พยับหมอกดวงดอกไม้แห่งดวงจิต ดอกไม้ทิพย์ส่งเสด็จสู่แดนสรวง ดอกไม้ฟ้างามเลอค่าไทยทั้งปวง ประดับทรวงพระมิ่งขวัญแก้วกัลยา....สู่วิมาน...! พระพี่นาง ไม่เพียงแต่ทรงโปรดดอกไม้สีฟ้าเท่านั้น ยังทรงลงมือปลูกดอกไม้ด้วยพระองค์เองด้วย โดยดอกไม้ที่ปลูกคือต้น "พยับหมอก" ทรงปลูกไว้ด้านหน้าทางเข้าพระตำหนัก ในส่วนของพระองค์ ที่พระตำหนักดอยตุง ดอกพยับหมอก เป็นที่รับรู้กันในหมู่ข้าราชบริพารว่า สมเด็จพระนางเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ทรงโปรดดอกไม้สีฟ้า และดอก"พยับหมอก" จะทรงชื่นชอบเป็นพิเศษ และ"ดอกไม้โทนฟ้า" จากพระตำหนักดอยตุง ได้นำมาประดับรอบพระเมรุ ซึ่งหนึ่งในนั้นก็มีดอก"พยับหมอก"ด้วย เรื่องเล่าของดอกไม้ชนิดนี้ ว่ากันว่าเป็นดอกไม้เจ้าเสน่ห์แสนโรแมนติค ประจำวันเกิดของคนที่เกิดวันศุกร์ ซึ่งไม่เกี่ยวกับพระองค์ท่านเ พราะทรงเกิดวันอาทิตย์ ทรงชื่นชอบสีของดอกไม้มากกว่า "พยับหมอก" ในวงศ์ Plumbaginaceae ดอกเป็นช่อสีฟ้าอ่อน มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Plumbago auriculata Lam. ส่วนชื่อสามัญฝรั่ง เรียก "Cape leadwort" หรือ "White plumbago" เป็นไม้พุ่มขนาดเล็ก ดอกไม่มีกลิ่น สีดอกจะตัดกับใบสีเขียวเข้ม ซึ่งเป็นความโดดเด่นยากจะหาต้นไม้ใดเหมือน มีช่วงในการออกดอกตลอดทั้งปี แต่ดอกจะบานสะพรั่งงดงามอย่างยิ่งในฤดูหนาว "พยับหมอก" มักนิยมปลูกเป็นฉากหลังในสวน ชอบแดดจัด น้ำปานกลาง หากต้องการดูดอกจริงและชื่นชม ความงามของดอกไม้ชนิดนี้ มีเวลา แวะไปชมได้ที่พระตำหนักดอยตุง ................... ขอบพระคุณข้อมูลอันแสนงามจาก http://mblog.manager.co.th/blackplum/th-36728/
14 พฤศจิกายน 2551 12:16 น. - comment id 913838
แผ่นดินนี้แสนงดงามด้วยเรียวรวง อีกทั้งปวงป่าธรรมชาติพิสุทธิ์ใส งามอัญมณีผองชนมีธรรมกำกับใจ งามเกินใดได้พบพระมิ่งขวัญ แก้วกัลยาแห่งแผ่นดิน... .......................... พายุพัดแรงเฝ้าครวญคร่ำ ฟ้าร่ำพลีแด่โลกโศกเหลือแสน ดวงดอกไม้ปลิดโปรยทั่วดงแดน ดั่งแทนรักแทนใจอาลัยลา ฤดูกาลผ่านมาสอนสัจจใจ มีสิ่งใดเที่ยงแท้เล่าละหนา ทุกข์ทนวนว่ายพันธนา แท้มายาทั้งนั้นราวฝันไป ดั่งน้ำค้างพร่างพรมชั่ววูบ ไล้ลูบกลางกลีบเกสรใส อาทิตย์มาระเหยหายทันใด ราวไม่เคยมีร่องรอย เสมือนเสมอลมหายใจแห่งชีวิต สั้นนิดใช่นานเคลื่อนคล้อย อย่ามัวหลงสิ่งใดหวังใครคอย เป็นมณีดวงหนึ่งในร้อยสร้างโลกงาม... ขอพระองค์เสด็จสู่สวรรค์คาลัย ด้วยอาลัยจงรักภักดี ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ ข้าพระพุทธเจ้า พุดพัดชา
14 พฤศจิกายน 2551 12:29 น. - comment id 913845
ดอกเดียวดายบานแย้มในยามดึก หนาวล้ำลึกกับพสุธาไทแสนโศกศัลย์ ในวันนี้ทุกดวงใจสะอื้นจาบัลย์ เกินรำพันบอกกล่าวเศร้าเพียงใด.... เดือนดวงงามยังส่องพรายคล้ายวันเก่า หากใจเหงาอ้างว้างกว่าวันไหน วันที่ตะวันดับลับลาจากดวงใจ วันที่ไทยสับสนจนเกินทน ไม่อยากรับรู้ถึงฝันร้าย สิ้นสลายแล้วแก้วจอมใจกลางสายฝน ดอกน้ำตาพร่างพรูในกมล กับวันวนวัฎฎโลกวิปโยคลา นิทรานิรมิตจิตวางว่าง พบกระจ่างเพ็ญจันทร์ ณ กลางฟ้า หอมปาริชาติสวรรค์ลอยลมมา ราวรอท่ารับขวัญวันสิ้นลม....! ................................
14 พฤศจิกายน 2551 13:24 น. - comment id 913859
หวัดดีครับพี่พุด..สบายดีนะครับ มานั่งเล่นและชมสิงสวยๆงามๆ ยบรรยากาศดีจังครับ...
14 พฤศจิกายน 2551 14:31 น. - comment id 913876
เป็นดอกไม้ที่สวยงามและดูอ่อนโยนเหมือนพระองค์ท่านเลยค่ะ