ฝนทอง

10 กันยายน 2551 15:58 น. - comment id 894722

แวะมาอ่านกลอนที่ไพเราะ...ครับ

เพียงพลิ้ว

10 กันยายน 2551 16:21 น. - comment id 894729

มีมากเกินความมั่นใจจนไร้ค่า
พิจารณาเลือกใช้ในขอบเขต
อวดอัตตาเกินเป็นอยู่สู่อาเภท
ความพิเศษไร้คุณค่าถ้ามากเกิน


สวัสดีค่ะพี่สาวที่แสนดี 
บางทีกานต์ก็เป็นค่ะ ไม่รู้ว่ามั่นใจเกินไปหรือดื้อนะคะ อิอิ

เฌอมาลย์

10 กันยายน 2551 16:42 น. - comment id 894736

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย] 

มารับน้ำเติมให้เต็มแก้วค่ะ
บางครั้งเฌอก็ไม่รับฟังความคิดเห็นใครเลยอ่ะค่ะ แต่เวลาผ่านไปถ้ามันพลาดเฌอก็จะคิดว่า อืมที่เขาพูดมามันเป็นความจริงนี่นา 
เวลาต่อมาใครเตือนๆเฌอก็จะรับฟัง แต่จะปฏิบัติตามหรือไม่นั้นก็แล้วแต่อารมณ์อ่ะค่ะ อิอิ

สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว

ครูกระดาษทราย

10 กันยายน 2551 16:54 น. - comment id 894741

พี่ดอกแก้วจ๋า  หนูไม่ดื้อ หนูไม่ซนค่ะ  เป็นเด็กดีของพี่ดอกแก้ว  กลอนสอนใจดีจังเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ

แมงกุ๊ดจี่

10 กันยายน 2551 17:00 น. - comment id 894746

สวัสดีค่ะ  พี่ดอกแก้ว...


ถืออัตตามาท่วมท้นจนล้นปรี่
ทำอวดดี  ถือตน คนระอา
ทำตัวดื้อเขาเคืองขุ่นไร้คุณค่า
เขาเบือนหน้า ไม่ยุ่งกลัวรุงรัง  อิอิ

พี่ดอกแก้วสบายดีนะค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ   คิดถึงเสมอ..

แจ้นเอง

10 กันยายน 2551 18:01 น. - comment id 894760

สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว  มารับรสบทกลอนสอนใจค่ะ  และมองความเป็นไปของปัจจุบันเกิดความระอาเสียแล้ว

ชัยชนะ

10 กันยายน 2551 20:14 น. - comment id 894795

ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน

ผลของงานการกระทำนำคุณค่า

ทำสิ่งใดหลายตาจ้องส่องตรวจตรา

มีคุณค่าหรือไร้ค่าตราประทับ


สวัสดีครับพี่ดอกแก้ว  แวะมาครั้งใดให้ข้อคิดที่ดี ๆ เสมอครับ

ธันวันตรี

10 กันยายน 2551 20:33 น. - comment id 894800

บทกลอนของพี่ดอกแก้วแฝงนัยไปด้วย คติธรรมอันบริสุทธิ์ คำที่รจนาสะท้อนจิตใจอันเปี่ยมไปด้วยความหวังดีแก่ผู้อื่น

ขอชื่นชมจากใจจริงครับ

ครูพิม

10 กันยายน 2551 21:50 น. - comment id 894819

สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว

เพราะอัตตาค่าแน่นแสนอัตคัด
ต้องกำจัดวัดตนคนแบบไหน
น้ำเต็มแก้วแล้วหรือให้วัดใจ
รับคำสอนเอาไว้..ใส่ใจตน..

บางทีพิมก็มีดื้อบ้างค่ะ
ด้วยความยึดมั่น
ถือมั่นของตนเอง
ซึ่งมาอ่านกลอนพี่แล้ว..
เข้าใจดีแล้วค่ะ..

