แมลงวันในสภา

นอรรชิ

สับสนวุ่นวาย
เมื่อได้เห็นผู้ใหญ่ในสังคม
มองไปทางใด
เห็นแต่ทะเลาะเบาะแว้ง
ไม่เคยว่างเว้นหยุดพัก
รู้ว่า...อำนาจยิ่งใหญ่
แย่งกันไปมา
เหมือนแมลงวันตอมขี้
กลิ่นมันโชยในความอยาก
ผ่านอะไรมาหลายหลาก
ยังคงนอนกอดละโมบโลภมาก
สังคมตกระกำลำบาก
พวกท่านไม่คิด
หรือในสันดานโดนครอบงำของซาตาน
เด็กน้อยลืมตาดูโลก
ยังระอาด้วยการไม่พูด
หัวเราะร้องไห้กลบเกลื่อน
นักการเมืองหน้าตาระรื่น
เฮงซวย
ซังกะบ้วย
หัวกระบวย
ช่วยไปตายให้ห่างจากโลกนี้
เผื่อว่าเด็กรุ่นใหม่
จะสร้างอนุเสาวรีย์ไว้บนดาวพลูโต
โอ้โห
เป็นเกลียดอย่างยิ่ง
ดีไหมท่าน?
ผู้หยิ่งจองหอง				
comments powered by Disqus
  • ดาวระดา

    16 มิถุนายน 2551 11:57 น. - comment id 862612

    
    ใจเย็นครับใจเย็น
  • Darkness_Hero

    17 มิถุนายน 2551 20:49 น. - comment id 863122

    แรงดีไม่มีตก ชอบนะครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน