พบสงบเงียบงามยามลำพัง เติมพลังจากธรรมชาติสะอาดใส ฟ้าโพล้เพล้เหว่ว้าลมรำไร มองภายในจิตกระจ่างช่างสุขล้ำ ชื่นชมไม้ใบเขียวเอิบอ่อน ใจอรชรอ่อนหวานดื่มด่ำ เมฆคล้อยลอยเคลื่อนยามค่ำ รินร่ำหอมอวลนวลดอกไม้.. ฉัน..ชอบนอนนิ่งๆทิ้งใจว่างๆ ให้จิตภายในกระจ่างแจ่ม อ่อนน้อมพร้อมพลีรับความสุขอันแสนดื่มด่ำ ล้ำลึก พบรู้สึกแสนดียามฟ้าโพล้เพล้ อาทิตย์สนธยา ย้อมเมฆสวยเกินกว่ารจนาร่ำรำพัน ม่านฟ้า.. อวลด้วยแสงแห่งตาวันนวลราวสายไหม ใจดวงภายใน แลเห็นธรรมชาติ ที่แสนยิ่งใหญ่ ผ่องใส สดชื่นสุนทรีย์ เป็นสิ่งที่มีดั้งเดิม เพียงเพิ่มเติมต่อให้ใจทุกดวงค้นพบ.. การะเวก.. ยังคงให้หอมอบหอมอวล นวลกลิ่นร่ำมากับสายลมหนาว เดือนยังพราวดาวยังระยับแย้มแต้มผืนฟ้า ลบ..มืดหมองหม่นให้ผองชนบนผืนพสุธา ได้เรียนรู้ว่า... *ความสุขนิรันดร์นั้นสำคัญที่ใจ ใช่...ไกลเกินไขว่คว้า.... เพียงเรา..ซึ้งค่าสัจจธรรม* ......................
พุด 19 ม.ค. 2552 14:08 น. - ID 122348 
946
3
0
19 มกราคม 2552 15:38 น. - comment id 937788
ให้..ดาวเดือน..และ..ดวงดอกไม้..นำทาง..! เส้นทางสายสงบงามเลาะเลียบไปตามดงหญ้าและไผ่กอ สู่เนินสูงที่ถูกโอบกอดด้วยขุนเขารางเลือนรายรอบอย่างจงรัก มาอย่างยาวนานหลายศตวรรษแห่งผืนดินมนตรานี้ ที่มีนามว่า*แก่งกระจานธารใส * ทะเลสาบ..ที่..ยามอาทิตย์อัสดง ทอทอดกระทบราวสายไหมระยิบระยับ ที่เคยฝันใฝ่จะได้ชิดใกล้ ในดวงใจตั้งแต่ยามเยาววัย อย่างภาพในปฏิทินของประเทศเมืองหนาว ที่ร้านกาแฟประจำหมู่บ้าน ที่ติดตาตรึงใจ เพราะให้ความรู้สึกสงบเงียบเสียเหลือเกิน และ..ทุกยามที่วสันต์มาเยือนฤาเดือนแห่งคิมหันต์ฤดู เส้นทางจะงามมลังเมลืองด้วยบึงบัวดอกบัวริมทาง ดวงดอกไม้สลับสล้างสีส้ม ชมพู แดง เหลืองทอง ฟ้อนพราย ออดอ้อน ให้ใจดวงอ่อนหวาน ได้พบความละไมละมุน ดงไม้เขียวพร่าง..ซ้อนใบละอออ่อน แก่ เหลืองแดงพราว ให้งดงามราวภาพวาดจากจิตรกรเอกของโลกธรรมชาติ ยามใบไม้ร่วง ควงพลิ้วลิ่วลอยหล่นมาตามสายลมยามค่ำ ยิ่งราวย้ำดวงใจให้พบสัจจธรรมแห่งพรากจากยากหนีพ้น เฉกเดียวกับดวงชีวาชีวิตมวลมนุษย์เราทุกผู้นาม ทุกครั้ง..ที่พุดไพร เดินทางกลับเข้าไปสู่ไพรกว้าง ใจมิเคยอ้างว้าง ราวกำลังกลับไปพบเพื่อนเก่า กระท่อมไม้ไผ่ ของสองสามีภรรยาชาวไร่ ใกล้.... วิมาน..