.. ปล่อยวาง ..


  **.. มีรอยยิ้ม ระคน ปนทุกข์เศร้า
       มีภัยเร้า โรครุม รวมสุมอยู่
       มีสังขาร เปลี่ยนไป ไม่น่าดู
       มีหดหู่ เหินห่าง และร้างลา..           
**.. บ้างต้นดี คดปลาย ไม่เที่ยงแท้
      บ้างปรับแปร โอนเอน ไม่เป็นท่า
      บ้างแปรปรวน ฝนหลั่ง ไม่ทั้งฟ้า
      บ้างปรับเปลี่ยน สองหน้า กล้าไม่อาย..
**.. เธอยึดถือ อะไร ในโลกกว้าง
       เดี๋ยวก็ร้าง จากกัน พลันห่างหาย
       เดี๋ยวแนบชิด สนิทกอด ตลอดกาย
       เดี๋ยวสลาย ล่วงหล่น พ้นจากกัน..
**.. ไม้ยังล้ม น้ำยังแห้ง ดินแล้งลับ
       ดาวยังดับ เดือนยังหมอง ไม่ส่องขวัญ
      แล้วจักนับ อะไร ในชีวัน
      ที่แปรผัน วกเวียน เปลี่ยนตามกาล..                   
**.. เธอยึดถือ อะไร ในโลกนัก
      จงหยุดพัก ปลดปลง ในสงสาร
      เปิดทางอุ่น อิ่มใจ ในชื่นบาน
      ใช้สายธาร ชีวิตแท้ ... แต่พอดี ...     
   
    (  ยึดถือ อะไร ในโลกนี้
       สิ้นชีวี ชีพละ ... เหลืออะไร ... ) 

   
  ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์  ศิษยาพร

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ต่อง (ต้อง) ksg 5 พ.ย. 2551 12:34 น. - ID 120195

1320

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/120195 ที่มา: ต่อง (ต้อง) ksg + ก.ประแสร์ ศิษยาพร

comments powered by Disqus

เฌอมาลย์

5 พฤศจิกายน 2551 14:10 น. - comment id 910701

ไม่ยึดถือ และไม่ยึดติดค่ะ
ปล่อยวางบางเวลา

แมวเหลือง

6 พฤศจิกายน 2551 02:22 น. - comment id 910857
```
เลิศเช่นเดิม 
```

เจน_จัดให้

6 พฤศจิกายน 2551 08:15 น. - comment id 910873

ดีจ้า...คุณต่อง (ต้อง) ksg...

แวะมาทักทายจ้า...กลอนยังให้ข้อคิดเหมือนเดิมเลย....  

ถ้าอย่างน้อยคนบนโลกนี้สักครึ่งหนึ่งคิดได้แบนี้โลกคงน่าอยู่อ่ะจ้า...