อนิจจาเด็กไทยไม่ชอบอ่าน เบื่อการบ้านชอบสนุกสุขหรรษา เห็นหนังสือง่วงหาวได้ทุกครา ไม่นำพาความรู้สู่จิตใจ รักสนุกเรื่อยไปไม่หยุดหย่อน วินัยอ่อนผลัดวันประกันพรุ่ง ติดมือถือพูดได้เป็นกระบุง ชอบคุยฟุ้งไร้สาระจิ๊จ๊ะกัน ความพยายามเด็กไทยนั้นมีน้อย ชอบรอคอยให้ช่วยทุกทีนั่น ความต้องการสูงมากให้ไม่ทัน ความขยันถดถอยด้อยเต็มที พ่อแม่ควรใส่ใจลูกให้มาก เป็นเรื่องยากต้องทนลูกเรานี่ จงเลี้ยงลูกเติบโตเป็นคนดี ให้เป็นศรีแก่ชาติบ้านเมืองเรา ฝ่ายคุณครูต้องช่วยดูแลศิษย์ ใจเป็นมิตรรักศิษย์เหมือนลูกนั่น พรมวิหารสี่เป็นหลักครูเช่นกัน จิตบากบั่นพาศิษย์พิชิตชัย
กิ้นดอน 2 ก.ค. 2551 09:09 น. - ID 116633 
1490
1
0
2 กรกฎาคม 2551 11:48 น. - comment id 868186
บังเอิญจังที่วันนี้เราก็หงุดหงิดหัวใจ เรื่องเด็กไทย
2 กรกฎาคม 2551 14:06 น. - comment id 868240
ปัญหาของเด็กไทยในวันนี้ คิดแล้วมีสองประเด็นเป็นเรื่องใหญ่ หนึ่งพ่อแม่ก้มหน้าทำงานไป หมดเวลาใส่ใจเลี้ยงดูกัน สองคือลูกหมดเวลาจะให้เลี้ยง คิดแค่เพียงไปเรียนเสริมยังนึกหวั่น ต้องเรียนโน่นเรียนนี่สารพัน จนวันวันแทบไม่เจอพ่อแม่เลย ******************************************** ********************************************
3 กรกฎาคม 2551 19:38 น. - comment id 868975
มันคงกำลังเปลี่ยนไปตามยุคสมัยมั้งครับ เด้กสมัยนี้ ไม่เหมือนสมัยก่อน เฮ้อ สังคมไทย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
