คิดถึงแดนดินถิ่นรักทะเลใต้ ดวงดอกไม้ปาริชาติสวรรค์ เคียงทะเลงามอัศจรรย์ นอนเงียบงันลอยคอรอสุริยา ยามพลบโพล้เพล้ น้ำทะเลนวลงามเสียนักหนา ดั่งทองระยิบระยับจับนัยน์ตา เฝ้ารอท่าฟ้าอ้อนอาทิตย์อัสดง นั่นนางนวล เฝ้าบินทวนสอนใจอย่าใหลหลง อิสระเสรีชีพนี้ดำรง ซื่อตรงธำรงขวัญสรรสร้างบุญ หอม หอม ธรรม ธรรมชาติ บริสุทธิ์สะอาดสิ้นวายวุ่น สร้างเนื้อใจงามภายในละไมละมุน เอมเอิบอุ่นโอบเอื้อเหนือกว่าใด หลับตาพาจิตสู่แดนทอง ลอยละล่องเงียบงามท่ามฟ้าใส แดนกระจ่างรู้วางว่างนะดวงใจ ต่อสายใยใต้ใบบุญหมุนโลกงาม...
30 มีนาคม 2552 14:05 น. - comment id 968675
สวัสดีค่ะ เขียนได้เห็นภาพจริงๆค่ะ อิสระเสรีเป็นสิ่งที่น่าใฝ่หา ความเจริญงอกงามภายในก็เช่นกัน ก่อให้เกิดความสุขสว่างในจิตใจ
31 มีนาคม 2552 08:35 น. - comment id 968879
โห.....ภาพสวยมากๆเลยค่ะ พี่พุดฯ ท่ามกลางความวุ่นวายได้อ่านกลอนผ่อนคลายก็ยังดีนะคะ
31 มีนาคม 2552 13:41 น. - comment id 969033
คิดถึงนะคะพี่ทะเล
31 มีนาคม 2552 17:56 น. - comment id 969132
งานงาม...ภาพสวย...เรียงร้อยด้วยจินตนาการที่สวยงามค่ะ....ไม่เคยผิดหวังสักครั้ง...เมื่อมาอ่านงานของ..พี่พุดค่ะ... ...พี่พุด..สบายดีมั้ย..คิดถึงนะคะ...