ดอกเดียวดายบานแย้มในยามดึก หนาวล้ำลึกกับพสุธาไทแสนโศกศัลย์ ในวันนี้ทุกดวงใจสะอื้นจาบัลย์ เกินรำพันบอกกล่าวเศร้าเพียงใด.... เดือนดวงงามยังส่องพรายคล้ายวันเก่า หากใจเหงาอ้างว้างกว่าวันไหน วันที่ตะวันดับลับลาจากดวงใจ วันที่ไทยสับสนจนเกินทน ไม่อยากรับรู้ถึงฝันร้าย สิ้นสลายแล้วแก้วจอมใจกลางสายฝน ดอกน้ำตาพร่างพรูในกมล กับวันวนวัฎฎโลกวิปโยคลา นิทรานิรมิตจิตวางว่าง พบกระจ่างเพ็ญจันทร์ ณ กลางฟ้า หอมปาริชาติสวรรค์ลอยลมมา ราวรอท่ารับขวัญวันสิ้นลม....! ................................
16 ตุลาคม 2551 00:07 น. - comment id 904817
.... ช่างน่านับถือจิง!! คนแต่ง เป็นบทกลอนซึ้งกินใจจิ จิงแล้ว ทุกวันนี้มันก็มีอะไรแย่ไปบ้างก้เถอะนะ แต่ขอให้ทุกคนสามัคคีกันไว้
16 ตุลาคม 2551 00:31 น. - comment id 904819
นอนนิ่งนิ่งดูเดือนดวงแจ่ม ให้จำปีเคลียแก้มลบเหน็บหนาว ฝากสายลมให้พัดพรายพรากเรื่องราว ทุกข์เรื่องเศร้ามลายสิ้นแผ่นดินไทย...! ..................................... แด่ทุกดวงใจไทยร่วมพสุธา และ พิเศษพิสุทธิ์ แด่คุณ...moonlightwhite
16 ตุลาคม 2551 16:51 น. - comment id 905015
เศร้าแบบหวานค่ะ คุณพุด