ขอบคุณสำหรับกลอดีดีค่ะ
ด้วยความเคารพ

ครูพิม

อินสวน

11 กันยายน 2551 08:22 น. - comment id 894850

สวัสดีครับ
อินสวนก็ค่อนข้างอัตตาครับ
การเป็นคนเก่ง..ผู้ได้รับรางวัล
คือการปิดกั้นตัวเองจากการเรียนรู้
การแข่งขันเพื่อชัยชนะคือหลงทางใช่ไหมครับ

แก้วประภัสสร

11 กันยายน 2551 13:15 น. - comment id 894876

อัตตาเยอะเกินไปก็ไม่ดีเนอะพี่แก้ว คิดแต่ว่าตัวเองถูก ไม่ค่อยจะฟังใคร เชื่อมั่นตัวเองมากเกินไป ก็ทำให้เราขาดเพื่อนได้ 
เหมือนสุภาษิตไทยที่ว่า "มีความรู้รอบตัว แต่เอาตัวไม่รอด" 
แวะมาอ่านกลอนค่ะพี่ดอกแก้ว

ผู้หญิงไร้เงา

11 กันยายน 2551 15:15 น. - comment id 894895

หากเชื่อมั่นในตนจนเกินควร
ทุกขบวนความคิดนั้นผิดแน่
ไม่รับฟังใครใครไม่เหลียวแล
สุดจะแก้ในทุกทางไร้ใครมอง

อ่านผลงานชิ้นนี้แล้วคิดถึงเรื่อง  the  one  ซึ่งน้องเอามาลงในเรื่องสั้นจังค่ะ  รักและคิดถึงเสมอนะค่ะ  ปล.ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ  เป็นห่วงเสมอค่ะ  ช่วงนี้ฝนตกบ่อย  น้องไปก่อนนะค่ะ  แล้วว่าง ๆ จะแวะมาหาใหม่ค่ะ

แมวคราว..(ผู้มีอัตตาสูงยามเผลอบ่อยๆ)

11 กันยายน 2551 15:17 น. - comment id 894896

ตัวตนสูง..อัตตาสูง
ดึงสติปัญญาลงต่ำ
ไม่มีอัตตา..ตัวตนก็ไม่มี..
หลุดจากความยึดติด...
นั่นแล..คือหนทางแห่งธรรมะ...




แวะมาเยี่ยมครับ..พี่ดอกแก้วสบายดีนะครับ

ดอกบัว

11 กันยายน 2551 16:36 น. - comment id 894900

สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว

บัวคิดถึงพี่ดอกแก้ว  
คิดถึงพี่พุด

บัวขอให้พี่ดอกแก้ว 
มีสุขภาพแข็งแรง และมีแต่ความสุขค่ะ

เอื้องคำ

11 กันยายน 2551 17:32 น. - comment id 894910

จริงดังว่าครับ ยิ่งถือมากยิ่งหนักมาก เหมือนเช่นการยกตนข่มท่านนั้นย่อมทำให้ตนเบิกบานใจ แต่ใช่ว่าเป็นสิ่งที่ผู้ใดยินดีครับ ดังเช่นที่คนร่ำรวยแล้วเย่อหยิ่งจองหองลำพองตนว่าเป็นคนมีทรัพย์ แต่ใช่ว่าทรัพย์จะนำมาซึ่งความสุขในส่วนเดียว มีหลายสิ่งติดตามมากับทรัพย์นั้น หรือจะเรื่องภูมิปัญญาหรืออื่นใดก็ตามที เป็นเช่นนี้แล เอวํ ก็มีด้วยประการฉะนี้ *-*

นาคะพรรณ

11 กันยายน 2551 18:17 น. - comment id 894918

มาอ่านงานเพื่อสานความรู้

"สวัสดีครับผม"

กิ่งโศก

11 กันยายน 2551 21:42 น. - comment id 894945

..กลอนที่ให้ข้อคิดดีมากครับพี่ดอกแก้ว..

อัตตา ที่ถือตน มีแต่ถูก
บ่มเพราะปลูก จนใบ มันบังสิ้น
บดบังตา เห็น แต่ฟ้า อัมรินทร์
ลืมมองดิน ที่ตนยืน อยู่ทุกวัน..

