ถักดอกไม้มาวางในอ้อมตัก ทายทักทุกดวงใจผู้สิ้นหวัง เรียนรู้โลกโศกสุขไร้จีรัง ประดุจดั่งเมฆน้อยลอยลา ให้อดีตลืมเลือนล่วงลับ อย่านึกนับห่วงหา อนาคตอีกนานรอเวลา ปัจจุบันปรารถนาสิ่งใด หากถามฉันขอคำตอบ กระซิบบอกความจริงยิ่งใหญ่ สำหรับจิตขวัญอัญมณีไพร แท้ไซร้เพียงความเงียบสงบงาม อยู่กับเดียวดายหมายพบโลก ที่สอนโศกทุกข์ทนรู้มองข้าม เพียงว่างเปล่าลบเงากรรมเฝ้าติดตาม คือนิยามความหมายชีวิตนิจนิรันดร์...! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song839.html โอ้ความรักที่ร้าวรานไกล ดุจสายน้ำไหลผ่านไป ลงไหลไปแล้วไม่เคยคืน มา หา สาย น้ำเชี่ยวโกรกไหล วกวนแล้วไหล ไป ไหลไปแล้วไม่กลับมา คิด เปรียบไปก็คล้ายเหมือนว่า รักเอยไม่คืนหวนมา จากลาไปยังหนใด คิด ถึงเมื่อก่อนเคย รักฉันเป็นสุขเอย ไหนเลยจึงต้องจากไกล คอย เฝ้าคอยคร่ำครวญหวนไห้ รักเอยจากไปแล้วไย จากไปเหมือนสายน้ำวน ร้าง ไปร้างไกลสุดหวัง ล่องลอยไปไกลเหมือนดัง สู่วังแม่เอยสายชล ฉัน สิยังคร่ำครวญเพ้อบ่น ไหว้วอนให้สายน้ำวน ช่วยดลให้รักฉันคืน เขา คงไม่กลับมา หัวใจพร่ำเรียกหา น้ำตาหลั่งนองกล้ำกลืน นอนหลับตาต้องผวาตื่น สายน้ำไม่เคยไหลคืน ไม่คืนเสียแล้วรักเอย เขา คงไม่กลับมา หัวใจพร่ำเพรียกหา น้ำตาหลั่งนองกล้ำกลืน นอนหลับตาต้องผวาตื่น สายน้ำไม่เคยไหลคืน ไม่คืนเสียแล้วรักเอย คงไม่คืนเสียแล้วรักเอย
3 เมษายน 2552 23:35 น. - comment id 970210
สวัสดีค่ะ พี่พุด อ่านกลอนพีพุดมาหลาย กลอน...... มีเรื่องของเวลามาเกี่ยวข้อง...... เหงามากมายยังไงไม่รู้....
4 เมษายน 2552 22:11 น. - comment id 970484
สายธารวัยยะย้อน คืนไฉน นรชีพก็ล่วงไป เปล่าสิ้น นับวันยิ่งล่วงขัย ครวญดับ คงแต่ดีชั่วชิ้น กอปรให้โลกเห็น ผมขอชมว่าพี่พุดเป็นคนที่แต่งกลอนมีสาระมากเลยครับ