เราอาจพบวันที่ฟ้าสีโศก อยู่กับโลกสีไพลจนใจหมอง หากตราบใดนวลเนื้อใจงามเรืองรอง รู้ประคองจิตงามพราวราวเพชรพราย ให้แสงทองในอรุณลบหมองเศร้า ลืมเรื่องราวในวันเก่าก่อนจะสาย เริ่มต้นใหม่ด้วยดวงใจดั่งดาวราย เพียงมุ่งหมายสร้างงามนิยามคน โลกมายาผ่านมาก็ผ่านไป รู้ทำใจเงียบงามท่ามสับสน โลกแล้งไร้ท่ามวิบากอันว่ายวน ก่อกุศลดลบันดาลให้ผ่านภักดิ์ ให้บัวบึงในดวงจิตค่อยแย้มผลิ ดอกความดีหอมงามให้ประจักษ์ ใครจะอยู่หรือไปไม่สำคัญนะที่รัก งามใจนักได้เกิดมาซึ้งค่าธรรม...!
3 กุมภาพันธ์ 2552 14:59 น. - comment id 945199
รู้สึกดีมีให้ไม่สิ้นสุด มีแต่รุดเบ่งบานระรานขวัญ วันนี้ฟ้าสีอะไรไม่สำคัญ ขอแบ่งปันหวังดีมีให้เธอ กานต์อยากใจดีเหมือนพี่พุดจังเลยค่ะ
3 กุมภาพันธ์ 2552 15:17 น. - comment id 945218
ขอให้ธรรมนำใจไปนะคะ
3 กุมภาพันธ์ 2552 15:22 น. - comment id 945223
วันที่ 9 กุมภาเราไปวัดกันนะพี่พุด พี่พุดไปถือศิล พิมไปหาข้าววัดกิน คนทำบุญเยอะ อาหารดีๆทั้งน้าน..อิอิอิ
3 กุมภาพันธ์ 2552 21:42 น. - comment id 945530
คุณพุดคะ ดูคุณหมอสิ ชวนคุณพุดไปกินข้าววัดซะแล้ว ว่าแต่วัดไหนล่ะ อิอิ สาธุ
4 กุมภาพันธ์ 2552 00:11 น. - comment id 945596
งามจริงที่แท้ คือ งามภายใน ให้อภัย ไม่ยึดมั่น ไร้ตัวฉัน สู่ความว่างภายใน คิดแบ่งปัน เพียงแค่นั้นก็เพียงพอได้เกิดมา อภัย อภัย และ อภัย
4 กุมภาพันธ์ 2552 06:05 น. - comment id 945617
มาอ่านบทกลอนคุณพุดแล้วเปี่ยมสุขจริงๆค่ะ