อิอิอิอิ

พิมญดา

12 กันยายน 2551 00:04 น. - comment id 894983

พิมอ่านกลอนพี่ดอกแก้ว

รับมาเต็มเปี่ยมเจ้าคะ

ฝากฝัน

12 กันยายน 2551 07:22 น. - comment id 895044

..
อิอิ..
เอาอัตตามาพอกทำดอกไม้
กลีบจะได้มั่นคงอย่าสงสัย
เอาอัตตามาเติมเสริมหทัย
คงเหลวไหลสิ้นดีไม่มีคุณ

สวัสดีครับพี่..
เขาบอกว่า..ครูเฒ่า..พระอาวุโส..NGOs ชรา
นี่หล่ะมักจะเป็นกันมากครับ...เพราะประ
สบการณ์เยอะ..แต่มักผิดยุคสมัย..และไม่ฟัง

โคลอน

12 กันยายน 2551 14:28 น. - comment id 895164

เป็นเช่นนั้นจริงๆค่ะ...พี่ดอกแก้ว

หากเราไม่ละอัตตา คิดว่าตัวเองดีสุดถูกสุด เก่งสุด ฉลาดสุด เราก็จะไม่ทะลุทางตันที่เราก่อไว้เอง

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 16:05 น. - comment id 895196

@...ฝนทอง...
 

แก้วน้ำที่มีน้ำเก่าอันเน่าเหม็น
ไม่อาจเป็นประโยชน์แก่ใครเขา
แก้วที่ใส่ก็ไร้ใครหมายเอา
พอนานเข้าอาจถูกทิ้งเหมือนสิ่งเลว
 

สวัสดีค่ะฝนทอง
ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาอ่านมาทักทาย
ขอให้ได้รับแต่สิ่งที่ดีๆ เข้าสู่ชีวิตค่ะ

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 16:07 น. - comment id 895199

@...น้องกานต์ เพียงพลิ้ว... 

บางครั้งแก้วเจียรนัยอาจไร้ค่า
หากบรรจุน้ำปลามีกลิ่นเหม็น
เป็นผู้ที่ฉลาดต้องคิดเป็น
ไม่แกมโกงซ่อนเร้นกลายเป็นพาล 

บางครั้งแก้วธรรมดามีค่ามาก
ใช้ในงานหลายหลากหลายสถาน
ใส่น้ำมนต์น้ำดื่มน้ำสงกรานต์
พร้อมรับน้ำแต่ละกาลด้วยยินดี
 

สวัสดีค่ะน้องกานต์หมูใหญ่
เรื่องของแก้วน้ำ..ชาล้ำถ้วย จากนิทานเซ็นนี้ให้แง่มุมในการเรียนรู้ได้มากมาย
และที่สำคัญก็คือความละเอียดรอบคอบในการใช้ชีวิตที่อยู่ใกล้ชิดกับผู้รู้
เพราะการปิดกั้นความช่วยเหลือ ความรู้ หรือข้อมูลใหม่จากผู้อื่นทำให้เกิดความเสียโอกาสหลายอย่างในชีวิตที่คิดว่าตนมีความสมบูรณ์แล้ว เก่งแล้ว นั่นเอง

ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาเขียน .. ขอให้มีความมั่นใจในตัวเองแบบที่น่ารักมากๆ นะคะน้องหมูใหญ่

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 16:08 น. - comment id 895200

@...น้องเฌอมาลย์...
 
รับฟังกันดีกว่ารั้นปิดประตู
บางครั้งเราไม่รู้ในบางสิ่ง
และบางครั้งคำเตือนและท้วงติง
อาจนำความรู้จริงมาให้เรา 

สวัสดีค่ะน้องเฌอ
โลกใบนี้กว้างใหญ่เกินที่จะเรียนรู้ได้จบสิ้นในช่วงชีวิตหนึ่ง
จึงเป็นโอกาสดีที่ได้พบกับผู้แตกฉานในบางด้านมากกว่าเรามาถ่ายทอดความรู้ให้
เป็นกำไรชีวิตดีออก ..แม้จะไม่ได้ใช้ความรู้นั้นโดยตรง เพราะรู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหาม..

และบางทีก็ปรับทัศนคติของเราได้กว้างขึ้นอีกด้วยค่ะ

ขอให้มีความสุขและอารมณ์ดีเสมอเมื่อได้รับฟังความคิดเห็นจากใครๆ ในเรื่องต่างๆ นะคะ

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 16:09 น. - comment id 895203

@...ครูกระดาษทราย... 

เป็นเด็กดีน่ารักนักเรียนรู้
เป็นคุณครูน่ารักนักสั่งสอน
เป็นผู้พร้อมยอมรับทุกถ้อยพร
เป็นแก้วเปล่าหงายช้อนน้ำสู่ตน 

เป็นภาชนะมีค่าคราใช้สอย
เป็นผู้น้อยอ่อนน้อมพร้อมฝึกฝน
เป็นผู้ใหญ่พร้อมให้ความรู้ตน
เป็นแก้วน้ำไม่ล้นมีถ่ายเท
 

สวัสดีค่ะครูกระดาษทราย..

