ความคิด ที่ผิดไป

ซอแก้ว

ความคิด ที่ผิดไป
หากคนเรา คิดแต่จะให้ โดยไม่รู้ถึงความต้องการของผู้รับ
การให้นั้น ก็เปล่าประโยชน์
หากคนเรา คิดแต่มุ่งหวัง จะมอบแต่เจตนาดี แต่ไม่เข้าใจถึงสถานการณ์
ความหวังดีนั้น อาจกลายเป็นหวังร้าย
หากคนเรา คิดแต่จะรัก โดยไม่เข้าใจ ความพอดีอยู่ตรงไหน
ความรักนั้น ก็ไม่ต่างจากความหลง
ทุกคนต่างชอบที่สบายๆ ไม่ร้อน ไม่หนาวจนเกินไป รักก็เช่นกัน 
การโหยหารัก พร่ำเพ้อด้วยคำพูดเป็นล้านบทกวี
ไม่ได้หมายถึง คุณกำลังมีรัก
หากแต่กำลังเรียกร้อง และเร่งรัด เพียงแค่ให้เกิดรัก 
รักเกิดขึ้นควบคู่ กับความเป็นอยู่ที่คุ้นเคย จนได้เป็นความผูกพัน
เกิดขึ้นไปตามการดำเนินชีวิตที่ปรกติ และเป็นธรรมชาติ
สิ่งใดที่คุณมุ่งหวังแต่จะให้อีกฝ่าย แต่กลับอยู่เหนือความเป็นตัวของตัวคุณ
นั่นไม่อาจได้รักที่ยั่งยืน เพราะคุณจะได้แต่สิ่งหลอกลวงกลับมาเช่นกัน
เมื่อใดก็ตาม ที่อีกฝั่งได้รับมันมากไป คือการเสียสมดุล
และอาจทำให้ฝั่งที่ได้รับ อาจรู้สึกถึงการสิ้นรัก เมื่อการให้นั้นหยุดลง
รักต่างต้องการตัวตนจริงๆของแต่ล่ะฝ่าย  
เพราะรักที่ดี จะช่วยแก้ไขตัวตนที่ไม่ดี
ตอนนี้คุณเคยทำเพื่อเขาแบบไหน
อีกร้อยปี คุณก็ยังจะทำได้ไม่ต่างจากวันนี้
 
หากจะเริ่มจากตรงนี้ 
จงให้และทุ่มเท เพียงแค่ให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อชีวิตของอีกฝ่ายก็พอ
จงแบ่งปันความยินดีและเสียใจ ประหนึ่งอีกฝ่ายคือตัวคุณ
จงอย่าเปลี่ยนสิ่งที่เขาเป็น เพื่อให้เป็นอย่างที่คุณอยากจะให้เป็น
อย่าพยายามทำให้รัก อยู่เหนือธรรมชาติ
 
แต่จงมอบ หัวใจ ที่ไม่หวังจะแลกใจ หรือสิ่งตอบแทน
แต่จงมอบ หัวใจ ที่สัมผัสแล้วอบอุ่น คุ้นเคย และไว้ใจ
ประหนึ่งคุณเป็นพี่ น้อง หรือเพื่อน ที่ดีที่สุดในโลก
เพราะมันหมายถึงคำมั่นสัญญา
ว่าคุณจะอยู่ดูแลอีกฝ่าย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามที
โดยไม่คำนึง ว่าใจเขาจะหลงเหลือคุณอยู่หรือเปล่า
โดยไม่คำนึงว่าเมื่อก่อนเขาเป็นใคร และเคยผิดพลาดอะไรมา
แม้นสุดท้ายเค้าอาจจะไม่คิดเลือกคุณเลยก็ตาม
สังเกตไหม ไม่มีคำว่ารักปนอยู่เลย.......
มุ่งคิดแต่จะรัก 
อาจเป็นความคิดที่ผิดไป....