จึ่งเริ่มรสจรดกรสุนทรเสนาะ พริ้งไพเราะโสตสันต์คันชักสี ตามระบอบชอบกลมนต์ดนตรี โดยทำนองตามที่เคยมีมา บุหลันสาดแสงพรายสามสายรับ สุขสดับขับขันแสนหรรษา นกขมิ้นเหลืองอ่อนนอนพนา ให้พญาโศกศัลย์ประหวั่นใจ ทยอยเดี่ยวเลี้ยวลับวับวิเวก เหมือนมนต์เสกศัพท์ครวญต้องหวนไห้ กล่อมพญาแนบสนิทนิทราลัย แขกมอญไกวแกว่งกวักคันชักชาญ แมลงภู่ทองร้องลำนำประกอบ ให้ชื่นชอบสำเนียงเสียงประสาน ลาวแพนใหญ่ไพเราะเพราะชำนาญ ด้วยดวงใจต่อขานงานดนตรี เมื่อลิ้มรสจรดกรสุนทรเสนาะ พริ้งไพเราะโสตสันต์คันชักสี อยู่บนสายไกวกลั้วชั่วชีวี เพื่อแผ่พลีแผ่นดินศิลปกรรม
31 มีนาคม 2552 19:35 น. - comment id 969181
เป็นบทกวีที่ไพเราะเสนาะล้ำ ทุกถ้อยคำอักษรสรรค์วรรณศิลป์ ถิ่นใดที่เสียงดนตรีมีให้ยิน ย่อมเป็นถิ่นเจริญใจในวัฒฯธรรม.. ....
1 เมษายน 2552 10:31 น. - comment id 969436
ไปแอบย่องเบามาแล้วค่ะ ถ้าโคลอนไปโพส สงสัยจะจัดอยู่ในหมวด ไม่เข้าพวก เป็นแน่ ขอแอบอ่านอย่างเดียวแล้วกันนะคะ
1 เมษายน 2552 17:43 น. - comment id 969520