ขอบคุณมากค่ะที่นำรูปเด็กน่ารักมาประกอบเรื่องราวให้ดูผ่อนคลายขึ้น
ผู้ที่พร้อมรับการอบรมและฝึกฝน เป็นคนที่น่ารักเสมอในทุกยุคทุกสมัย
ผู้ที่พร้อมเปิดโอกาสให้ผู้อื่นแสดงวินิจฉัย เป็นคนที่ทุกยุคทุกสมัยต้องการเสมอ

ขอให้มีความสุขกับการให้ผู้น้อยเด็กๆ ที่น่ารัก และมีความสบายใจกับในรับความรู้จากผู้ใหญ่ที่อยุ่รอบข้างนะคะ

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 16:10 น. - comment id 895206

@...น้องมะกรูด แมงกุ๊ดจี่... 

เติมไม่ได้ใส่ไม่ลงตรงเต็มแล้ว
ค่าของแก้วภาชนะเหลือเพียงศูนย์
ไม่อาจรับน้ำใหม่ให้เพิ่มพูน
ต้องเปลี่ยนใบมาทูนรองน้ำไป 

สวัสดีค่ะน้องมะกรูด
กลอนที่นำมาแจม..ชอบจัง 
ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาเขียน มาทักทาย
ขอให้มีความสุข กับงานที่ไม่รุงรังนะคะ

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 16:11 น. - comment id 895207

@...น้องแจ้น... 

การเรียนรู้มีอยู่คู่ชีวิต
หากใครคิดพอแล้วไม่แคล้วหลง
เพราะทุกสิ่งทุกอย่างไม่มั่นคง
จะจบลงตรงชีวีไม่มีแล้ว
 

สวัสดีค่ะน้องแจ้น
เรื่องของสถานการณ์บ้านเมืองก็เป็นสิ่งที่เราต้องเรียนรู้ไว้เหมือนกัน
แต่สิ่งที่สำคัญกว่าคือ การเรียนรู้ดูตนเอง 
และบางทีเราก็ดูตนเองไม่ออกหรือแก้ปัญหาบางอย่างให้ตนเองไม่ได้จึงต้องอาศัยความสามารถของผู้อื่นบ้าง

ความไม่ดื้อรั้นมีความเชื่อมั่นในตนเองจนเกินงามจะทำให้ชีวิตประสบความสำเร็จได้ดียิ่งขึ้น

ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทาย ขอให้มีความสดชื่นสบายใจได้โดยเร็วค่ะ

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 16:12 น. - comment id 895208

@...ชัยชนะ... 

คำท้วงติงสร้างสิ่งที่สวยงาม
เหมือนขัดความขรุขระให้เลือนหาย
เหมือนคมลิ่มเสลาสลักวางลวดลาย
โดยอาศัยเนื้อไม้ไม่แข็งเกิน 

สวัสดีค่ะน้องชัย
ถ้าหากคนทำงานมีศักยภาพสูง ผลงานก็จะออกมาดีกว่าคนที่ศักยภาพต่ำ

คนที่มีศักยภาพสูงนอกจากจะพัฒนาด้วยตนเองแล้วก็ยังต้องอาศัยคนรอบข้างช่วยส่งเสริมด้วย

หากปิดกั้นคำแนะนำจากคนอื่นแล้วก็อาจทำให้ข้อบกพร่องของตนยังคงอยู่มาก

ผลงานที่ปรากฏก็อาจไม่ค่อยดีทั้งที่ควรทำได้ดีกว่านี้ ..จึงน่าเสียดายที่ปิดกั้นตนเองไว้เช่นนั้น

ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาเขียน มาอ่าน ..ขอให้มีความสุขค่ะน้องชัย

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 16:13 น. - comment id 895209

@...ธันวันตรี...  

