ดีตรงนี้เอง ที่เราพอใจในโลกใบเล็กๆ ที่เราสามารถสรรเสกให้เป็นเกเช่นไรก็ได้ค่ะ รักน้องและเป็นนิรันดร์ในโลกบรรณพิภพ
20 เมษายน 2552 16:09 น. - comment id 974776
คุณความว่าง หวังว่าหัวใจคุณคงเป็นกลางวางอุเบกขาได้ในทุกสิ่งนะคะ เช่นนั้นเลย งานรจนาชิ้นนี้ ดลบันดาลใจมาจาก ทุกวันอาทิตย์จะได้หนังสือธรรม มาจากวัดชลประทานค่ะ เป็นเล่มเล็กๆ เวลาทำบุญจะได้รับแจก ก็ชอบอ่าน วันนี้ได้ชื่อเรื่อง *ยอดแห่งความสุข* ของหลวงพ่อพุทธทาส ก็อ่านแล้วงดงามใจจังค่ะ จริงๆโลกพุดพัดชา ใบเล็กมาก หลีกเลี่ยงการรู้จักใครต่อใคร เพราะลึกๆแล้วพุดพัดชา ชอบอยู่ชิดใกล้กับคนที่รักเท่านั้น มีวัดอีกที่ที่ยังชอบไป ทำบุญ ส่วนกุศลชอบปล่อยปลาจะช่วยตัดกรรมนะ พุดไม่ได้สะสมเงินตรา สะสมเพียงสะเบียงบุญ เงินทองเป็นของนอกกาย แต่มีมนุษย์มากมาย มักใช้เป็นตัวตัดสินพิพากษา ค่าแห่งความเป็นคน เมื่อคืน ที่สนามหลวง เห็นดวงตาผู้ยากไร้แล้วน้ำตาตกต้องในดวงใจค่ะ กระซิบบอกใครบางคนว่า ถ้ารวยมากๆคงบริจาคสนุกสนาน บานเบิกบุญใจไปจนหมดตัวแล้ว ขายที่ยังไม่ได้ก็ดีไปอย่าง จะได้เห็นหลายสิ่งหลายอย่างในยามยาก ฝากบทเรียนใจ ว่าคนเรานี่ไซร้ หัวใจช่างคับแคบสิ้นดีค่ะ บ่นมากแล้ว อบากบอกว่า รักความว่าง ซึ้งกระจ่างถึงดวงจิต ที่คนมีสิทธิ์จะสัมผัสได้ก็ต้องลอกเนื้อนอกหลอกลวงหลงให้ตรงไปยังเนื้อทองในดวงใจธรรม เท่านั้นค่ะ รักนะคะ
20 เมษายน 2552 23:36 น. - comment id 974870
หวังก่อเจดีย์ทอง จึงต้องก่อเจดีย์ทราย บุญหากมีมากมาย ขอให้ทรายกลายเป็นทอง . เพี้ยง...!!! " งามทั้งภาพ ทั้งคำ ครับคุณ พุด
21 เมษายน 2552 09:35 น. - comment id 974930
สวัสดีค่ะ กลอนดีมีสาระและชี้แนะการดำเนินชีวิตได้ดีจังค่ะ หากสร้างบุญกุศลและทำความดีให้มากๆ ก็จะยิ่งเป็นผลดีกับตัวเองและคนรอบข้างสินะคะ
21 เมษายน 2552 11:15 น. - comment id 974976
คุณคนกุลา...คะ เจดีย์ทองในดวงใจนั้น นับจากฐานรากขึ้นไป จนถึงยอดแห่งความสุขนิรันดร์ นิพพานนิรันดร์นั้น ต้องเพียรใช้พลังธรรมอย่างสูงค่ะ ซึ่งเป็นทิพย์นิมิตที่พุทธศาสนิกชน คนไทยทุกคนมีสิทธิ์เสรีเท่าเทียมกัน ที่จะได้สัมผัส ร่างกายอาจถูกกดขี่ ไร้ความยุติธรรม แต่จิตวิญญาณนั้นไม่มีใครบังคับขับไส เราได้ดอกนะคะ ด้วยรัก
21 เมษายน 2552 11:19 น. - comment id 974977
น้องsomebody ที่รัก ใช่เช่นนั้นค่ะน้อง คนรอบข้างพี่พุดต่างถือศีล ไปวัดและชอบทำบุญทำทาน กันทั้งนั้น หากจิตเรามีเมตตา ก็ไม่เลือกที่รักมักที่ชัง เราจักหวังดีแด่เพื่อนมนุษย์ เสมือน เพื่อนร่วมเกิดแก่เจ็บตายด้วยกัน ทั้งหมดทั้งสิ้นค่ะ หวังเจดีย์ทองในดวงใจน้องจักงดงาม ส่องนำทางสว่างพร่างพราย ได้พบมณีนิรพาน นะคะ รักน้องและรักน้อง