เดือน..ดวงดอกไม้บาน...!

พุด

เดือนดอกไม้บาน
ฤดูร้อนมาเยือนแล้ว
ทุกถนนหนทางสองฟากฝั่ง
จะเต็มไปด้วยสีสันหลากหลาย
ของพวงดวงดอกไม้บานหวานแฉล้ม
แตะแต้มนัยน์ตาแช่มช้อย 
ห้อยนวลกลีบบางพร่างพราย
หมายประชันขันแข่ง
แย่งกันอวดสวยอวดสี ประดับฤดี 
ประดับ ประทับใจ
ทั้งถนนในเมืองหลวงแลในพงไพร
ที่..
พุดพัดชาได้พาดวงใจติดปีกไปสัมผัส
ความงามงดอันแสนบริสุทธิ์ใส
ให้หัวใจอ่อนไหวอ่อนหวานประมาณกัน
ประมาณนั้น....


เพิ่งกลับจากเมืองกาญจน์
ไปนั่งทานข้าวริมแม่น้ำแม่กลอง
ดูผักบุ้ง ผักตบชวาลอยล่องมาตามกระแสน้ำ
ในเวิ้งน้ำอันงามเงียบนั้น
งดงามด้วยความเป็นธรรมชาติดิบเดิม
ภาพเรือหาปลา ที่ลอยลำ
ภาพฉากหลังที่คือภูเขาตระหง่าน
ใครบางคนบอกว่าข้ามเขาไปอาจจะเป็น
ประเทศพม่าแล้วก็ได้
แต่..
พุดพัดชาว่าคงไม่ใกล้ขนาดนั้น
พุดพัดชาคงไม่เล่าถึงวัดวาบนภูเขา
กับเจดีย์ที่จรัสเจรืองในท่ามแสงตะวันลา


เน้น..เล่าถึงดวงดอกไม้นานา
จะดีกว่า..
ที่ดวงตาดวงใจได้สัมผัส
และ..
ที่แลชัดเห็นชื่น
ฝากรื่นรมณีย์แด่ดวงใจอย่างที่สุด
เห็นจะเป็นคูนกับตะแบก
ที่ฟ้อนอ้อนอวดสวยตลอดทาง
สังเกตดวงดอกคูนจะงามแผกแตกต่าง
ตรงพวงดอก 
พวงดอกที่พรายฟ้อนอ้อนอร่าม
*เหลืองทองพรายพราวราวสายฝนสีทอง*
ไปทั้งสองฟากถนนนั้น
จะมีพวงละเมียดละเอียดละออต่างกัน
บางพวง
กลีบดอกจะเล็กๆดูอรชรอ่อนหวานกว่า
พวงที่กลีบดวงดอกใหญ่
อาจจะเป็นเพราะดูละไมละมุนมากกว่า


ส่วน..
ตะแบก แบกรานหวานเศร้าซมเล่าไซร้
ก็สักใช่จะมีเพียงม่วง ม่วงเดียว
หากพราวพรายพรรณรายไปด้วย
ม่วงเข้ม ม่วงอ่อน ม่วงอมชมพูประปราย
สลับสีคละเคล้าพร้อยฝันพันกันไปทั้งต้น
แถววิมานไพรของพุดพัดชา
กับวิมานลอยฟ้าของ
บุรุษแห่งสายธาร  
งามตระการหวานระทมระทวยด้วยดวงดอกตะแบก
บานชดช้อย อ้อยสร้อยฝากละไมละมุน
สะพรั่งพรึบ ราวนึกนัดรวมรานหวานอมโศก
ให้ลืมโลกหลงลวงแล้งไร้ไปชั่วกาลขณะ..


ทุกยามเย็น....
พุดพัดชา จะเดินออกกำลังกาย 
ดวงตาหมายมองท้องฟ้าที่ฟ้าจะสวยมาก
เคยไปยืนตื่นตาดูฟ้าสวยเศร้า
ราว..
ฉากละครที่แปรสีทุกๆนาทีให้ตื่นตาตื่นใจ
มีทั้งสีชมพู แดง ม่วงคราม
ส้มหวานอมเทา เลื่อมเสลา
ในเงาเมฆที่ซ้อนสลับสล้าง
ให้ดวงใจพร่างพรายฝัน อันไม่มีวันสิ้น
ในเส้นทางสายดวงดอกไม้บาน
ได้ใช้สายตาพาสายใจผ่อนพัก
ให้ใจดวงอรชรอ่อนหวานสัมผัส
งามอันล้ำลึก....
 

บางบ้าน
มีโมกขาวพราวพรายไปทั้งต้น
บางบ้านมีชวนชม มีบานชื่น ดาวเรือง
มีปีบ มีลั่นทม ที่ให้หอมดม
อวลเศร้าเคล้ามากับสายลมในยามค่ำ
และ
ที่สำคัญ...
ทุกดวงดอกไม้บานหวานฉ่ำนั้น
ได้ระร่ำรินปลอบประโลมใจ
ทุกมวลชีวิต...
ให้มีสิทธิ์สัมผัสงามได้เท่าเทียมกัน
เพียงเปิดใจ...ไฉนเลย....!