ความอ่อนน้อมยอมรับกับคำสอน
ช่วยลดทอนข้อบกพร่องของนิสัย
ทั้งสร้างเสริมความอดทนให้จิตใจ
ไม่อวดเบ่งกับใครเป็นอึ่งพอง 

สวัสดีค่ะน้องดอย
ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทาย ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะคะ
 บางครั้งเด็กๆ ก็คิดว่าตนเองเก่งกาจแล้ว เพราะผ่านโลกมาน้อย
บางครั้งผู้ใหญ่ก็ไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นของเด็ก เพราะถือผ่านโลกมามาก
พออัตตามาทำงานมากความกระด้างกระเดื่องก็มีมาก ความสมานไมตรีและความเจริญก็เลยน้อยลง
....โดยเฉพาะความเจริญไปในศีลในธรรมของตนเอง
ในทางพระพุทธศาสนานั้นบุคคลเพียงผู้เดียวที่ไม่ต้องมีการเรียนรู้แล้วก็คือ พระอรหันต์
เพราะกำจัดกิเลสได้หมดสิ้นแล้วนั่นเองค่ะ

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 16:14 น. - comment id 895210

@...ครูพิม... 

เมื่อปิดแก้วแล้วน้ำจะเพิ่มหรือ
หากยึดถือน้ำไว้ให้เต็มปรี่
จึงไม่อาจรับน้ำใหม่ที่ดี
แก้วใบนี้ก็ตกยุคขลุกน้ำเดิม 

สวัสดีค่ะครูพิม
ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาทักทาย
บางครั้งคำติงคำทัก อาจเป็นคำที่ไม่น่าฟังสำหรับคนที่มั่นใจมากในตนเอง

ผู้ที่เสียประโยชน์คนแรกก็คือผู้ที่ถูกทักเพราะเพิ่มพิษความดุร้ายให้แก่ใจไว้ด้วยความไม่พอใจและเพิ่มความกระด้างอวดดีมากขึ้นๆ จนกลายเป็นนิสัยที่ใครก็ไม่กล้าแตะ
แล้วก็ถูกทิ้งให้อยู่กับความล้าหลังไว้อย่างนั้น

ขอให้ชีวิตมีแต่ความเจริญงอกงามและมีแต่ความสุขนะคะครูพิม

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 16:16 น. - comment id 895213

@...อินสวน... 

ความอวดดื้อถือดีในความรู้
ปิดกั้นผู้มาช่วยเสริมสร้างสรรค์
แทนที่จะได้รับของกำนัล
กลายเป็นที่ขบขันของผู้รู้จริง 

สวัสดีค่ะอินสวน
การเป็นคนเก่งไม่ใช่เก่งแต่สร้างผลงานอย่างเดียว แต่ต้องเก่งในการสร้างใจให้มีผลงานในทางที่ดีด้วย
คนเก่งมากมายที่ไม่น่ารัก และไม่มีใครอยากคบหาก็เพราะไม่เก่งในการสร้างใจให้มีความอ่อนน้อม  และอานุภาพของความถือดีนั้นนอกจากจะปิดกั้นความเจริญให้แก่ตนเองแล้ว
บางครั้งยังทำให้เป็นตัวตลกในวงสังคมได้อีกด้วย หากเผลอวาดลวดลายแสดงความฉลาดออกไปต่อหน้าผู้ที่รู้จริงกว่า

ขอให้เป็นผู้ที่มีการเรียนรู้เพื่อพัฒนาได้ตลอดไป และประสบความสำเร็จในทุกสิ่งได้อย่างงดงาม ท่ามกลางไมตรีจิตของผู้ที่อยู่รายล้อมนะคะ

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 16:17 น. - comment id 895215

@...แก้วประภัสสร... 

ทำเป็นแน่ตีแผ่รู้ไปหมด
วิเคราะห์บทโน่นนั่นมั่นใจหลาย
ไม่ยอมฟังผู้อื่นอีกมากมาย
ผลสุดท้ายเดียวดายอยู่ลำพัง 

สวัสดีค่ะแก้วประภัสสร
สี่เท้ายังรู้พลาด รักปราชญ์ยังรู้พลั้ง
การมั่นใจในตนเองจนเกินไปจึงเป็นสิ่งที่ประมาทมาก แถมยังทำลายไมตรีกับผู้ที่ปรารถนาดีกับเราลงได้อย่างรวดเร็วโดยเฉพาะกับเพื่อนๆ
บางเรื่องเราก็ต้องยอมรับความคิดเห็นของผู้อื่น...บางเรื่องก็ต้องให้ผู้อื่นมาให้ความรู้เพิ่มเติม

ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาคุยกัน ขอให้มีความสุขและเป็นที่รักของทุกๆ คนค่ะ

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 16:19 น. - comment id 895218

@...น้องตูน ผู้หญิงไร้เงา... 

เหนือฟ้ายังมีฟ้าอวกาศ
คนฉลาดมีคนฉลาดกว่า
หากทะนงว่าตนมีปัญญา
นั่นคืออวิชชาที่หลงตน 

สวัสดีค่ะน้องตูนคนงาม
ดีใจที่น้องตูนมีเวลาแวะมาทักทายบ่อยๆ แล้ว
ขอบคุณมากค่ะในความรักและความคิดถึง
ขอให้ร่ำเรียนได้ความรู้สมปรารถนา มีความปลอดภัยในการใช้ชีวิตเสมอและพบเจอแต่คนที่น่ารักนะคะ

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 16:20 น. - comment id 895220

@...แมวคราว... 

ถือตนเก่งเล็งแลแค่รอบตน
ไม่หลุดพ้นจากกะลาความคิดเห็น
ผู้ถือตนคือคนคิดไม่เป็น
ขาดปัญญารู้เห็นไร้อัตตา 

สวัสดีค่ะแมวคราว
ปุถุชนอย่างเรานั้นมีอัตตาเสมอ
และอัตตาก็พาไปพบความทุกข์ต่างๆ ด้วยความอุปทาน
การอยู่ร่วมกันในทางโลกถ้ามีอัตตามากก็ไม่พ้นไปจากการทะเลาะขัดแย้งกัน
การอยู่ร่วมกันจึงต้องพยายามลดอัตตาลงเพื่อความเจริญสุข

ขอบคุณมากค่ะสำหรับภาพและบทกลอนธรรมของท่านพุทธทาส
ขอให้มีความสุขและความเจริญยิ่งๆ ขึ้นไปค่ะ

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 16:21 น. - comment id 895221

@...เอื้องคำ... 

คนที่บอกว่าเก่งแล้วและแกล้วกล้า
เพราะยังไม่ถึงคราพบเรื่องใหญ่
จึงถือตนจนล้นลำพองใจ
ไม่เห็นใครเก่งกว่าถ้าเปรียบตน 

สวัสดีค่ะเอื้องคำ
ความถือตนนอกจากจะทำให้ไม่ได้รับสิ่งใหม่แล้ว ในขณะเดียวกันนั้นก็ปฏิเสธคุณความดีของสิ่งอื่นไปในตัวด้วย
แล้วก็จะอยู่ในโลกแคบๆ ที่เห็นแต่ความดี ความเก่งกาจ ความพร้อมในทรัพย์ของตนเองแต่เพียงเท่านั้น ซึ่งเป็นบุคคลที่น่าสงสารมาก

ขอบคุณมากนะคะในความคิดเห็นที่ช่วยกันมาเติมเต็มสาระธรรมให้งดงามยิ่งขึ้น
ขอให้มีความสุขยิ่งๆ ขึ้นไปค่ะ

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 16:22 น. - comment id 895222

@...นาคะพรรณ... 

ความรุนแรงแห่งอัตตาพาตกต่ำ
เร่งให้ทำความจองหองและพองขน
ไม่เกิดความเจริญเลยที่ตน
ทั้งผู้คนรอบข้างก็ร้างไกล 

สวัสดีค่ะนาคะพรรณ
คำว่า มาสานความรู้ ..อ่านแล้วรู้สึกถึงความอ่อนน้อมและความใจเย็นได้มากมายเลยค่ะ
ไม่มีคำว่าพอสำหรับการเรียนรู้ เพราะโลกมีความเคลื่อนไหวอยู่ทุกวัน
และที่สำคัญคือการมุ่งเรียนรู้ภายนอกกันมาก โดยที่ลืมบทเรียนสำคัญคือการเรียนรู้จักใจตนเอง
บางคนคิดว่าตนเองดีแล้ว ..นั่นก็แค่ความคิด แต่อาจไม่ใช่ความจริง

ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาอ่าน  ขอให้มีความรู้ที่แตกฉานเป็นที่พึ่งของตนเองและผู้อื่นได้ยิ่งๆ ขึ้นไปนะคะ

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 16:23 น. - comment id 895226

@...กิ่งโศก... 

