ปลูกขวัญ..วันบัวโรย..!

พุด

โลกสวยฟ้าใสใจสงบ
ค้นพบแดนดินแห่งความฝัน
สวรรค์อยู่ที่ใจนิรันดร์
มหัศจรรย์เพียงรู้ทางปล่อยวางใจ
ปิดประตูภายนอกพาหลอกหลง
ให้พะวงภวังค์หวั่นหวามไหว
สุขสงบพบงามเงียบบ้านภายใน
ภาวนาไปไม่คิดฟุ้งมุ่งสู่ธรรม
สร้างอริยทรัพย์นำจิตสถิตทอด
สู่ยอดเกษมบุญทุกเช้าค่ำ
หยาดน้ำค้างทิพย์เฝ้าพรมพรำ
เลิกรินร่ำน้ำตาซึ้งค่าชีวิต
ได้เกิดมาพบทางทองอันผ่องแผ้ว
ดั่งดวงแก้วกระจ่างนำทางจิต
ปิดประตูอบายเลือกทางทิพย์
หยุดความคิดหยุดทุกข์ได้ใช้พุทโธ...

ตื่นมากับวันฟ้าสวยแดดใส
ใจดวงสว่าง
ฟังธรรมจากวิทยุ..
หลวงพ่อสนอง..วัดสังฆทานธรรม
ได้รินร่ำหยาดน้ำค้างทิพย์ให้จารจิบสู่บึ้งใจ
ให้ชีวิตได้ลดละความหวั่นไหว
ได้เรียนรู้ เข้าใจ 
ซาบซึ้งว่า..
ทุกข์พายุกรรมพัดผ่านได้ด้วยแรงบุญกุศลจิต
วิบากชีวิตใดใครเคยก่อแต่ปางก่อน
อย่าอาวรณ์มาคิดนึก
ให้รู้สึกหมองหม่นเศร้า
ให้เฝ้าตามดูลมหายใจ 
เจริญสติภาวนา ค้นหาอริยทรัพย์ภายใน
ที่เราจักนำพาติดตัวไปได้ 
คล้ายเตรียมสะเบียงบุญ..อย่างผู้ถึงพร้อม
รู้น้อมรับความพรากจาก 
อย่างไม่ประมาทกับกาลเวลา...
สมกับที่ได้เกิดมาได้พบพระรัตนตรัย
อันคือทางแก้ว อันยิ่งใหญ่เหนือใดประมาณ..!
.................


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song774.html
สี่แผ่นดิน 
คนมี ชีวิตและกายา
ถือ กำเนิดเกิดมา
เป็นหญิง หรือว่าเป็นชาย
ผู้มี พระคุณอันแสนยิ่งใหญ่
กว่า สิ่งใด ก็คือแผ่นดิน
เป็นแดน ที่ให้ชีวา
พึ่งพา อาศัยและอยู่กิน
คุณใด จะเปรียบแผ่นดิน
เอื้อชีวิน จากวันที่เกิด จนตาย
ยามใด ความทุกข์กรายมาเยือน
ทุกข์ใดเล่าจะเหมือน
ความทุกข์เยือน เรือนกาย
หากเรือน ของเรามีทุกข์ กรายใกล้
สุขอย่างไร อย่างไรตัวเรา
ยามดี เราดีตาม
ในยาม มีทุกข์ควรแบ่งเบา
บุญคุณ ยิ่งใหญ่นานเนาว์
หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน
ยามใด ความทุกข์กรายมาเยือน
ทุกข์ใดเล่าจะเหมือน
ความทุกข์เยือน เรือนกาย
หากเรือน ของเรามีทุกข์ กรายใกล้
สุขอย่างไร อย่างไรตัวเรา
ยามดี เราดีตาม
ในยาม มีทุกข์ควรแบ่งเบา
บุญคุณ ยิ่งใหญ่นานเนาว์
หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน
หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน...