ดังสนั่นลั่นเสียงสำเนียงฟ้า พสุธาดาระดับขยับหน ใบระบัดตัดตะเบ็งดูเร่งรน ทับถนนทนประทุดูดุดัน สายสุรีตีกระทบสยบฟ้า แก่งนภาผวาแรงแข่งประขัน พยับหมอกระรอกคลื่นตื่นตะบัน เสียงประสานสาดกระเส่าร้าวระงม ทะลักลวงทรวงระทึกเป็นศึกฟ้า หยาดนภาซ่าประดังดูถั่งโถม เทกระจาดสาดกระเซ็นเต้นกระโจน ประดู่โอนโค่นหักปรักพัง สงบเสียงเรียงเรื่องบนเบื้องฟ้า ผ่องนภาฟ้าใสขึ้นภายหลัง ผีเสื้องามถามดอกบอกรักกัน แมงปอหันปีกน้อยแล้วค่อยบิน แสงอรุณอุ่นอ่อนในตอนเช้า เห็นไอขาวอ่อนวนบนกระสินธุ สรรพสิ่งนิ่งนอนมาว่อนบิน นิจสินดินกับฟ้ามาช้านาน เปรียบเช่นใจใครเล่าจะเท่าโกรธ คราวพิโรธโกธรแค้นก็แสนหาร นภาใหญ่ใช้เปรียบเพื่อเทียบทัน เช่นใจนั้นก็ฉันท์นี้ทุกที่คง หากปล่อยวางทางเลี่ยงอย่าเสี่ยงสู้ ให้เป็นครูสอนสั่งไม่พลั้งหลง บังคับจิตติดอยู่ให้รู้ลง จะเช่นคงฟ้าแจ้งแถลงกลอน ...อินทนนท์.....
6 มิถุนายน 2551 23:25 น. - comment id 858265
ฟ้ายิ่งใหญ่ใจเล่าใหญ่เท่าฟ้า พสุธาแน่นหนักประจักษ์เห็น ฟ้าคงมั่นใจมั่งคงตรงประเด็น ขอใจเป็นเช่นฟ้า..สง่างาม.. แวะมาอ่านบทกลอน..ก่อนนอน..
7 มิถุนายน 2551 00:34 น. - comment id 858277
ขนาดฟ้ายังร้องเมื่อต้องจิต เปลียบชีวิตมนุษย์ผุดผ่องใส ยามมีทุกข์ก็ร่ำร้องเจียนขาดใจ ยามสุขไซร้ให้รีบทำแต่ความดี
7 มิถุนายน 2551 01:31 น. - comment id 858290
เสียงฟ้าร้องก้องกังวานสะท้านทบ คล้ายสยบกลบใจที่ไหม้หมอง สั่นระรัวกลัวระส่ำระกำกอง เหลือบเหลียวมองจ้องฟ้าได้คราเดียว แวะมาอ่านกลอนกลอนเพราะๆ ของพี่ครับ วันหลังจะขอคำปรึกษาเรื่องกลอน แล้วล่ะนะครับ นอกจากจะเป็นพี่ชายที่ช่วยให้คำปรึกษา ที่ดีตลอดมา ซึ่งพระคุณยังนี้ยังติดหนี้อยู่เยอะแยะ จากที่กลัวไปเสียทุกอย่างทุกเรื่อง ก็เริ่มมีหวังมีกำลังใจ ขอบคุณทุกๆสิ่งทุกๆอย่างที่ให้น้องชายคนนี้ ดาวระดา
7 มิถุนายน 2551 06:09 น. - comment id 858305
แต่งได้ไพเราะมากค่ะ มีฝีมือไม่เบา
7 มิถุนายน 2551 08:11 น. - comment id 858343
มาดูใจกับฟ้า ว่าต่างกันอย่างไร เป็นกำลังใจให้ครับ
7 มิถุนายน 2551 08:18 น. - comment id 858348
อสุรีฟ้าพิโรธอาจโทษฟ้า ยามโกรธาเปรี้ยงปร้างอย่างโมโห ยามสงบลมฝนฟ้าลดตัว ความหม่นมัวหายไปฟ้าใหม่งาม คือคนดีที่หวังทางสร้างสรรค์ ยามฝ่าฟันสู้งานไม่คร้านขาม ทุ่มพลังสู้ฝันวาดหวังตาม สำเร็จยามสมประสงค์คงสุขใจ....
7 มิถุนายน 2551 08:18 น. - comment id 858349
ฟ้าแลบแปลบใจในยามโศก ทั้งโลกมืดมนหนทางสูญ น้ำตาบ่าไหลไห้อาดูร ทวีคูณความเหงาเฝ้าเรือนใจ
7 มิถุนายน 2551 13:48 น. - comment id 858476
ความโกรธ ของคนนี่อานุภาพร้ายแรงกว่าฟ้าร้องหลายเท่าเนาะ
7 มิถุนายน 2551 15:30 น. - comment id 858514
o..ครูพิม ณ.โค้งคุ้งรุ้งลายประกายฟ้า ยิ่งมหาพื้นนทีคีรีขร สุดมหาชลาลีศรีธันดร แสนสิงขรนอนเปรียบไม่เทียบทัน ขอบคุณครูพิมที่แวะมาให้กำลังใจนะครับ เมื่อเช้าแวะเข้ามาเห็นครูพิมที่ hi5 แว้บๆยังไม่มีโอกาสเข้าไปตอบข้อความเลยครับแต่ไปเยี่มที่ 5 มาแล้ว ขอบคุณมากนะครับ to ..จ่าน้อย ให้ใจจริงสิ่งแท้ที่แน่นัก อยากให้รักกับทุกสิ่งที่วิ่งหา มีน้ำใจใสยิ่งทุกสิ่งมา งามล้ำค่ากว่าอื่นเป็นหมื่นกอง ขอบคุณจ่าน้อยนะครับกลอนเพราะจังครับ to ..ดาวระดา ดาวระยิบสิบแสนคะแนนหนึ่ง ยังมิถึงดาวกระพริบเพียงสิบสี ดาวกี่ล้านผ่านฟ้าข้างหน้ามี มีสู้สีดาวหวานที่บ้านกลอน หวัดดีนะนก พี่นนท์มาทำตามคำเชื้อเชิญ แล้วก็มีความสุขขึ้นมากที่อย่างน้อยมีคนกลุ่มเล็กๆที่ไม่ได้มากมายก่ายกอง แต่รู้ถึงเสน่ห์ของการเขียนกลอน หลายครั้งที่แต่งกลอน แน่นอนที่สุดคืออยากแต่งส่วนจะมีใครบ้างที่เข้ามาอ่านกลอนของเรานี่สิ ยากกว่าการแต่งกลอนเสียอีกดีใจที่น้องชายเป็นคนชอบกลอน ขอบคุณเวลาที่ทำให้ได้รู้จักน้องชายนะครับ และก็อย่าคิดเป็นบุญคุณอะไรเลยมีอะไรก็ปรึกษากันถ้าอยากปรึกษาเป็นการส่วนตัวส่งไปตามเมลก็ได้นะนก ยินดีเสมอ to ..ช่ออักษราลี ขอบคุณคำชมแล้วผมจะเขียนกลอนอีกเข้ามาอ่านด้วยนะครับ ติติงกันได้เสมอนะครับรับรองว่าไม่ว่าอะไรดีใจด้วยซ้ำ ที่เราเองจะได้พัฒนาฝีมือไปอีกเรื่อยๆ ขอบคุณครับ to ..ไร้อันดับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับแล้วจะแวะไปอ่านกลอนคุณบ้าง ขอบคุณครับ to ..กันนาเทวี ยามใจสุขทุกขุ์ดับสลับเปลี่ยน เหมือนนักเรียนเขียนสอบคำตอบไหน ก็ทำผ่านอ่านออกไม่ลอกใคร หากทำได้ให้คะแนนเป็นแสนดาว ขอบคุณกลอนดีๆบทนี้ของคุณ "กันนาเทวี" นะครับ เพราะจังอ่านแล้วอยากทำดีขึ้นไปอีกเาช่วยกันนะครับ ขอบคุณครับ to ..เพียงพลิ้ว เห็นตัดพ้อต่อว่าเป็นฟ้าแลบ ใจที่แปลบยามเศร้าเจ้าจงเห็น คิดในทางกลางกลับสลับเป็น สิ่งที่เห็นเป็นลบก็จบใจ ลองมองใหม่ให้บวกผนวกหนึ่ง ให้คิดถึงซึ่งหนักคือรักหลาย ซิ่งที่เห็นเช่นอ่านให้ผ่านไป แล้วเก็บไว้ใช้ครูเป็นผู้เรียน ขอบคุณที่แวะมาอ่านกลอนนะครับ to .. โคลอน นั่นสินะเพราะฉะนั้นเรามาไม่โกรธ แต่ยิ้มให้กันทุกวันๆดีไหมครับ ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ ...อินทนนท์.....