ไม่เห็นใครในสายตาว่ากล้าเก่ง
มุ่งอวดเบ่งแต่ตนคนโอหัง
การอวดรู้ไปทุกเรื่องอย่างจริงจัง
เหมือนคอกขังตนไว้ไม่เจริญ 

สวัสดีค่ะกิ่งโศก
ขอบคุณมากค่ะที่มาร่วมเขียนไว้อย่างน่าอ่าน.
การไม่เปิดใจออกมายอมรับใครทำให้คนนั้นจมอยู่กับความคิดที่คับแคบ
ซึ่งไม่แน่ว่าความคิดนั้นจะถูกต้องหรือเปล่า 
การยอมรับฟังผู้อื่นจะช่วยให้ย้อนกลับมาพิจารณาตนได้ด้วยความรอบคอบ
ไม่ประมาทเหลิงลอยไปกับความสำเร็จที่ตนเองมี

ขอให้มีความสุขมีความเบาสบายในชีวิตที่ปราศจากความยึดติดนะคะ

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 16:23 น. - comment id 895227

@...น้องพิม พิมญดา ... 

เมื่อใจกว้างห่างอัตตามากีดกั้น
การเรียนรู้ก็พลันเจริญยิ่ง
ได้พบความแปลกใหม่และความจริง
ไม่หยุดนิ่งจมของเก่าน้ำเน่าเดิม 

สวัสดีค่ะน้องพิม
การคิดว่าตนเองเก่งแล้ว..ทำให้การเรียนรู้หยุดชะงักลง
การคิดว่าตนเองดีกว่าผู้อื่น ..ทำให้จิตใจคับแคบมากขึ้นด้วยความลำพองและการไม่ยอมรับใคร
การคิดว่าตนเองมีความสามารถเหนือผู้ใด ..ทำให้มิตรภาพห่างหายเพราะคำดูถูกดูหมิ่นความสามารถของคนอื่น
นับเป็นสถานการณ์ที่ไม่น่าปรารถนาไม่ว่าจะเป็นชีวิตของใคร

ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทาย 
ขอให้มีจิตใจที่กว้างขวาง อ่อนโยนได้กับทุกผู้คน และมีความสุขล้นปรี่ค่ะน้องพิม

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 16:25 น. - comment id 895228

@...ฝากฝัน... 

เอาอัตตามาพอกทำคอกขัง
เข้าไปนั่งกลางอัตตาอย่างผ่าเผย
ตกอยู่ในความมืดที่คุ้นเคย
ไม่พบเลยแสงสว่างสร้างปัญญา 

สวัสดีค่ะฝากฝัน
ไม่ว่าจะอยู่ในเพศหรือวัยใด ..แต่ละชีวิตก็ต่างเสมือนแก้วน้ำ
มีประโยชน์หรือโทษก็เพราะตนเองเป็นผู้เลือก
หากเลือกที่จะยึดถือไว้ไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลง
ความเป็นโทษก็เกิดขึ้นแก่ใจที่หวงแหน ยึดถือ  และถือตน
หากเลือกที่จะปิดกั้นความรู้จากผู้อื่น 
ความเป็นโทษก็เกิดขึ้นแก่ตนเพราะความไม่เท่าทันความเป็นไป
ความไม่พอ..ควรใช้กับการเรียนรู้
การรู้จักพอ..ควรใช้กับการดำเนินชีวิต
แต่ผู้ที่มีอัตตามากมักใช้สองอย่างนี้สลับกันเสมอ.. 

ขอบคุณที่มาเขียนค่ะฝากฝัน ..และชอบมากกับความเห็นที่คอมเม้นท์ในช่วงท้าย
ขอให้มีความสุขกับการถ่ายทอดความรู้ และรับความรู้จากแหล่งต่างๆ ไปสร้างประโยชน์แก่สาธารณะต่อไปนะคะ

มณีจันทร์

12 กันยายน 2551 16:39 น. - comment id 895247

เรนน้อยของใครไม่รู้ดิ!..

12 กันยายน 2551 19:45 น. - comment id 895298

...พี่สาวของเรน..งดงามในความรู้สึกของเรนด้วยดิคะ..  
   ..
         เป็นสิ่งที่มีค่ามากมายในความรู้สึกของเรน..
         เรนคิดถึงนะคะ..

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 20:57 น. - comment id 895344

@...น้องมณีจันทร์...

ทำช่องว่างให้มีที่แก้วสวย
เปิดใจด้วยอ่อนน้อมพร้อมเสมอ
รับน้ำใหม่ น้ำใจ ที่ได้เจอ
ไม่ปิดกั้นฉันเธอยอมรับกัน

สวัสดีค่ะน้องมณีจันทร์
ขอบคุณที่แวะมายิ้มโชว์ฟันสวยๆ
ขอให้มีกำไรความรู้ได้มากนะคะ

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 21:01 น. - comment id 895348

@..โคลอน...

