สองปีมาแล้วที่เราไปที่นั่น ดังภาพฝันงามงดสดใส ธรรมชาติบนเขาใหญ่ งามเพียงใดใจรู้ดี ทิวทัศน์สูงสวยสุดฟ้า มองเห็นโค้งขอบอ้อมแขนพี่ สองเราเที่ยวป่าเขาแสนเปรมปรี บ้านน้อยหลังนี้...เคยมีเรา วันนี้ฉันมาคนเดียว หลบเธอมาเที่ยวเปลี่ยวเหงา ไม่รู้สึกสุขแสนขาดอ้อมแขนเขา ฉันจึงเศร้าเหงาทรวงดวงฤดี ไม่เป็นไรหรอกที่มาที่นี่ เพื่อทบทวนครั้งที่มีเธอรักล้นปรี่ ด้วยระยะทางห่างกันไปทุกที เธอจึงมีใครคนใหม่...ไม่ใส่ใจเรา คิดทบทวนวันหนึ่งซึ่งมีเธอ สองเราเจอธรรมชาติสวยเคล้า ดอกไม้งามสดใสหวิวไหวเบาเบา และสองเรานั่งมองหมู่ดาว เธอดื่มเบียร์เคลียร์เพลงเพราะ แสนไพเราะยามรักหวานหวาว อ้อมแขนอุ่นละมุลโอบมองดูดาว รักยามหนาวอุ่นไอใจจากเธอ คืนนี้ฉันมีเพียงผ้าห่ม นอนสมสมคนเดียวเปลี่ยวละเหนอ เพราะน้อยใจในรักทำขื่นขม ฉันจึงซมซานมา....ข้าคนเดียว....
23 มกราคม 2552 23:38 น. - comment id 940227
เป็นกำลังใจ ให้นะคะ....
24 มกราคม 2552 09:39 น. - comment id 940321
แวะมาเยี่ยมคนเหงา
24 มกราคม 2552 14:52 น. - comment id 940392
แหะๆๆๆ หังเพลง ยิ้มเหงาๆๆดิค่ะ อิอิ
24 มกราคม 2552 19:58 น. - comment id 940447
เคยมีอดีตบนภูเหมือนกันครับ...ภูหินร่องกล้า..อิอิ
26 มกราคม 2552 10:42 น. - comment id 941008
อย่างน้อยก็เป็นความทรงจำดีดีที่มีอยู่ภายในใจนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