รักร้อยดั่งสร้อยน้ำค้าง...!

พุด

เหมือนโลกนี้มีสองด้านหวานอีกหน
เหมือนทุกข์ทนลาลับมิดับฝัน
เหมือนราตรียังมีดาวพราวนับพัน
เหมือนสวรรค์ลอยลงหล้ามาเยือนใจ
เหมือนภพเก่าเราก่อนอธิษฐานรัก
เหมือนจิตภักดิ์พันผูกแต่ปางไหน
เหมือนหลอมรักหลอมรวมพลังใจ
เหมือนท่องไปในมหานทีรักนิรันดร์
เหมือนขุนเขาหนักแน่นด้วยแผ่นผา
เหมือนศิลาวางทอดให้ยอดขวัญ
เหมือนราตรียังมีแสงงามแห่งจันทร์
เหมือนตะวันส่องสว่างนำทางใจ..
เหมือนดอกไม้หวานหอมยอมผีเสื้อ
เหมือนเหลือเชื่อมหัศจรรย์รักพิสุทธิ์ใส
เหมือนน้ำค้างพรมพร่างกลางกลีบใจ
เหมือนนกไพรผกโผผินบินคู่กัน
เหมือนสายธารระรินไหลคู่ไพรโศก
เหมือนดั่งโลกธรรมทองครองคู่ขวัญ
เหมือนหยาดน้ำอมฤตหยาดสายจากพรายจันทร์
เหมือนเงาฝันเงาใจใฝ่เฝ้ารัก
เหมือนดวงใจเดียวกันในวันนี้
เหมือนความดีฝากไว้ให้ประจักษ์
เหมือนเกิดมาชาตินี้คุ้มค่านัก
เหมือนสายใยรักสายใยธรรมน้อมนำมา
เหมือนรอยบุญรอยธรรมนำรอยรัก
เหมือนสลักตราไว้ให้ห่วงหา
เหมือนผูกพันดั่งคำมั่นคำสัญญา
เหมือนยอดชีวายอดชีวิตสนิทเนา
และ
คนดีนาทีนี้นาทีไหนแม้ไกลร่าง
จะอ้างว้างดายเดียวมิเปลี่ยวเหงา
ด้วยคำรักคำสัญญาระหว่างเรา
เป็นดั่งเงาใจเงาฝันตราบวันตาย
แม้ปราณแยกแตกดับลับแต่ร่าง
จิตกระจ่างพร่างดั่งเพชรคือจุดหมาย
ให้สว่างวางว่างตายก่อนตาย
สองจิตได้รอเคียงกันปันแบ่งบุญหนุนนิพพาน..!