ไม่มีใครขัดขวางสร้างกรงขัง
ปิดกั้นคลังความรู้การศึกษา
มีเพียงตนคนมากด้วยอัตตา
สร้างครอบแก้วขึ้นมาคุมขังตน

สวัสดีค่ะน้องโคลอน
ชอบจัง ..ไม่ทะลุทางตันที่เราก่อไว้เอง..
ขอให้ชีวิตมีแต่ความสำเร็จและไม่พบทางตันใดๆ นะคะ
ขอบคุณที่แวะมาเขียนค่ะ

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 21:18 น. - comment id 895358

@...น้องเรนน้อย...

เป็นแก้วน้ำใบใหญ่ไว้เสมอ
เมื่อพบเจอผู้รู้ผู้แก้ไข
รีบรองรับความรู้โดยเร็วไว
เพื่อทำให้เรามีมากวิชา

อย่าทำตนล้นน้ำความอวดโอ่
แล้วเที่ยวโชว์หางอึ่งทั่วทิศา
ดูน่าอายเมื่อได้มองย้อนมา
เสียโอกาสเสียเวลาน่าเสียดาย

ระหว่างเด็กกับผู้ใหญ่ใครเก่งกว่า
ยากจะหามาตรฐานมาขยาย
เรื่องที่เด็กเก่งกว่ามีมากมาย
เรื่องหลากหลายที่ผู้ใหญ่เก่งและดี

ต่างมีจุดอ่อนด้อยในบางเรื่อง
ต่างก็มีปมเขื่องในหลายที่
ต่างอวดเบ่งใส่กันจึงไม่ดี
ต่างสูญเสียไมตรีที่อัตตา

ควรเรียนรู้ดูใจให้อ่อนน้อม
เพื่องามพร้อมในงานการศึกษา
ได้เพิ่มพูนความรู้ในวิชา
และพบความก้าวหน้าอย่างสมบูรณ์

น้องเรนน้อยของพี่ดอกแก้ว
แอบมาอ่านอีกแล้วหรือ..น่ารักจังเลยน้องคนนี้
ขอให้เป็นคนดีได้สมใจ และมีชีวิตที่เป็นไปด้วยความสวยงามนะจ๊ะ

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 21:23 น. - comment id 895360

@...น้องบัว ดอกบัว...

ผู้อ่อนน้อมยอมรับกับการให้
ย่อมกำไรในความไม่แข็งขืน
ทั้งทรัพย์สินความรู้ที่ยั่งยืน
มีผู้พร้อมยินยื่นด้วยไมตรี

สวัสดีค่ะน้องบัวผู้งดงามด้วยความรู้
ขอบคุณมากนะคะที่มาทักทาย และมีความปรารถนาดีฝากไว้เสมอ
ขอให้น้องบัวประสบแต่สิ่งที่ดีและมีความสุขเช่นกันค่ะ

ฤทธิ์ ศรีดวง

12 กันยายน 2551 21:55 น. - comment id 895363

ขอบคุณมากๆ ครับพี่ดอกแก้ว 
สำหรับบททกลอนที่ทรงคุณค่าที่นำมา
เผยแพร่อย่างสม่ำเสมอ

ขอให้มีความสุขในธรรมครับ

พี่ดอกแก้ว

12 กันยายน 2551 22:52 น. - comment id 895393

@...ฤทธิ์ ศรีดวง...

ค่าของแก้วหมดแล้วเมื่อน้ำล้น
ค่าของคนหมดค่าอัตตาสูง
เมื่อแข็งกร้าวโอหังเกินรั้งจูง
ก็แตกฝูงหลงตนจนหลงทาง

สวัสดีค่ะฤทธิ์ ศรีดวง
ขอบคุณมากค่ะที่ติดตามงานของพี่ดอกแก้วเสมอ
ขอให้มีแต่สิ่งที่ดีในชีวิตนะคะ

tiki

14 กันยายน 2551 08:58 น. - comment id 895672

	มาคารวะค่ะ

พี่ดอกแก้ว

20 กันยายน 2551 14:16 น. - comment id 897436

สวัสดีค่ะคุณทิกิ