ณ ต้นไม้ใหญ่ ใบไม้พริ้วปลิวร่วงสู่พื้น ปล่อยใจที่หลับกลับตื่น สู่ผืนปฐพี กระโดนลงจากฟากฟ้า ทะลุเมฆาเร็วรี่ ปลดปล่อยใจสิ้นชั่วดี บัดนี้จะแสดงตน สายฟ้าฟาดลงบนหญ้าที่ว่านุ่ม เกิดเป็นหลุมดั่งไฟลน มอดใหม่ทั้งใจตน เกิดเป็นคนสู้ยิบตา กำหมัดซัดพลังทั้งหมด ทุกหยาดหยอดเลือดกระเซนเต็มหน้า เลือดคู่อริไหลรินท่วมบ่า คอหลุดร่าลงบนพื้นดิน มุ่งสู่สวรรค์แดนวิเวก หลักจากเอกทหารเสร็จสิ้น หน้าที่ฆ่าล้างมลฑิน แดดิ้นตกไปตามกัน หนึ่งฝ่ามือหนึ่งกระบวนท่า หนึ่งวิชาพาสู่สวรรค์ หนึ่งจิตใจหนึ่งรับรู้เท่าทัน หนึ่งสวรรค์หนึ่งนรกเลือกเอา มุ่งสู่....
14 กรกฎาคม 2551 19:18 น. - comment id 873432
ฉะฉาน ฟันธง นุ่มหนักที่แน่นหนึบ สวัสดีขอรับ แวะมาอ่านได้อีกรสชาดหนึ่ง ขอรับ อิอิ
14 กรกฎาคม 2551 19:30 น. - comment id 873437
ตามมาชมผลงานค่ะ... ไม่ได้เข้ามาเขียนตั้งนานแล้ว..ดีใจที่มีคนเข้ามาอ่าน..
14 กรกฎาคม 2551 22:58 น. - comment id 873495
เขียนได้เห็นภาพเลยนะคะ ก็ขอเอาใจช่วยเสมอค่ะ
15 กรกฎาคม 2551 00:55 น. - comment id 873535
ขอบคุครับ ทุกตัวอักษรที่เอ่ยขึ้นมา
15 กรกฎาคม 2551 08:54 น. - comment id 873648
เลือกเองตามใจชอบนะคะ มุ่งไปทางไหน
15 กรกฎาคม 2551 21:54 น. - comment id 874049
มุ่งตามพิมญดามาอ่านกลอน..