ดาวราย.. ที่ช่างแสนเรียบง่าย มีสวนมะนาวที่กำลังห้อยย้อยลูกดกเต็มทุกราวกิ่ง ค้างถั่วฝักยาว ที่กำลังพราวพรายด้วยฝักเขียวเรียวยาวระย้า ไร่กล้วยหอมที่กำลังรอท่าออกเครือ หวีไหว ให้ชื่นใจผู้รดน้ำพรวนดิน และไหนจะพืชผักสวนครัว ตะไคร้ มะกรูด โหระพา แมงลัก พริกสวน ที่เก็บกินไม่มีวันหมดสิ้นเพราะเจ้าของคอยปลูกเพิ่มตลอดเวลา และ.. ยังมีแปลงดอกไม้พื้นบ้านนานาพรรณ บานชื่น หงอนไก่ ดาวเรือง ที่เหลืองละออ รอเก็บไปร้อยมาลัยถวายพระ และ มาตรแม้นว่าให้ความรู้สึกถึงความยากไร้แห่งวิถี สำหรับคนที่มีชีวีติดเปลือกตมปมแห่งกิเลสวัตถุหรูหรา บรรดามีไปตามความคลั่งไคล้ในเทคโนโลยี่ ที่เปลี่ยนรุ่น ออกมาดูดเงินในกระเป๋าให้แบนจนแฟนขอทิ้ง เพราะหนี้ล้นพ้นตัว พันธนา และ.. นี่คือชีวิตของคนที่ด้อยโอกาส หากทว่า ด้วยสองมือ ด้วยแรงใจ พวกเขากลับสรรสร้างตำนานยิ่งใหญ่ คืนกลับให้กับแผ่นดิน..ด้วยการทำกินอย่างซื่อสัตย์สุจริต อย่างรู้คุณ..กตเวทิตาสมดั่งคำว่ารู้บุญคุณแผ่นดินแม่มาตุภูมิ และ... ใจดวงดิน ดวงงาม ก็มีค่าน่าปลาบปลื้มปิติใจ นับอนันต์กว่าใครใคร คนที่กินบ้านกินเมือง... พุดไพร..ชื่นชมยกย่องด้วยดวงใจคารวะ และ..ปรารถนาจักจารเรื่องราวรจนาฝากไว้ในผืนหล้า ถึง... สาวบ้านป่า บ้านไร่ ที่เธอมีชื่อแสนพราวพรายว่า *...ดาว..* เธอ มิใช่ดาวบนฟากฟ้า หากทว่า คือดาวที่ร่วงลงมาประดับดิน ประดับใจประดับไทย ที่แสนน่าประทับใจ ภาคภูมิใจ... ให้สมกับคำที่ว่า... เราทั้งหล้าคือข้าแห่งดินน้ำลมไฟ..ไฉนเลย.....! ......................... รอรจนาเรื่อง*ดาวประดับดิน*เมื่อมีไฟยามรำลึกนึกถึงไป ถึงทุกเรื่องราวแห่งชีวิตจริงที่ยิ่งกว่านวนิยายค่ะ
19 มกราคม 2552 15:49 น. - comment id 937794
ทำใจนิ่งๆว่างๆ ไม่นานกานต์ก็หลับค่ะพี่พุด สำคัญที่ใจค่ะ
19 มกราคม 2552 15:52 น. - comment id 937797
สวย..สุข..สดชื่น..คร็อกฟี้....
19 มกราคม 2552 20:36 น. - comment id 937983
แวะมาชื่นชมบทกลอนเพราะๆ ก่อนนอนค่ะ หลับฝันดีนะค่ะพี่พุด
20 มกราคม 2552 10:29 น. - comment id 938226
ใจ.. เป็นสิ่งสำคัญที่สุดเลยหล่ะคะ ชอบอ่านจังเลย มีทั้งกลอนมีทั้ง บทความและภาพสวยๆ ชอบค่ะ
หน้าส่วนตัว
.jpg)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
